Een paasmassage met een happy end

'Het is toch altijd weer een mooi evenement, hè, Aloysius? En met die Jim de Groot vond ik het helemaal mooi. Wat een lekkere Jezus was dat!' Teutje Kreukel zuchtte diep. Aloysius had haar wel eens meer zo horen zuchten, maar dat was lang geleden. 'Ik vond het anders wel ongepast dat hij bij De Wereld Draait Door zei dat hij de rol wel leuk vond omdat hij dan een kruis van zes meter had. Dat is niet erg respectvol naar het verhaal.' Het was wel duidelijk dat Aloysius gewoon jaloers was, want hij had wel gezien hoe Teutje op de bank heen en weer zat te schuiven onder het kijken naar 'The Passion'. Ze zat gewoon te soppen en dit keer niet van de overgang.

'Nou, Aloysius. Zes meter is natuurlijk wel overdreven, maar ik denk toch wel dat hij een stuk verder komt dan die zes centimeter van jou. En dat is dan nog in vol ornaat.' Teutje moest er zelf om lachen. Maar Aloysius kaatste de bal meteen terug. 'Ik heb anders pas ergens gelezen dat uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat de gemiddelde piemel in erectie 13,12 centimeter is en dat haalde ik heus wel, maar de laatste tijd wordt hij te weinig uitgedaagd.'

Na deze terugblik op de televisieavond maakte Aloysius maar snel een lekker ontbijtje voor hen beiden. Croissantjes en zachtgekookte eieren op geroosterd brood. Zo begonnen ze Goede Vrijdag toch nog redelijk vredig. De dag waarop je de kruisiging van Jezus herdenkt, mag natuurlijk niet met een ruzie beginnen. Lang duurde de vrede echter niet, want na het ontbijt wilde Teutje even de activiteiten op Tweede Paasdag bespreken. Eieren zoeken met de kinderen uit de buurt stond op het programma.

'Als je maar niet denkt dat ik weer in dat kutpaashazenpak ga rondlopen, Teutje.' Aloysius zag de bui alweer hangen. Het vorige jaar was hij letterlijk en figuurlijk het haasje geweest. En dat was niet zo goed bevallen. Hij moest er meteen weer aan terugdenken.

Ouders en kinderen hadden zich verzameld op het grote grasveld in het park. Voor die tijd waren er al heel veel eieren verstopt in de struiken rondom het grasveld. Aloysius was verkleed als paashaas en hield zich nog even verborgen achter een paar struiken wat verderop in het park. Het begon er al mee dat op dezelfde plek als waar Aloysius zich verborgen hield, een Deense dog een olifantenkeutel had gedeponeerd waar door de wind een berg bladeren op was gevallen. Aloysius had het pas door toen hij erin wegzakte. En precies op het moment dat hij met wat bladeren de stront van zijn paashazenpoten wilde verwijderen, hoorde hij uit talloze kindermondjes: 'PAASHAAS'. Niet veel later werd hij door minstens twintig kinderen bestormd en had hij meteen spijt dat zijn mandje met eieren op zijn buik hing in plaats van op zijn rug, zoals het hoorde. De kinderen waren namelijk niet zachtzinnig, want ze wilden allemaal als eerste een ei uit het mandje en Aloysius kreeg daardoor nogal wat klappen van het mandje tegen zijn eigen eieren te verwerken. Tijdens die marteling moest hij natuurlijk toch nog blijven lachen. Hij redde zich gelukkig al vrij snel uit zijn benarde positie door de kinderen erop te wijzen dat ze de eieren snel moesten gaan zoeken omdat er ook een prijsei bij was. Als je dat vond, dan kreeg je een extra grote chocoladepaashaas. Het viel daarbij op dat zijn stem wat hoger was dan normaal.

De kinderen waren snel alle kanten opgestoven en Aloysius was opgelucht. Daarna was hij een beetje tussen de zoekende kinderen gaan lopen en gaf hij soms wat aanwijzingen waar ze moesten zoeken. Hij kreeg er zelfs even zin in en moest lachen toen hij zijn Rietje, het buurmeisje van negen jaar, zag. Ze had een bruine mond van de chocola. 'Zo, Rietje. Ben jij alvast begonnen aan de paaseitjes? Maar waarom eraan likken?' Rietje keek Aloysius een beetje verbaasd aan. 'Dat snap je toch wel? Zo doe je er veel langer mee', zei ze.
Aloysius glimlachte. 'Dat is zo. Ik geloof trouwens dat je moeder ook graag aan pa's eitjes likt', grapte hij. Gelukkig snapte Rietje het niet, maar Aloysius had niet in de gaten dat de genoemde moeder vlak achter hem stond.

'Aloysius, jij hoeft niet te zoeken, hoor', riep Teutje even later naar haar man. Die liep gebogen over het grasveld, maar dat was niet om eieren te zoeken. De buurvrouw had gepoogd een omeletje van zijn eieren te maken.

Even later schrok Teutje zich rot toen ze zag hoe de Deense dog van nummer 69 op haar man toesnelde en hem in een Deense doggystyle nam toen hij zo gebogen liep. Hoe kon ze ook weten dat de hond zijn nestgeur rook bij Aloysius en bovendien leek haar man nogal op een bloedhond zo met dat paashazenpak. Tot overmaat van ramp viel Aloysius door de kracht van de hond ook nog eens voorover met zijn gezicht in een bergje konijnenkeutels.

Het was een jaar eerder dus niet zo'n succes geweest om voor paashaas te spelen en Aloysius had er dan ook helemaal geen zin in. Teutje kon er wel in komen. Haar man had twee dagen niet kunnen zitten. 'Maar je moet wel iets doen, Aloysius. Je bent nu eenmaal de voorzitter van het buurtcomité. Dan kun je niet thuisblijven. Doe dan de prijsuitreiking. Dat is minder gevaarlijk. Dan blijf je steeds bij de kraampjes met koffie, broodjes en prijzen en de enige eieren die daar gevaar lopen, zijn de echte paaseieren.' Dat vond Aloysius wel een goed alternatief. 'Vooruit dan maar, Teutje. Dan ga ik nu even naar de kapper, want ik moet er natuurlijk wel netjes uitzien als ik de prijzen ga uitreiken.' Teutje was het er mee eens en er schoot haar meteen nog iets te binnen wat ze in het plaatselijke krantje had gelezen.

'Als je toch naar de kapper gaat, Aloysius, probeer dan die nieuwe Chinese kapper eens een paar straten verderop. Het is een dames- en herenkapper en je kunt er ook gemasseerd worden, dus als hij goed is, kan ik er ook heen voor een lekkere massage.' Teutje wist nog niet dat ze een grote fout maakte. Dat merkte ze pas toen Aloysius terugkwam en ze de blik in zijn ogen zag. 'Wat heb jij gedaan? Je kijkt precies als in de tijd dat jouw eigen Robert Bruce Banner nog wel eens in de Hulk veranderde.' Aloysius was meteen weer terug in de realiteit.
'Tja, Teutje. Ik weet het ook niet. Toen mijn haar geknipt was, vroeg de kapster of ik nog een massage met een happy end wilde. Ik dacht aan een hoofdmassage met een speciaal soort shampoo, Die shampoo kwam er uiteindelijk wel door haar massage, maar die was niet geschikt om mijn haar mee te wassen. Het was wel een echte paasmassage, want ze heeft mijn Jezus uit de dood doen opstaan.'