HZO - Zelf de grootste klootzak?
Iedere zondagmorgen deel ik als Het Zondags Orakel mijn gedachtekronkels over een column of columns van de afgelopen week. Voor de goede orde: ik heb niet altijd gelijk. Ik heb wel altijd een mening.
Vandaag over mensen leren kennen.
Dirk Poeploers en Uranusje69 – Petertjeprik
Vreemden zijn vrienden die je nog niet kent – Martin7sloten
Twee columns die bij mij de volgende vraag oproepen. Hoe goed kun je mensen nu echt leren kennen?
Petertjeprik vraagt zich af hoe je over mensen – of groepen mensen – kunt oordelen, terwijl je die mensen niet eens kent. Het bekende verhaal zeg maar. In de media lees je, over welke groep dan ook, vrijwel uitsluitend de foute berichten. Een keurige meerderheid vormt zich door die berichtgeving een beeld en projecteert dit vervolgens op de complete betreffende groep. Alleen wordt dit beeld niet zelden gevormd zonder ook maar enige ballast van persoonlijke ervaringen.
Kijk. Als iemand wordt overvallen of mishandeld door een groepje Marokkanen, snap ik volledig dat die persoon een bloedhekel krijgt aan Marokkanen. Ik snap alleen nooit waar die enorme aversie jegens 'buitenlanders' vandaan komt, bij zo'n boertje uit Drenthe, die nog nooit een neger van dichtbij heeft gezien. Door de berichten in de media? Van de ene kant worden die media per definitie gewantrouwd, maar als er negatief wordt bericht over minderheden is dat meteen betrouwbaar genoeg om het als ultieme waarheid voor die hele groep te omarmen. Raar toch?
Martin schetst in zijn column dan weer de schoonheid van mensen leren kennen. Op een bijeenkomst waar je amper iemand kent, heb je een simpele keuze. Je houdt je op de vlakte en gaat er amper wijzer vandaan. Of je praat met aanwezige onbekenden en verrijkt je leven met nieuwe ervaringen met mensen die je daarvoor niet kende. En dat laatste is ook 'vrijwel altijd' een heerlijke ervaring. Persoonlijk vind ik iedere samenkomst altijd een beetje nutteloos als je enkel wat informatie krijgt, maar geen echt contact hebt gemaakt.
Maar goed. Ik schrijf natuurlijk bewust dat dit 'vrijwel altijd' een prettige ervaring is. In mijn ervaring zijn mensen ook wel heel erg op 'hun best' als ze op vage bijeenkomsten of workshops zijn. Je gaat daar tenslotte niet meteen lopen zeiken over je spastische darm of over die klootzak dan wel dat kutwijf dat thuis zit te wachten. Eerste ontmoetingen zijn zelden de weg naar het werkelijk leren kennen van mensen. Je krijgt hooguit eerste indrukken en die kunnen net zo verneukeratief zijn als foute berichten in de media.
Mensen echt leren kennen kost tijd en kan dus verrassende resultaten opleveren. Een term als 'alle negers zijn lui' vervalt als je één hardwerkende neger leert kennen. Als je een oprecht lelijk persoon leert kennen, zie je zijn of haar lelijkheid steeds minder. Als je met een bloedmooie dame gaat samenwonen, komt het kutwijf vanzelf een keer naar boven.
Maar misschien het grootste risico: als je veel mensen echt leert kennen, kom je er vanzelf achter dat je zelf soms de grootste klootzak kunt zijn.
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns
