[Tour] Dra(Molle)ma

Dumoulin ging er weer voor
Maar eigenlijk wist hij het al
Je fietst de longen uit je lijf
Maar winnen doet die Duitse bal

Een tijdrit is een rit over een bepaald aantal kilometers die een renner alleen aflegt en aan het einde wint een Duitser.

Ik vind een tijdrit altijd wat minder leuk om naar te kijken dan een gewone etappe, maar het hoort er nou eenmaal bij. Deze Tour de France was er trouwens maar eentje. Gelukkig voor de renners was het droog vandaag.
Ik was benieuwd hoe het zou gaan met Tom Dumoulin na bijna drie zware weken op zijn jonge leeftijd. Ik was ook benieuwd naar de tijdrit van de Chinees Ji Cheng. Zou hij de limiet halen en de eerste Chinees worden die Parijs haalt in het peloton?
Over Duitsers gesproken, Jens Voigt reed vandaag zijn laatste tijdrit in de Tour de France. Zijn tijdritten waren niet ontzettend indrukwekkend, maar zijn aanvallen wel. Hulde voor Jens.

Tijdens zo'n tijdrit is er niet heel veel te zien dus ik keek wat langer op Twitter. Dat is best leuk, want veel mensen twitteren wat we gewoon op de beeldbuis zien, maar soms komt er wat anders langs. In dit geval een foto van twee naakte vrouwen die langs het parcours stonden en naar het peloton keken gisteren. Waarom zien wij kijkers dat nou nooit eens op televisie? Wij krijgen alleen maar mannelijke streakers in de bergen te zien.

We zagen intussen Tony Martin binnenkomen met een geweldige tijd. Hij moest lang in het stoeltje gaan zitten wachten en kon dus niet meteen naar een vrouwtje met een zweepje. Als je namelijk zo ontzettend pijn kan lijden, dan moet je het wel lekker vinden.

Soms heb ik toch echt een hekel aan de Fransen. Ze brengen Voeckler in beeld die ergens om en nabij plaats zestig zat te harken en Tom Dumoulin, die een tweede tussentijd had, kwam niet in beeld. Terwijl hij zelfs nog een Franse naam heeft. Als ze zo doorgaan noemen we hem voortaan gewoon Tom van de Molen.
Ik vond Bardet wel grappig met die zak ijs in de nek. Zou die zak hem gaan nekken? De zak ijs niet, maar een lekke band net wel, want hij raakte zijn plaats kwijt aan Van Garderen.

Dat was even schrikken. Bau had een verschrikkelijke tussentijd bij de eerste doorkomst. En hij twitterde nog dat hij zo blij was met zijn nieuwe tijdritfiets.
Intussen werd het met de Fransen nog erger, want ze lieten Nibali helemaal niet zien. Alleen die twee Fransen, maar die hadden echt niet de gele trui.
Het ontging D&D even dat Lau misschien wel slecht reed, maar wel Bau voorbij zou gaan in het algemeen klassement. Zelfs toen het in beeld kwam, zei Herbert nog dat ze allebei een plaatsje waren gezakt omdat ze door König voorbij waren gereden. Aan de andere kant is het voor een columnist natuurlijk wel leuk dat Herbert er is, want dan heb je nog eens wat te schrijven als de rit saai is.

Na een abominabele tijd van Mollema kregen we Nibali ook nog twee seconden in beeld. Valverde viel verder terug in tijd. Tom Dumoulin hield knap stand op de tweede plaats. Hij kan dus inderdaad drie zware weken verdragen. Ze zien in hem een klassementsrenner. Ik zie in hem meer een renner voor de klassiekers en kleinere rondes. In het echte hooggebergte komt hij toch te kort en zullen we het meer van Kelderman moeten hebben in de toekomst.

Dat Nibali het geel zou houden, was al wel bekend. De Fransen speelden net als de Nederlanders haasje over. Valverde viel tegen. Pinot bleek een ontdekking als tijdrijder. Mollema niet. De fiets was niet wat het moest zijn. Lau vond het wel een superfiets. Op naar Parijs en de champagne.

Morgen komt er natuurlijk wel een laatste Tourcolumn, maar of dat om 20.00 uur wordt of later hangt van de renners af.

De grootste pechvogel van de dag: Mollema, opgezadeld met een kutfiets. Foutje bedankt.

De leukste tweet van de dag: Bauke Mollema - Time trial coming up. 54km of suffering. Me and my new Aquila cv TT bike are ready!!

De rit van morgen.

Morgen gaan we Nibali huldigen in Parijs en ons twee dingen afvragen: hoe zou het gegaan zijn met Froome en Contador erbij en is hij over tien jaar nog winnaar? Dat eerste is eigenlijk niet interessant, want ze waren er niet. Het laatste is ook moeilijk. Tegenwoordig heeft iedereen een bloedpaspoort en bovendien zijn er diverse controles buiten competitie. Nibali heeft bovendien zijn carrière rustig opgebouwd. Heel geleidelijk. Maar mocht hij waarmaken wat hij gezegd schijnt te hebben en volgend jaar voor de Giro en de Tour te gaan en het zou hem lukken, dan geloof ik hem niet meer. Dat is in deze tijd namelijk onmogelijk omdat het lichaam dat niet zonder bijzondere hulp aankan. Nu heeft hij het voordeel van de twijfel. Hij werd bovendien deze week niet beter dan hij de eerste twee weken was. Dat is ook bemoedigend.

Parijs is in Europa de stad waar ik het liefste een weekendje ben. De sfeer vind ik altijd geweldig. Ik ben er achttien keer geweest. Ik organiseerde voor het bedrijf waar ik werkte een busreis naar de aankomst van de Tour. Zaterdags heen en zondags weer terug. Maar ook buiten de Tour zijn mijn vrouw en ik er diverse keren geweest. Lekker eten bij de Notre Dame, Quatier Latin, Saint-Germain-des-Prés of op Montmartre. Gezellig wandelen door het centrum met zijn bezienswaardigheden.

Mocht je eens in Parijs zijn en je bent bij de Notre Dame, dan moet je ook eens naar de overkant van de Seine. Daar heb je de Quai de la Tournelle en die volg je van de Notre Dame af, richting Pont de Sully. Maar je wandelt dan niet over de Quai de la Tournelle zelf, maar gewoon over de kade langs de Seine. Als je dan de Seine blijft volgen voorbij de Pont de Sully en daarna met de bocht mee naar rechts, dan kom je op een gegeven moment op de Quai Saint-Bernard. Daar zijn vier kleine moderne amfitheaters aan het water, waar mensen ´s avonds dansen, muziek maken of andere culturele uitingen tonen. Er heerst daar een zeer relaxte sfeer met een multicultureel publiek en muzikanten en artiesten uit alle delen van de wereld. Neem een flesje wijn mee en wat stokbrood met Franse kaas en je hebt een zeer gezellige avond.