Kaal, geschoren of behaard?

Het is voor veel mannen misschien moeilijk te geloven, maar de eerste mens op aarde was een vrouw. Ze woonde in Afrika en daar groeiden toen geen appels. De Bijbel kan in de prullenmand.
Vrouwen hebben dus als eerste DNA doorgegeven. En dat is te merken. Sinds wij mensen op aarde leven, zijn we bezig met ons uiterlijk, een typisch vrouwelijke eigenschap.
Ja, ook wij mannen zijn altijd bezig met ons uiterlijk. Wat dat betreft hebben we wel van de appel gegeten.

Eigenlijk zijn mensen net zo behaard als alle zoogdieren. Maar tegenwoordig bestaan onze haren uit T-shirts, broeken, sokken, schoenen en jassen. Vreemd eigenlijk. Haar kost niets en dat scheren we af, om vervolgens geld uit te geven aan iets om onszelf te bedekken.
Als je nu denkt dat de mensheid al meteen van al dat haar afwilde ten behoeve van die andere huidbedekkingsmaterialen, dan heb je het mis. Wetenschappers hebben berekend dat we het meeste haar al meer dan een miljoen jaar kwijt zijn en dat we pas zo'n zeventigduizend jaar met een of andere vorm van kleding rondlopen. We hebben dus ongeveer een miljoen jaar in ons nakie gelopen. Tot nu toe heeft nog niemand kunnen ontdekken wie of wat er voor verantwoordelijk was dat we iets aan zijn gaan trekken. Er was nog geen gereformeerde kerkgemeenschap en de Taliban was ook nog niet actief in die tijd.

Kleding was trouwens niet speciaal bedoeld om het haar te vervangen. Sommige negers dragen nog steeds alleen maar een peniskoker en mannelijke indianen hadden alleen een lapje voor. Meisjes die ze leuk vonden, mochten achter het lapje en de rest hielden ze voor het lapje.
De reden dat mensen hun lichamen gingen bedekken was dus meer uit schaamte dan uit vervanging van het haar. Misschien was er ergens op de wereld een leider van een stam die erachter kwam dat hij maar een klein lulletje had in vergelijking met die van zijn mannelijke onderdanen. Daarom bedacht hij dat hij dat kleintje van hem beter kon bedekken met een lapje en beval hij zijn onderdanen dat ook te doen. Zo zijn leiders nou eenmaal. De vrouwen vonden toen natuurlijk dat het lapje van hun man mooier moest zijn dan dat van de anderen en gingen er allerlei versierselen op maken. Zelf vonden ze die dingen ook wel leuk en zo ontstond de eerste mode. Van het een kwam het ander en er was dan wel geen Twitter, maar zulke dingen gingen ook toen al als een lopend vuurtje over de wereld.

Voordat we kleding gingen dragen, was dus al een groot deel van onze haren verdwenen. De mannen behielden op meer plekken haar dan de vrouwen. Beiden hebben schaamhaar, okselhaar en haar op armen en benen, maar mannen hebben ook nog borsthaar, gezichtshaar, oorhaar en neushaar. Sommige mannen hebben ook nog haar op de schouders, in de nek en op de rug. Die zijn dicht bij de apensoort gebleven. Ik zie er wel eens een op het strand, dus ze lopen gewoon in het wild.

Maar wat hebben we allemaal niet gerotzooid met dat haar in de loop van de eeuwen.
De Frankische mannen hadden lange haren. Dat was een teken van kracht. Net als in het Bijbelse verhaal over Simson. Die raakte zijn kracht kwijt door zijn lange wilde manen af te scheren.
In de tijd van Lodewijk de Veertiende gingen de mannen pruiken dragen. Lodewijk was namelijk zelf vroeg kaal en droeg daarom een pruik. Alle andere mannen van adel gingen dat ook maar doen om bij hun koning in de gunst te blijven. Frankrijk was in die tijd trendsetter en dus liep binnen de kortste keren half Europa met een pruik.

Ik heb zelf twee soorten haarmode meegemaakt. Als kind, tiener en puber hadden de mannenkappers het gemakkelijk. Een bloempot op de kop van de jongen of man en knippen maar. Iedere man hetzelfde kapsel. Later kwam het lange haar in de mode en gek genoeg was dat veel lastiger voor de mannenkappers. Ik had op het laatst haar tot bijna op mijn kont. Je ziet zulk haar nog wel bij sommige columnisten.
Tegenwoordig is kaal in de mode bij mannen. Een kale kop, een stierennek en een bierbuik.

Maar nog meer dan met het hoofdhaar is er door de eeuwen heen en in de verschillende culturen gerotzooid met het schaamhaar.
In de tijd dat de mannenkapper het bloempotmodel van boven hanteerde, werd er aan de onderkant niets gedaan. Zowel bij mannen als bij vrouwen tierde de haargroei daar welig.
Ik weet nog dat mijn eerste ontdekkingsreizen in het deltagebied van de vriendinnen op avonturen in de Amazonedelta leken. Het waren in die tijd geen 'echte meisjes in de jungle', maar 'echte meisjes mét een jungle'. Ik had nog net geen kapmes nodig om de schat in de grot te vinden. Bovendien waren de rokken in die tijd waarschijnlijk bedacht door gereformeerde kleermakers. Het waren petticoats. Een petticoat is een soort doolhof. Je vindt steeds wel gemakkelijk weer een uitgang, maar moeilijk de ingang die je zoekt. Man, wat was ik blij toen de minirok in de mode kwam. Logisch dat er toen ook wat snoeiwerk werd verricht aan het struikgewas.

Tegenwoordig heb je in onze Westerse cultuur een aantal snoeivariaties. Er zijn nog maar weinig vrouwen met een junglemodel. De ragebol, de plumeau en het hoogpolig tapijt komen nog wel voor, maar ook al veel minder. Het meest in trek zijn de kokosmat, het tochtstripje en plavuizen. Plavuizen vind ik eigenlijk wel vreemd. Meisjes van negen en tien zitten iedere dag te onderzoeken of er al haartjes komen en zijn trots als die er zijn. Maar een paar jaar later scheren ze alles weer weg. En denk maar niet dat alleen vrouwen dat doen. Mannen hebben de snoeischaar ook al lang ontdekt.

Deze snoeimode is lang niet overal op de wereld populair. In Korea houdt men wel van een weelderig voortuintje. Dat komt echter omdat de mensen daar van zichzelf niet zo behaard zijn. Ze maken daar schaampruikjes van kunstschaamhaar.
Smoothies komen trouwens ook bij ons steeds minder voor. Het schaamhaar is bezig met een comeback. Het zal echter niet snel meer een jungle worden. Ik ga zelf voor de Brazilian; ook wel landingsbaan genoemd. Die baan begint bij de navel en eindigt bij de slurf naar de aankomsthal. De Charlie Chaplin is ook wel grappig. Dat model is niet genoemd naar de grote schoenen, de bolhoed of de kromme benen van de komiek. Gelukkig is voor Charlie gekozen, want er was in die tijd nog iemand met zo'n snorretje, maar dat was een grote lul en die wordt heel anders geschoren. De driehoek is ook erg populair. Met de punt naar beneden. Dat wel. Anders krijg je als vrouw problemen met een badpak of bikini.

Je merkt wel dat je als vrouw je eigen figuurtjes kan creëren. Het zijn net cupcakejes wat dat betreft. Binnenkort krijg je misschien wel figuursnoei-avonden. En cursussen. Figuurscheren in vijf stappen. Stap een: laat een flinke bos schaamhaar groeien zodat je voldoende voorraad hebt. Stap twee: knip met een schaar van karton leuke vormpjes. Stap drie: zet het gekozen vormpje op het schaamhaar en scheer zorgvuldig langs de randen van het vormpje. Stap vier: haal het vormpje weg en controleer op uitstekende haartjes. Neem een tondeuse en haal ze weg. Stap vijf: net als bij een cupcakeje zou het leuk zijn om het geheel te bekronen met een flinke toef slagroom.