Hoe nu verder? #durftevragen

Na de aankondiging van het ontslag in mijn 'Curricolumn vitae' van vorige week volgen de gebeurtenissen elkaar in sneltreinvaart op. Opeens gaan er allemaal deuren voor mij open. Opeens zijn daar tal van mensen die mij willen helpen. Opeens heb ik overal tijd voor.

Het afgelopen jaar heb ik geleerd dat wanneer je iets wilt, je er gewoon om moet vragen. Spreek jezelf uit. Vraag je netwerk. Leg uit wat je nodig hebt. Dan weet de ander ook beter hoe die jou verder kan helpen.

Het is bijna een jaar geleden dat ik - onder leiding van Linda Commandeur - mijn eerste 'durftevragen'-sessie deed, waarin wildvreemde mensen elkaar helpen middels 'sociale overwaarde'. Wat een tof concept! Met een A4'tje vol Post-Its verlaat ik de sessie. Die dag is - in verschillende opzichten - een keerpunt geweest in mijn leven. Opeens durfde ik in mijn eentje naar een evenement waar ik vrijwel niemand kende. Opeens durfde ik in het middelpunt van de belangstelling te staan. Opeens durfde ik te vragen.

Ik struin mijn kast na om de adviezen op de Post-its nog eens goed door te nemen. Mijn idee leeft nu als nooit tevoren. Ik wil een boek uitgeven in samenwerking met de Nederlandse Spoorwegen. Een boek met mijn 'Verhalen op het spoor'.

Maar er is meer.

Mijn werkgever wil - hoewel hij mij heeft ontslagen - nog steeds gebruikmaken van mijn diensten. Ga ik verder als zzp'er? Meteen roept dat een aantal vragen bij mij op. Welke onzekerheden brengt dat met zich mee? In zee gaan met een bedrijf dat mij om economische redenen heeft ontslagen? En wat komt daar verder nog bij kijken? En kan het UWV mij daarbij helpen?

Vanuit mijn netwerk stromen naar aanleiding van mijn column tal van tips binnen. Linda Kerkhoven (met wie ik bij hetzelfde bedrijf heb gewerkt) en Jeanette Croezen (met wie ik in dezelfde flat heb gewoond) willen me graag wegwijs maken in de wereld van de zzp.

Op het kruispunt waar ik nu sta, stel ik mijzelf de vraag: "Waar word ik écht vrolijk van? Welke richting wil ik op?" Wíl ik wel verder met dit bedrijf? En wat zijn de andere mogelijkheden?

Jacqueline van Zuiden biedt mij een loopbaangesprek aan. Een aanbod dat ik graag aanneem. Want ja, ik kan zo veel meer.

Begin februari vraagt Lisa Portengen via Facebook: "Vanaf volgende week heb ik een nieuwe MacBook. Wie kan mij helpen (tegen vergoeding natuurlijk) mijn oude data over te zetten naar de nieuwe Mac. In Amsterdam, aan huis graag." Apple en Martin. Dat zijn twee handen op een buik. Ja. Dat wil ik wel, dus antwoord ik: "Ik kan dat. En ik wil dat wel. Aan huis." Binnen een dag hebben we een afspraak gepland. Die maandag daarop zit ik bij Lisa aan tafel en zet ik de gegevens over. Sindsdien kom ik wekelijks bij haar. We praten. Ik help haar met de vragen die ze heeft. Terwijl Lisa in de keuken iets lekkers kookt, los ik de problemen op. Daarna eten we samen. Sociale stage noem ik het. Lisa heeft mij afgelopen maandag aangeboden om te kijken hoe ik mijn talent kan vermarkten.

Ze ziet mijn ontslag net als ik als een kans die het universum mij biedt. Lisa gelooft dat je het universum om dingen kunt vragen. Zo 'bestelde' ze een aantal weken geleden haar rol in de commercial voor Albert Heijn: "Ehhh meneer Albert Heijn? Lisa hier", zei ze hardop in de auto. "Ik wil graag een bestelling doen. Doet u mij maar een rol in uw commercial. Thuisbezorgen graag." Een paar uur later kreeg ze de rol.

Op mijn column van vorige week reageert iemand: "Ken je niet… Maar je schrijft pakkend! Misschien dáár eens wat mee doen? Succes van een vreemde." Ja, ik zou graag betaald schrijven. Naast een boekje in de winkel, lijkt mij een wekelijkse column in de Sp!ts of de Metro een geweldige stap in mijn carrière als schrijver. Judith Tabish van Beers (voor wie ik eens een gastblog heb geschreven) meldt zich met een dijk van een vacature. Dankjewel!

Martijn Aslander (bij wie ik in de klas heb gezeten) belt me op en nodigt me uit om deel te nemen aan de Permanent Beta Dag. Hoe cool is dat?

Marcel van Driel (die dezelfde schoenen heeft als ik) stuurt me een privébericht: "Je weet me te vinden!" Marcel weet alles van 'Waanzinnige plannen' en hoe ze te realiseren. Afgelopen weekend heb ik zijn boek gekocht. Voor iemand die nooit boeken leest, leek me dit een uitstekende keuze. En als ik dan toch in de boekwinkel sta, schaf ik ook meteen maar 'The Big Five for Life' (tip van Erno Pickee, de man achter de Green Marbles) en 'Kommer & Karma' (tip van een goede vriendin) aan.

Als ik vorige week mijn column niet had geschreven, was het bovenstaande allemaal niet gebeurd. Mijn netwerk bezit een enorme hoeveelheid kennis. Door aan te geven wat ik wil, waar ik behoefte aan heb, kunnen zij mij helpen. Omdat ik dat durf te vragen.

Mocht jij nog tips voor mij hebben, laat ze dan achter in de reacties hieronder.

Jim Carrey: "You can fail at what you don't want. So you might as well take a change on doing what you love." Bekijk de video vanaf 10:18.