Idealen

Wanneer iemand iets doet dat consequenties heeft voor anderen, dan is het vrij natuurlijk dat mensen daar iets over te zeggen hebben. Waarom iemand iets doet dat consequenties heeft voor anderen heeft met de motivatie te maken en hoe deze gerationaliseerd kan worden. 

De acties van mensen als Hitler, Stalin, Mao en anderen en de steun die ze daarbij kregen van verschillende bronnen kunnen (geheel terecht) geïnterpreteerd worden als kwaadaardig en onmenselijk. Toch lijkt mij dat deze mensen zichzelf niet zagen als kwaadaardig en onmenselijk. Vaak zelfs is een overtuiging van idealen iets wat ze de wil en kracht geeft om te doen wat ze doen, waarbij ze zichzelf in de spiegel kunnen blijven aankijken. De acties van de genoemde mensen hebben in dusverre direct tastbare consequenties dat ze hier ook voor verantwoordelijk gehouden kunnen worden, maar dit is niet altijd even duidelijk.

In de memoires van David Rockefeller heeft hij het volgende gesteld:

"Some even believe we are part of a secret cabal working against the best interests of the United States, characterizing my family and me as 'internationalists' and of conspiring with others around the world to build a more integrated global political and economic structure — one world, if you will. If that is the charge, I stand guilty, and I am proud of it."

Dit is met het idee dat het nationaal auto-determinisme van de afgelopen eeuwen een mislukking is en het preferabel is dat er beter een georganiseerde wereldoverheid zou kunnen zijn.

In de wereld van vandaag zien we de gevolgen van acties die hierop aansturen. Er is een globalistenelite die (zonder terug te vallen op samenzweringstheoriën) openlijk uitkomt voor het streven naar één dominante regering die verantwoording heeft over de wereld. Joe Biden, Bush Senior en Junior, Kissinger, Rockefeller en vele anderen zijn openlijk voorstander van dit idee. Een idee dat weliswaar op vrede en veiligheid en stabiliteit gebaseerd is maar waarbij (naar mijn mening) de denkfout gemaakt wordt dat de zittende overheid het het beste voor zou hebben met de bevolking, en dat de middelen het doel rechtvaardigen.

Het is een systeem waarbij de keuze niet direct bij de bevolking ligt. Het opvolgen van het idee wel, waarbij er volgens uitspraken van deze globalisten crises nodig zijn om de wereldbevolking klaar te maken voor een dergeljke wereldoverheid. Wat deze crises dan inhouden, en ofdat deze bewust georchestreerd worden is dan weer niet helemaal duidelijk. Als ze niet georchestreerd worden dan is het wel wachten op het beste moment. Iets waarnaar je uitkijkt, een heel gek idee, uitkijken naar crises en chaos.

Zeker zijn er enorm veel samenzweringstheoriën en zijn de geheime toestanden en ook gezelschappen waarin sommige wereldleiders en welvarende invloedrijke personen zich begeven een bron van de meest wilde verhalen. De vaak oude gezelschappen maken vaak ook veel gebruik van rituelen, symbolen en symboliek. Iets wat natuurlijk tot de verbeelding spreekt. Zo is er op internet een brei ontstaan van tekst en filmpjes die mensen beschuldigen van de meest wilde dingen, en daarbij ook alles op een grote hoop gegooid word. Nu spreekt het geheimzinnige waarbij geheimen goed bewaard en beschermd worden ook tot de verbeelding.

Een andere uitspraak van David Rockefeller is de volgende:

"We are grateful to the Washington Post, The New York Times, Time Magazine and other great publications whose directors have attended our meetings and respected their promises of discretion for almost forty years." "It would have been impossible for us to develop our plan for the world if we had been subjected to the lights of publicity during those years. But, the world is now more sophisticated and prepared to march towards a world government. The supranational sovereignty of an intellectual elite and world bankers is surely preferable to the national auto-determination practiced in past centuries."

Daaruit is op te maken dat er dus een redelijke groep is die ons eigenlijk van informatie zou kunnen voorzien, en op de hoogte is van bepaalde plannen en ontwikkelingen, maar dit alles bewust niet naar buiten brengt. In een ander woord zou je dit een samenzwering kunnen noemen. Zo zijn er meerdere en soms gerelateerde gezelschappen en organisaties waarbij hetzelfde gebeurt.

De reden dat ik deze column schrijf is niet het demoniseren van dit soort gezelschappen of organisaties, maar eerder een soort van reactie op de manier waarop er doorgaans gereageerd word als dit aan de orde komt. Je bent direct een complottheorist of aluhoedje. En ik heb ergens het idee dat mensen het ook gewoon allemaal wel best vinden en het niet willen weten. We gaan met zijn allen door crises heen en accepteren deze omdat we niet anders kunnen en daarbij is het niet duidelijk of bepaalde crises bewust veroorzaakt worden of dat er gewoon handig gebruik van gemaakt wordt op het moment dat deze ontstaan. Het idee dat een enorme crisis bewust kan worden veroorzaakt is kennelijk zo ondenkbaar dat mensen het op voorhand al willen ontkennen.

De geschiedenis leert dat dat anders kan zijn, al staan we hier ook niet graag voor open. Het idee is dat de mensen die achter oorlogen zitten kwaadaardig zijn, haast demonisch te noemen. Toch lijkt het me dat hoe kwaadaardig hun acties ook zijn, hun eigen interpretaties vanuit idealen voortkomen die zij belangrijker achten dan die van de rest.

Idealen zijn voor iedereen anders, afhankelijk van wat je gelooft, je situatie en hoe je in het leven staat. Idealen kunnen voor de een heel mooi zijn, en voor de ander een nachtmerrie. De vraag in hoeverre idealen boven menselijk lijden of consequenties kunnen staan, of dat er zelfs menselijk lijden nodig is om die idealen te verwezenlijken, zou daarom wat vaker gesteld moeten worden voordat mensen hun idealen proberen te realiseren.