Wij zijn géén Amsterdam!
Ik ga geen vrienden maken! Ik ken wel wat mensen uit Amsterdam. Een groot deel van opiniemakend en column-schrijvend Nederland woont in Amsterdam. Dan moet je als Brabants boertje toch verrekte voorzichtig zijn als je stukken schrijft over Amsterdam.
Vooral als je zelf amper in Amsterdam komt.
Ik vind één ding echt irritant aan Amsterdam. Amsterdam acht zichzelf vaak hoog verheven boven de rest van Nederland en heeft dan ook grote moeite om provinciaalse invloeden als aanvaardbaar alternatief te overwegen. De trend wordt in Amsterdam gezet, dús is de rest van Nederland slechts volgend. Zeggen ze in Amsterdam.
Amsterdam zou enerverender zijn dan de rest van Nederland. Nu is het mooi als je dag en nacht in de kroeg kunt hangen, hoeren kunt neuken en 's morgens om zeven uur al een borrel kunt pakken in een willekeurig café. Maar is een doorlopend uitgaansleven een voorwaarde voor een prachtige stad? Of vooral een aardige kweekvijver voor alcoholisten en ander gespuis?
Amsterdam zou de grootste denkers, kunst en cultuur voortbrengen. Dan zou je verwachten dat een metrolijn of museum betrekkelijk snel en binnen budget kunnen worden opgeleverd. Al dat gezeverzak over een fietstunneltje, om vervolgens een zooitje schilderijen veel te laat en veel te duur op te hangen, overtuigt mij echter niet bepaald van gezond verstand of een cultureel hart.
Het lullige met Amsterdammers is dat ze dit geneuzel net zo fanatiek uitdragen. Men gaat er prat op dat zelfs hun problemen beter zijn! In Amsterdam wordt extreem veel geld over de balk gegooid. In Amsterdam is meer criminaliteit. In Amsterdam zijn problemen met allochtonen groter. Gigantische wijken waar zowat iedereen gekleurd en kansloos is. Hele stadsdelen waar je amper veilig over straat kunt. Stadsdeelraden waarvan de leden rechtstreeks uit een inrichting zijn gerukt. Als iets fout gaat in Nederland, lijkt het in Amsterdam toch weer erger! En daar lijken ze nog trots op ook!
Als je ziet hoe problemen landelijk worden benaderd en welke maatregelen men voor ogen heeft, lijkt het steeds weer alsof die extreme teringbende in Amsterdam als uitgangspunt wordt genomen. Echter: buiten Amsterdam is het doorgaans dus NIET zo'n teringbende als in Amsterdam!
We zagen het de afgelopen weken extreem. Een paar honderd Amsterdamse Surinamers had moeite met een Nederlands feestje. Binnen Amsterdam werden bezwaarschriften ingediend en protesten georganiseerd. Binnen Amsterdam werd dit een politiek thema. In het Amsterdamse gemeentehuis zag je agressieve Amsterdamse Surinamers. En vervolgens is héél het land in heftig debat. Over een opgedrongen thema dat letterlijk nérgens anders speelde of leefde! Behalve in Amsterdam.
Amsterdammers. Blijkbaar heeft jullie stad alle eigenschappen in huis om alles ook meteen gigantisch uit de klauwen te laten lopen. Blijkbaar is de Amsterdamse volksaard een voedingsbodem voor uit de hand lopende discussies. Neem nu eens een voorbeeld aan de provincie. Waar al deze problemen - in mindere mate - ook spelen, maar waar een beetje overleg en een keertje schelden al snel oplossingen bieden.
Wij zijn géén Amsterdam! Houd dat gekloot dáár! Op dat godverse gekut uit de hoofdstad zitten wij godverdomme niet te wachten!
Die laatste zin dient hardop, met een flink volume, een stevige nadruk op 'kut' en 'god', een roomzachte 'g' en een keiharde 'k' te worden voorgelezen (zie New Kids Turbo ter referentie).
