Surprise Surprise
Samen. Dat betekent opnieuw keuzes maken, want wat moet je bijvoorbeeld met twee wasmachines? En twee bedden? Twee espressoapparaten? En acht stoelen? Twintig vorken en messen? En twee eettafels? Twee… Ik kan zo nog wel even doorgaan.
Voor wie het nog niet tussen de regels door gelezen heeft: ik heb een vriendin. De afgelopen maanden woonden we al praktisch samen. In de zomer waren we veel aan zee te vinden. Nu zijn we steeds vaker in Amstelveen. En dat gaat heel goed. Vorige week hebben we de knoop doorgehakt. We gaan officieel samenwonen.
We zijn allebei zeer praktisch en de gesprekken over het samenwonen zijn erg constructief. Dus het wordt haar koelkast, mijn wasmachine. Haar toilet, mijn bril. Haar bed, mijn matras. Haar dekbed, mijn kussens. Haar waterkoker, mijn espressoapparaat. Haar stoelen, mijn tafel. Haar fornuis, mijn pannen. Haar auto, mijn trein. We kiezen van alles het beste én vullen elkaar aan. Zo heeft zij geen kruimeldief en ik geen televisie.
Het enige struikelblok is de bank. Zij is gehecht aan de hare en ik aan die van mij. Mijn loungebank zou prachtig staan in haar huis. Die van haar is van leer en makkelijk af te nemen. Die van haar zit beter. Die van mij hangt lekkerder. Voor de televisie bijvoorbeeld.
Zoals afgelopen zaterdagavond. Vroeg donker. Gordijnen dicht. Kaarsjes aan. Bakje chips op tafel. Koud glas bier ernaast. We zijn ingetuned op de eerste liveshow van Holland's Got Talent. Dat is zo'n talentenjacht waarbij uiteindelijk de act van de groep met de rijkste papa wint.
De show kwam na ruim anderhalf uur zeer matig entertainment tot een anticlimax. Presentator Robert ten Brink kreeg te maken met een misser van de bovenste plank. De rekenmeesters van RTL hadden met de administratie van alle stemmen een fout gemaakt, heel 'Menselijk'. De verkeerde act werd tot winnaar uitgeroepen. Wat een blamage. Robert probeerde het - gesouffleerd door de regie - nog goed te praten, waarna de jury besloot dat alledrie de acts door mochten naar de finale. Lekker dan. Eerst laat RTL tienduizenden mensen stemmen op hun favoriete act en vervolgens mag iedereen door. Als ik gestemd zou hebben, zou ik mijn geld hebben teruggevraagd.
Hoog tijd om te zappen… Surprise Surprise! Henny Huisman op de buis. In 'High Definition'. Van schrik stootte ik mijn glas bier om. Op haar tafel. Ik wist niet wat ik zag. Die man was in de tijd van Fred Oster ook al op televisie! Henny zal het wel met SBS op een akkoordje hebben gegooid: "Jullie mogen een nieuwe Surpriseshow maken, maar dan wil ik wel in beeld. Met een leuke dame aan mijn zijde." Toen ik zag welke blonde BN'er SBS daarvoor uit het blik had getrokken, zapte ik in een reflex weer terug. Man man man. "Zet hem maar uit", waren de wijze woorden van mijn vriendin.
Ik verlang terug naar de Willem Ruis Lottoshow. En Mies in de Hoofdrol. Of desnoods Ron's Honeymoon Quiz. Ik wil een cavia door een doolhof zien rennen in AVRO's Wie-kent-kwis. Maar dan wel met namen van nu. Gordon. Linda de Mol. Robert ten Brink. En Henny Huisman. Nog één keer op televisie. Als cavia. En daarna nooit meer.
Het zal geen verrassing zijn. Het wordt háár bank. Maar dan gaat die tv de deur uit.
