We gaan weer afvallen

'Ben ik dik?'
De man stond een paar meter van me af in de kleedkamer van de sportschool en keek me aan. Hij stelde de vraag blijkbaar aan mij. Ik keek even naar zijn blote lijf. Ik wist zeker dat hij onder de douche niet kon zien of hij een stijve had. 'Ja,' zei ik. 'Meen je dat nou? Dat valt wel mee, toch? Ik zie het niet zo.' De man was echt een beetje gepikeerd.
Die man is niet de enige die zo reageert op de waarheid. Mensen stellen een vraag, maar willen niet alle antwoorden horen. Stel die vraag dan niet, denk ik dan.

De kerstdagen en de jaarwisseling zitten er weer op en dan is het altijd extra druk in de sportschool. Dat zei mijn vrouw tenminste, want ik kom er nog maar een paar weken. Ik sport het liefste buiten. Hardlopen en wielrennen. Maar nu kon ik een maand gratis gebruik maken van de sportschool waar mijn vrouw altijd naartoe gaat. En als iets gratis is, moet je er gebruik van maken, vind ik. Natuurlijk hopen ze dat ik na die gratis maand mezelf inschrijf als betalend lid, maar dat doe ik niet. Mijn benen zijn sterk genoeg door al die kilometers die ik met wielrennen en hardlopen maak. Mijn armspieren kunnen wat sterker. Daar ben ik nu in de sportschool mee bezig, maar dat kan ook gewoon thuis natuurlijk.
Het was ook mij wel opgevallen dat het een stuk drukker was dan de week voor kerst, toen ik ook al eens gebruik had gemaakt van de toestellen.

Wat is dat toch? Dat vreten en zuipen tijdens de kerstdagen en de jaarwisseling? Het heeft geen zak met de geboorte van Jezus te maken, want die os in de kerststal werd niet geslacht en opgegeten. Het schijnt voort te komen uit een heel andere traditie. Een combinatie van een magisch ritueel uit de middeleeuwen en een praktische noodzaak. Men wilde door overvloedig te eten laten zien dat het een goed jaar was geweest en hoopte dan dat de goden ervoor zouden zorgen dat het komende jaar ook zo goed zou worden. Maar men slachtte het vee ook in deze tijd van het jaar om het in de winter niet de hele tijd te hoeven voederen. In onze huidige tijd hoeft dat allemaal niet meer, maar de mensen vinden het nu eenmaal 'gezellig' om zich vol te vreten en de alcohol lustig te laten vloeien tijdens de donkerste dagen van het jaar.

Voor mij hoeft het allemaal niet. Je wordt er alleen maar duf van. En ik hou best van gezelligheid, lekker eten en drinken, maar niet tijdens de toch al duffe kersttijd. Dan zijn de dagen kort en donker en als je dan maar blijft eten en drinken, kun je daarna alleen nog maar op de bank hangen en naar al die verschrikkelijke kerstshows kijken.
Daarom ga ik al jaren naar Oostenrijk of Duitsland tijdens de kerstdagen. In die landen vieren ze alleen kerstavond en hebben ze slechts dan een uitgebreid diner. En in Oostenrijk staan de kerstbomen gewoon buiten.
In Oostenrijk eet en drink je natuurlijk ook een hele week meer dan normaal, maar dan ben je overdag lekker aan het skiën. Bovendien heb je daar over het algemeen minder triest weer dan in Nederland. Als het bij ons waterkoud is en hard waait, dan voelt dat vaak veel kouder aan dan wanneer het in Oostenrijk een paar graden onder nul is.

Nederlanders worden eigenlijk steeds meer Amerikanen. Onze taal verengelst, de mensen worden steeds dikker door al die fastfoodketens en kant-en-klaarmaaltijden en het kerstfeest lijkt ook meer en meer op het kerstfeest dat Amerikanen vieren. Alleen zijn zij ons nog net de baas met vreten.
Ken je de turducken? Echt een Amerikaans kerstrecept. Een kip in een eend en die twee in een kalkoen. Zoals de Matroesjka. Je weet wel, die Russische poppetjes die precies in elkaar passen. Ik zie er wel eens een paar bij ons door de straat lopen. Die dragen alleen een ander soort hoofddoekjes.
Het is natuurlijk baggervet, maar veel Amerikanen zijn er dol op. En het recept is ook in Nederland al aardig populair aan het worden. Als je daaraan begint dan heb je bij het begin van het nieuwe jaar beslist een crashdieet nodig.

'Ik was echt geschrokken toen ik na Oud en Nieuw op de weegschaal ging staan, Coby.'
'Nou, anders ik wel, Karel. Maar goed, dan maar weer flink aan de slag op de loopband en met de arm curl en de roeitrainer. Ik heb trouwens het voornemen om voortaan meer op de voeding te letten, want ik werd echt gewoon misselijk van al dat eten tijdens de kerstdagen. Om het gewicht eraf te krijgen dat er nu in de twee laatste weken van het jaar is bijgekomen moet ik zeker twee maanden hier aan de gang.'
Dit soort gesprekken zullen mensen misschien wel herkennen. En dan gaan Coby en Karel nog naar een sportschool, maar er zijn natuurlijk talloze mensen die zich aan het begin van het nieuwe jaar ook voornemen om te gaan afvallen, maar er nooit aan toe komen. Het is hetzelfde als het voornemen om te stoppen met roken. Goede voornemens werken niet. Je hebt niets aan een voornemen. Je hebt alleen wat aan een daad.
Uit onderzoek bleek laatst dat meer dan de helft van de volwassen Nederlanders te dik is en dat terwijl meer dan de helft van de Nederlanders zich ieder jaar op 1 januari voorneemt om af te vallen. Ergens gaat er dus in de loop van het jaar steeds iets mis.

Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.

Eindredactie FOK!columns