Mark, Sybrand en een sixpack Schultenbräu
Zo, in de titel zit Nederlands, een Friese naam, Engels en een Duits merk. Internationaal genoeg naar uw zin? Dan kruipen we weer gauw terug in de kikkerlandse perikeltjes. De bedoeling van de titel zal vanzelf duidelijk worden. Eerst maar even de verkiezingen voor de waterschappen. Een mooier voorbeeld van een totaal uit de klauw gelopen democratische plicht kan ik niet noemen. Vroeger had je als plattelander veel belang bij een deugdelijke waterhuishouding, en bovendien was dat ook per polder ingekleed, dus voor natte poten wist je bij wie je moest klagen. Nu is het iets dat zeker bestaat, domweg omdat niemand het heeft opgeheven, maar van enige binding is totaal geen sprake meer. Dus waarom moeten wij dan verkiezingen hebben van lieden die we totaal niet kennen? En waarmee we ook geen enkele binding hebben, en ook nooit zullen krijgen? Raar.
De verkiezingen voor de Provinciale Staten hebben ietwat meer belang, al zul je in de hele stampvolle Kalverstraat hoogstwaarschijnlijk niemand treffen die ook maar één Statenlid met bijbehorende partij weet te noemen. Dus wederom geen directe binding. Alleen het feit dat de Staten de Eerste Kamer kiezen geeft het hele gedoe enig democratisch cachet. De provincies an sich blijven overigens totaal buiten schot, een paar lokale issues als een snelweg vlakbij een dorp in de buurt van Eindhoven en het aardgebibber in Groningen daargelaten. En die zaken gaan juist door alle partijen heen, dus dat heeft niet of nauwelijks met politieke voorkeuren te maken. Het is dus weer eens een show die wordt opgevoerd door de leden van de andere Kamer. Crisisbeheersing, eigenbelang, politieke landsbrede leuzen, opgeklopte ruzietjes, we kennen het zo langzamerhand wel. O ja, de tijd- en schermvulling die de tv-debatten zijn: ze worden uitgebreid aangekondigd en van commentaar voorzien, maar uiteindelijk kijkt, als je heel erg veel geluk hebt, 10% van de Nederlanders ernaar. Kijk, dat hakt erin, zou ik zeggen. Not.
Zekerheidjes hebben we daarbij natuurlijk ook, zoals de eeuwige controverse tussen Wilders en Pechtold. De laatste is trouwens op de meeste gebieden een zekerheidje: met het door hem beleden partijprogramma kun je met bijna iedereen door één deur, tenzij je dat niet opportuun vindt, dan geeft hetzelfde program dat aan. Makkelijk toch? Doorzichtig is het voor de nuchtere mens ook. Pechtold begint met een serieus smoel over 13 miljard extra bezuinigen. Kijk, dat onderscheidt hem van alle anderen, dus valt hij lekker op. Tegelijkertijd weet hij donders goed dat van die voorstellen van hem nooit ene spaan terecht gaat komen, dus het is gewoon een spotgoedkope manier om de aandacht op zich gevestigd te krijgen. Nee, met hem hoeven we geen medelijden te hebben, hij komt altijd weer op zijn pootjes terecht. Premier worden? Blijf lekker dromen, jongen.
Nee, er zijn twee zaken die er voor mij echt uitspringen, en dat zijn de dans van Rutte en Samsom, en verder het CDA van Buma. GroenLinks mist de boot, want hun wensen zijn vaak niet realistisch. De windmolens prijzen zich op allerhande manier uit de markt, met name omdat ze door subsidie in bedrijf blijven en altijd last zullen hebben van NIMBY. En andere mogelijkheden van groene energie zijn nog niet ver genoeg ontwikkeld om serieus te worden genomen. Als we de Sahara om de hoek hadden liggen zou het anders zijn, want dan konden we een areaal ter grootte van ons land vol zetten met zonnecollectoren. Helaas, we zitten te ver van de evenaar. De kleintjes, CU en SGP doen leuk zaken als ze nodig zijn voor hun stemmen en spinnen daar garen bij, maar die blijven door hun achtergrond marginaal van invloed. De andere partijtjes kunnen we gevoeglijk vergeten qua politieke invloed. Libertarische Partij? Ik kan het op veel punten theoretisch met ze eens zijn, maar de praktijk is helaas heel anders.
We zullen het qua politiek echt met de drie grote jongens moeten doen. En daar zijn een paar heel interessante dingen op te merken. Ik heb het sterke vermoeden dat de ene kant een enorme beoordelingsfout heeft gemaakt, terwijl de andere kant een briljante strategie volgt. Gewoon gebaseerd op kennis van de achterban. Leg uit, Gramps.
Goed, daar gaan we. Samsom zit helemaal scheef, naar nu steeds duidelijker blijkt. Hij begon aan de klus omdat hij het idee had dat regeren aan de achterban zou laten zien dat de PvdA constructief bezig kan zijn en dat zo een aantal rode plannen minimaal voor een deel konden worden doorgevoerd. In de oppositie zou daarvan niets terechtkomen, en bovendien kon je met zo'n verkiezingsuitslag, 38 zetels, het oppositie voeren onmogelijk bij de achterban verkopen. Samsom kon dus niet anders, maar hoopte op succes door zijn nek uit te steken en zijn stinkende best te doen. Dat liep op meerdere manieren helemaal fout. Samsom had zich niet gerealiseerd dat bij een groot deel van zijn stemmers ieder besluit dat ook maar een klein zweempje liberale lucht met zich voert, bij voorbaat is afgekeurd of minimaal ernstig besmet. Al heel gauw hoorde je de kreet dat hij het rode gedachtegoed verkwanselde. Waarbij Roemer met open armen klaarstond om de ontevredenen te verwelkomen. Zijn alternatief was zonder enige twijfel wél socialistisch. Aan de andere kant waren mopperaars ook welkom bij het redelijk alternatief van Pechtold. Samsom kon dus doen of laten wat hij wilde en praten over zijn successen tot er blaren op zijn tong stonden, hij kon het nooit goed doen. Zijn volgelingen waren namelijk echt niet veroordeeld tot de PvdA als enige rode optie.
Dan Rutte. Op alle mogelijke manieren is zijn achterban diametraal anders dan die van Samsom. Ten eerste is er voor de echte liberaal geen alternatief, afgezien dan van Pechtold. En een alternatief hoeven ze ook niet, zo vinden het prima zoals het is. Affaires, zoals met Van Rey, Verheien, Opstelten en Teeven worden tamelijk moeiteloos opgevangen. Joh, dat gebeurt overal in de hele samenleving, dus waar maak je je druk om? Jammer, stom ook, misschien zo nu en dan zelfs afkeurenswaardig, maar niks om langdurig van wakker te liggen. Denken jullie nou echt dat een liberaal corrupter is dan iemand van een andere politieke denominatie? Nou dan, niet zeuren, gewoon doorwerken. Dat alle ingediende wetsvoorstellen mede door de PvdA zijn ontworpen, daarmee hebben ze weinig moeite. Dat is toch logisch als je 1 op 1 met elkaar optrekt? Nee, hoor, lekker doorgaan zo, het komt allemaal prima in orde. Rechtsom of desnoods een beetje linksom. Het is briljant, want de PvdA mag volop meedoen, wordt door de VVD helemaal serieus genomen, maar wat ze ook doen, door mee te regeren graven ze hun eigen graf. Zonder dat ook maar het kleinste verwijt van vals spel richting VVD kan worden geuit.
Kortom, Rutte kan zeker zijn van zijn aanhang, in iedere geval veel zekerder dan Samsom van de zijne. Rutte heeft geen Roemer als spookbeeld. Hij heeft dus rustig gewacht tot de uitslagen binnen waren. De conclusie is dat hij op zoek moet naar nog een klein partijtje om zijn plannen door de Eerste Kamer te krijgen. En een van de eerste operaties is waarschijnlijk meteen de moeilijkste, namelijk de herziening van het belastingstelsel. Lastig, want dan moeten de betrokken ministers weer de geulen in de gangen lopen naar de verschillende fractievertrekken. Er is een veel betere oplossing.
Het CDA. Huh wat? Die willen toch niet? Nou, dat is wel het allerlaatste wat je als politicus stijf en strak kunt volhouden. Na de laatste Kamerverkiezingen had het CDA maar 13 zetels over, tegenover de 40 van de VVD, dus dat zou voor het CDA een marginale geschiedenis worden qua regeerkracht. Heel weinig eer aan te behalen, dus koos men voor oppositie, waar men rustig kon gaan herbouwen en zich tegelijkertijd lekker afzetten tegen het kabinetsbeleid. Dat Buma de zwaar beledigde diva speelde toen het CDA niet nodig bleek voor een coalitie, ach, hij kon niet veel anders zeggen. Nu evenwel liggen de kaarten weer heel anders dan twee jaar geleden. Het CDA is terug, de PvdA toogt ziel maar doet nog volop mee. D66, CU en SGP gedogen en zijn hard nodig als het CDA afzijdig wenst te blijven. Als de laatste cijfers kloppen is nog een klein partijtje of een splintergroep niet nodig.
Dat gedoe, dat moet Rutte niet willen. Als hij het belastingstelsel echt goed wil herzien, dan moet hij het CDA erbij betrekken. Aan de andere kant moet het bij het CDA langzamerhand gaan wringen dat ze een mooie comeback hebben gemaakt en dan bij een paar enorm ingrijpende hervormingen aan de zijlijn moeten blijven staan. Dus hierbij een voorstel van Gramps hoogstdezelve. En nee, ik stem NIET op het CDA, ik ben momenteel druk doende om de boel hier te lande weer goed aan het rollen te krijgen. Uitsluitend zeer nobele voornemens dus.
Mark, spreek met Sybrand af, stel voor mijn part een ultimatum of chanteer hem, als hij maar komt opdagen. Plaats? Sarphatipark in Amsterdam, halverwege de avond. Geef een zwerver aldaar een briefje van vijftig en de opdracht twee sixpacks Schultenbräu te halen, dan mag hij de rest houden. Wel graag het bonnetje van het bier, natuurlijk. Ga in een verlaten hoekje van het park op een bankje zitten, met de ruggen naar elkaar toe en scheld elkaar een kwartier lang helemaal verrot. Onderwijl maken jullie beiden de eerste twee blikjes van het eerste pack soldaat. En vertel me niet dat je dat niet wilt, jullie zijn beiden jarenlang student geweest en de kunst verleer je nooit. Voor mijn part geef je elkaar nog een dreun, maar dan moet het afgelopen zijn. Daarna wordt de rest van het bier genuttigd en wordt er constructief gepraat. Als het lukt mogen jullie naar het monument van Sarphati en elkaar in de vijver natplenzen. Wel eerst je Van Bommeltjes uit.
Doen!
