Ik een landverrader?
Ik ben een landverrader. Althans. Dat hoor ik steeds vaker. Nu 'policor' ook weer tot een stopwoordje bij gebrek aan argumenten is verworden, word ik juist weer vaker voor landverrader uitgemaakt. Toch maar eens in de spiegel kijken want ik heb het zelf namelijk ook niet zo op NSB'ers.
De kern ligt waarschijnlijk in de wijze waarop ik af en toe mijn mening over het vluchtelingenprobleem en de islam ventileer. Of misschien in de mening zelf? Soms is de wijze waarop je iets ventileert niet echt van belang: nuance wordt op internet maar beroerd opgepikt. In grote lijnen komt het er in ieder geval op neer dat ik 'ons volk in gevaar zou brengen'.
Raar. Het schrijven van wekelijkse columns is zo'n beetje mijn enige publieke bijdrage aan Nederland. Ik zie het allemaal nog maar weinig invloed hebben. Rutte heeft mij nog niet gebeld. De NAVO heeft nog geen geblindeerde SUV langs gestuurd. Ook geen contacten met IS of de links-radicale ondergrondse. Zelfs geen aanbieding om columns voor Sharia4Holland te schrijven.
Geen echte invloed dus. Verder ook geen lidmaatschappen van duistere organisaties die terroristen het land binnensmokkelen. Ik produceer geen valse paspoorten voor Afrikanen. Geen bommen in de metro. Geen vijfde colonne van een islamitisch leger. Ik ben trouwens ook zwaar atheïst, dus ik denk dat die lui sowieso al niet op mij zitten te wachten.
Ik zou eigenlijk maar een beroerde NSB'er zijn. Anton Mussert had me al aan zien komen. Geen poot uitsteken voor het Grote Duitse Rijk. Wekelijks een stukje schrijven en dan bij lange na niet iedere week over het Glorieuze Germaanse Volk. Soms een stukje over mijn 50+ buikje. Of over mijn blote reet in een badjas. Over de Fyra. Over lekkere wijven. En daar prop ik dan af en toe nog een nuancerend stukje over Ome Adolf tussen? Nee, daar zou de NSB weinig mee opschieten. Een beetje NSB'er moet toch ook een keertje een jood een nekschot geven of een fan van Koning Willem in elkaar trappen. Of daar minimaal regelmatig toe op moeten roepen.
Landverrader? Omdat ik stukjes schrijf? Volgens mij is dat zo'n beetje een van de hoogste doelen die in een vrij Nederland zijn bereikt. Je mag op een nieuwssite roepen dat alle bootvluchtelingen terroristen en profiteurs zijn en als ratten mogen verzuipen. Dan mag ik vervolgens schrijven dat deze vluchtelingen geen homogene groep vormen en er dus best met een bredere visie naar mag worden gekeken. Dat heet een mening uiten en dat mag vrijelijk in een democratie die al zeventig jaar is verlost van smerige ratten als Anton Mussert.
In Nederland mag je ieder kabinet verfoeien. Je mag de islam verafschuwen. Je mag de huidige vluchtelingenstroom als een groot gevaar zien. Ieder complot vanuit Den Haag of Brussel dat je kunt bedenken kun je het internet op flikkeren. Je kunt zelfs rustig je verlangen naar een volledig blank Nederland ventileren. Alles mag je uitspreken en opschrijven! Zolang je niet oproept tot of deelneemt aan het met geweld verwijderen van 'ongewenste elementen' in onze samenleving, krijg je nog geen wijkagent voor je deur.
Mijn mening is op een aantal vlakken dus anders. Bij wet is dat geen landverraad. Dat heet simpelweg 'van mening verschillen'. Iets wat we heel hard nodig hebben om te voorkomen dat als een idioot "Landverrader!" roept, er ook daadwerkelijk een enge veiligheidsdienst voor iemands deur staat.
