Graag een beetje meer begrip

'Nu ik je toch spreek, wil ik je even laten weten dat, voordat het slechte weer inzet en we allemaal andere dingen moeten gaan doen die je belangrijker vindt dan de essentiële zaken, zoals deze, waar ik het al vaker met je over wil hebben, maar dat komt er dan niet van, net als laatst, toen ik het ook had, toen ik 's morgens onderweg was naar die ene, gut hoe heet-ie ook weer, je zou het zo zeggen, het ligt me op het puntje van de tong, die meneer die we een tijdje geleden, toen het ook zo sneeuwde, dat je dacht: Dit hebben we nog nooit zo meegemaakt, ook niet in de winter van dat jaar dat we met de keuken bezig waren, of was het niet de keuken maar de voorpui, ik weet het even niet meer, maar dat doet nu niet terzake, want wat ik je eigenlijk wilde vertellen, en dat wil ik al een tijdje, dat je niet denkt dat ik, ook al ben ik soms niet even hoe zal ik het zeggen, of als dat wel zo is moet je dat aangeven, niet dat ik er veel aan kan of zal doen, het ligt ook bij jou, maar volgens mij zitten we wat dat betreft wel op een lijn, en dat heb ik de afgelopen week wel vaker gemerkt, dat ik soms zo weinig woorden nodig heb om duidelijk te maken wat ik bedoel en de ander vaak zo weinig woorden nodig heeft om te begrijpen wat er speelt, niet dat er zoveel speelt, of toch ook weer wel, maar niet op de manier waarover ik het nu heb, vandaar dat ik toen ook tegen de collega's heb gezegd dat het mij niet uitmaakt, tenzij het meer tijd vraagt dan aanvankelijk gepland was, want dan moeten we agenda's trekken en ik heb die voor het nieuwe jaar nog niet ontvangen, die komt pas eind van de maand, zegt die pief van de facilitaire dienst, maar daar kan je ook vaak niet van op aan, dus plan ik gewoon mijn dingen voor het komende jaar alvast en dan zie ik wel hoe of het loopt, zo gaan die dingen toch, dat houd je niet tegen, want er is altijd wel weer iets dat ertussendoor komt, behalve de lopende zaken, zoals de vaste afspraken, maar daar moeten we het toch ook eens over hebben, en nu komen we bij wat ik nou eigenlijk wilde zeggen, en dit is heel belangrijk, dus daar vraag ik je aandacht en je tijd even voor, hoe lastig het ook is in deze hectische weken, maar druk zijn we allemaal en, wacht, ik heb zojuist nogal een wind gelaten, waarvoor excuus, maar om nog even terug te komen op dat je verhinderd bent, wat dat betreft lijkt het soms wel of je eronderuit probeert te komen, en dat komt niet van mijzelf, nee dat zeggen meer teamleden, vooral de mensen die afhankelijk zijn van je vorderingen op het gebied van de grote, maar ook van de kleinere, dat je niet denkt dat ik overdrijf, want zo zit ik niet in elkaar en als je dat wel denkt, dan weet je niet half wat er allemaal in mijn hoofd omgaat, en daar ben ik heus niet de enige mee, want zoals zo vaak is het zo dat er, en ook volgens de theorie die we uitgelegd hebben gekregen tijdens de training in dat ene congrescentrum dat ons zo goed beviel, je weet nog wel, en dat was eigenlijk wel bijzonder, want dat kun je van veel andere congrescentra, niet dat ik veel in dat soort gelegenheden kom, daar is mijn agenda veel te krap voor, help me even onthouden dat ik een nieuwe voor het komende jaar bestel, zo eentje met voor iedere dag een aparte pagina, en ik zie je nu al denken: Doe je dan niets met je elektronische agenda, maar dat doe ik wel, alleen voor de zekerheid en omdat de batterij van mijn telefoon tegenwoordig zo snel leeg is en ik tijdens een vergadering plots iets moet plannen, dus dan vertrouw ik liever op het ouderwetse papier, dat zouden trouwens meer mensen eens moeten doen, want zoals het nu gaat in deze jachtige samenleving, dat iedereen maar langs elkaar heen rent en leeft en praat, volgens mij weet niemand meer waar het over gaat, maar dat roept ook iedereen tegenwoordig, dus dat zegt ook weer helemaal niets, maar waar het mij om gaat is dat we die verantwoordelijkheid dus wel samen dragen, we zijn er tenslotte allemaal zelf bij, en als dat niet zo is dan moet je dat zeggen, en dan kun je wel zeggen dat het jouw sterkste kant niet is, maar daar doe je jezelf tekort mee, van mij zou je eens wat meer aandacht moeten besteden aan jezelf, wat je wilt, wat je nodig hebt om, mocht het in de toekomst nou zo zijn dat je, hoe onzeker het ook is, niemand weet uiteindelijk hoe het allemaal echt zal lopen, daar kunnen ze in Den Haag ook nog geen concreet antwoord op geven, je vraagt je af wat ze dan wél van onze belastingcenten uitvoeren, schandalig toch hoe ze omspringen met de schaarse poen, maar ik moet op mijn woorden letten, want voor je het weet word je uitgemaakt voor PVV'er of, en dat is nog erger, maar ik wil niet te veel ingaan op de leegte in de hoofden van de lui die dat soort dingen maar roepen, ik ben veel meer een voorstander van gedegen onderzoek en cijfers, ha en dat met mijn slechte cijfers voor wiskunde op de middelbare school, die ik overigens niet heb afgemaakt, ik was meer een man van al doende leert men, werkend hogerop komen, dus ging ik, en met mij vele leeftijdsgenoten, dat was nu eenmaal heel normaal in die tijd, en nu kom ik misschien over als heel oud en belegen, maar de enige echt goede kaas is juist oud en belegen, of houd jij wel van die jonge smaakloze smurrie, die ze tegenwoordig in de schappen van de supermarkt durven te leggen, laten we het over de prijs maar niet eens hebben, of over de allergieën die je ervan krijgt, voor je het weet zit je met pus op plekken die je niet wilt weten, als je in dat soort dingen bent geïnteresseerd, moet je maar eens googlen, dat doe ik ook als ik het even niet weet, niet dat ik dat vaak heb, want behalve dat ik er niet eens tijd voor heb, mocht je dat denken, dan zit je mis, toevallig gaat het wat dat betreft zeker stijgende lijn en dat is toch het belangrijkste, dat je vooruitkomt en niet blijft stilstaan en vandaar dan ook dat ik, en daarvoor graag een beetje meer begrip, dat ik steeds vaker overweeg om een snellere auto aan te schaffen, snap je wel?'
'Nee.'

-
Apeldoorn, oktober 2014