Japanners zijn geldkloppers en oplichters
Niet al te lang geleden mocht ik voor deze prachtige website losgaan met Dragon Ball Z: Battle of Z op PlayStation 3. Prima opdracht, aangezien ik een behoorlijke fan van de televisieserie ben. Het enige nadeel was dat remote play niet lekker werkte, omdat je twee shoulder buttons mist die verderop in het spel best essentieel zijn. Niet lang daarna kreeg ik een code voor de PlayStation Vita-versie van hetzelfde spel. Helemaal top, want nu kon ik niet alleen een mooie vergelijking maken, maar nu kon ik ook nog eens in bed en op het toilet verdergaan met mijn drakenballen.
Jammer genoeg sloeg mijn laaiend enthousiasme al vrij rap om in uiterste teleurstelling. Er was namelijk niets, maar dan ook niets anders aan de Vita-versie ten opzichte van de PS3-versie. Sterker nog, er was ook geen enkele koppeling met elkaar. Ik mocht dus fijn helemaal opnieuw beginnen. Nu moet ik het 'niets anders' wel enigszins nuanceren. De twee knoppen die ik voor remote play miste zijn vervangen door het touchscreen. Kortom, wil je weten hoe de Vita-versie van Dragon Ball Z: Battle of Z is? Lees vooral mijn PS3-review.
Na Namco Bandai redelijk hard vervloekt te hebben, ben ik hard gaan nadenken over wat ik hier nu eigenlijk in alle redelijkheid van vind. Ik kan er niets anders van maken dat ik het schofterig vind en dikke geldklopperij. In een tijd waarin functionaliteiten als cross-buy en remote play een steeds prominentere rol in het gameslandschap innemen is het ontbreken ervan op zijn minst opmerkelijk te noemen. Zijn de vrienden van Namco Bandai dan echt zulke schurken dat ze gamers tot de laatste euro willen leegkloppen?
Voordat ik nu met beschuldigende vingers begin te wijzen, ben ik eerst maar eens op onderzoek uitgegaan. Welke games zijn er nu eigenlijk wel cross-buy? Heb ik misschien het idee dat het groter is dan het werkelijk is? En bij welke games verwacht je eigenlijk cross-buy?
Om bij het laatste te beginnen, cross-buy verwacht je het meest bij die games die je zowel thuis, met of zonder vrienden, als 'even snel' onderweg speelt. Hierbij verwacht je het dus het snelst bij fighters, platformers en racegames. Wanneer ik wat lijstjes opzoek met cross-buygames kom ik al snel in deze genres terecht. PlayStation All Star Battle Royale, Guacamelee, Ratchet & Clank: Q-Force, Ultimate Marvel vs. Capcom 3, The Pinball Arcade, Street Fighter X Tekken, Retro City Rampage, allemaal cross-buy. Het ligt dus blijkbaar niet aan de games, want het lijstje is een stuk groter dan dat.
Als ik de lijst met cross-buygames wat langer en beter bekijk valt mij opeens iets op. Er zijn namelijk amper Japanse studio’s die hun games als cross-buy aanbieden. Waar zijn games als Dragon’s Crown en Final Fantasy X HD? Alleen Capcom lijkt te snappen dat cross-buy het ding van de toekomst is, zij het met nog maar twee games.
Ik kan in ieder geval weer wat rustiger ademhalen. Mijn verwachting van games die cross-buy aanbieden is niet verlaagd. Er zijn immers al behoorlijk wat games die het hebben en er komt genoeg aan wat ook dit principe gaat toepassen. Het lijkt erop dat het gewoon aan dat eiland ligt waar mensen vooral veel rauwe vis eten. Japanners zijn blijkbaar gewoon geldkloppers en oplichters. Andere woorden heb ik er gewoon niet voor. Als je nu een beetje aan klantenbinding wilt doen, dan zeg je als uitgever: "Vind je dit een tof spel? Hier heb je de Vita-versie er gratis bij." Nee, nu mogen bijvoorbeeld Dragon Ball Z-fans gewoon honderd euro van hun spaarrekening halen. Ik vind het eigenlijk gewoon schandalig. Foei Japan! Doe wat aan je marketingstrategie, want nu jaag je gamers alleen maar weg.
