Financiële bewusteloosheid
Momenteel leven we in een maatschappij waarin onze levensfilosofie gedreven is op macht en zoveel mogelijk geld verdienen. Wereldwijd plegen we roofbouw op alles wat leeft en bloeit. We zetten alles naar onze hand zonder rekening te houden met de gevolgen die daar uit voortvloeien. Vooral de hebzucht en uitbuiting voor het persoonlijke gewin vindt op grote schaal plaats en gaat alle perken te buiten.
Door grote, onverantwoorde leningen aan te gaan zijn de gevolgen niet te overzien, waardoor er een situatie ontstaat van ‘Financiële bewusteloosheid.’ Mensen in geldnood weten niet meer hoe ze hun eigen huishoudboekje moeten managen. Hierdoor ontstaat er een tweedeling in de maatschappij, enerzijds een radeloze groep die zich zelf financieel in de afgrond stort en anderzijds een zeer kleine groep, bestaande uit elite en machthebbers die hier enorm van profiteert.
Onlangs heeft het Nibud een rapport uitgebracht waaruit blijkt, dat er meer dan 1 miljoen mensen (6 tot 7%) in Nederland last heeft van grote financiële problemen. Door het ‘zwabberbeleid’ van dit kabinet en regering worden er geen concrete maatregelen genomen om deze problematiek aan te pakken.
De eerste vraag die in mij opkomt is; ‘hoe moet het tij worden gekeerd?’
Deze vraag is niet zo makkelijk te beantwoorden, want er moeten zeer ingrijpende maatregelen worden getroffen en de maatschappij moet open staan voor verandering.
Volgens mij gaat het de komende jaren verder achteruit, doordat het besef van de economische malaise niet echt leeft onder de bevolking. Sterker nog, velen denken dat het ergste voorbij is in vergelijking met de afgelopen jaren, waardoor er op oude voet wordt verder geleefd. Het tij kan pas worden gekeerd, zodra de overheid een goede campagne opzet met hulp van het bedrijfsleven. Pas dan kan er na ongeveer een decennia de balans worden opgemaakt of er sprake is geweest van een succes.
Helaas doet de overheid steeds minder, die is alleen maar bezig ‘de financiële badkuip met twee gaten te dichten met een stop’. Het is uiteindelijk de Nederlandse bevolking die het gelag moet gaan betalen. De financieel zwakkeren, die al het zwaarst te verduren heeft wordt het hardst aangepakt door deze regering.
Hoe moet het verder als de overheid weinig doet?
Het initiatief moet vanuit de maatschappij zelf komen. Kleine zelfstandigen die financieel goed onderlegd zijn moeten in de toekomst het initiatief nemen en landelijk kleinschalige projecten opzetten, dit wel tegen een vergoeding. Deze vergoeding ligt beduidend lager dan wat een financieel adviseur vandaag de dag vraagt. Hiervoor kan een soort pro-deo plus regeling in het leven worden geroepen. De cliënt gaat pas betalen, zodra het financieel beter gaat, eventueel met de mogelijkheid op afbetaling.
Uiteraard worden hier wel contractueel afspraken over gemaakt, zodat de cliënt weet waar hij aan toe is. Financiële tekorten bij de adviseur kan door het UWV of subsidie van de overheid worden aangevuld. Het grote voordeel van deze regeling is dat er een win-win situatie ontstaat. Client hoeft zich geen zorgen te maken over de hoge kosten die in rekening worden gebracht. De adviseur gaat zijn uiterste best doen om de financiën op de rit te krijgen. Het mes snijdt dus aan drie kanten; cliënt wordt geholpen met zijn financiële problemen, de adviseur heeft werk en de overheid ziet een afname van de werkeloosheid. Om nog maar te zwijgen over alle andere indirecte voordelen die hier uit voortvloeien.
