Echte vrouwen zijn lelijk

Het is weer zover. De zoveelste lingerieboer probeert probeert 'echte vrouwen' aan te spreken door wat 'dikke' modellen in ondergoed te stoppen en hen op een poster te plakken. Allemaal hartstikke leuk en aardig, maar niet heus. De 'echte' vrouw is namelijk vies en vadsig.

Laat me het, voordat je naar de comments duikt om me een seksist te noemen, even verklaren. Ten eerste zijn die 'dikke' modellen helemaal niet dik. De meesten van hen gaan regelmatig sporten en letten op wat ze eten. Zo'n modellenlichaam krijg je namelijk niet bij een pakje boter. Integendeel!

De reden dat die modellen dik lijken, is omdat ons de afgelopen jaren een standaard is opgedrongen – een standaard waar de meeste mannen zich ook niet in kunnen vinden – van extreme dunheid. Doordat schriele scharminkels de (fictionele!) norm zijn gaan vormen, lijkt iedereen met een hoger gewicht dik. Ook relatief dunne vrouwen met een gezond gewicht, zoals plusmodellen. Gelukkig hebben zowel vrouwen als mannen ingezien dat die standaard onacceptabel en bovendien fysiek en psychisch ongezond is.

Maar vervolgens zijn we te ver doorgeschoten. Vrouwen hebben terecht gezegd dat ze zich niet door een klein segment van de wereldbevolking voor laten schrijven wat aantrekkelijk is, maar nu hebben sommigen van hen besloten dat de 'echte vrouw' aantrekkelijk is, de vrouw zoals ze is, ongeacht gewicht. En dat is de omgekeerde wereld.

Aantrekkelijkheid kun je namelijk niet voorschrijven. Je kunt een man niet vertellen van welke lichamen hij opgewonden moet raken. De man is evolutionair zo gemaakt dat hij vrouwen aantrekkelijk vindt die één ding goed uitstralen: hun vermogen om veel gezonde baby's ter wereld te zetten.

Vijfhonderd jaar geleden was een vrouw met een Rubensfiguur aantrekkelijker, want extreem dun zijn duidde op ondervoeding en dus een verminderd vermogen om gezonde kinderen voort te brengen. Tegenwoordig zijn de rollen grotendeels omgedraaid: ondervoeding is een geen noemenswaardig probleem meer, maar overgewicht duidt op een slechte levensstijl en daarmee een verminderd vermogen om gezonde kinderen voort te brengen.

Het is niet eerlijk dat mannen onbewust zo'n primitieve standaard aanhouden, het betekent absoluut niet dat vrouwen alleen goed zijn om kinderen te baren, maar het is nu eenmaal de natuur. En de natuur zegt dat het grootste deel van de 'echte vrouwen' niet aantrekkelijk is, want te dik.

Nu, dat heeft zo z'n implicaties. Vrouwen krijgen te horen dat ze aantrekkelijk gevonden moeten worden ongeacht hoe goed ze voor hun lichaam zorgen. Geen goede ontwikkeling, ten midden van een obesitasepidemie. Aantrekkelijkheid – zolang dat geen onhaalbaar pornolichaam is, maar een werkelijk aantrekkelijke dame – impliceert gezondheid en is dus een goed doel om naartoe te werken

Daarnaast heeft het ook sociale implicaties. Vanuit politiek correct oogpunt worden mannen geacht om 'echte vrouwen' aantrekkelijk te vinden, we mogen ze immers geen ideaal aanpraten – de vrouw is goed zoals ze is. Sommigen geven daar gehoor aan. We kennen ze allemaal wel: de ridders op het witte paard die tijdens iedere discussie even komen melden dat vrouwen 'met een maatje meer' toch echt wel sexy zijn. Een paar statistische outliers daargelaten, is dat voor de meeste mannen onzin. Een vadsig nijlpaard is niet sexy en geen enkele man zou moeten doen alsof dat wel zo is. Punt.

Ser, hoe durf je zoiets te schrijven?!”, denk je misschien: “Een vrouw moet trots kunnen zijn op haar lichaam!” En dat ben ik helemaal met je eens. Maar die trots moet komen omdat ze hard haar best heeft gedaan om haar lichaam een aantrekkelijk voorkomen te geven, niet omdat we haar wijs hebben gemaakt dat een vette pens sexy is.