RPG Zomer: Skies of Arcadia
Als ik aan de SEGA Dreamcast terugdenk dan komen er bij mij altijd twee bijzondere titels bovendrijven, namelijk Shenmue en Skies of Arcadia. Vooral deze laatste blijft voor mij bijzonder, niet alleen omdat het één van de weinige echte JRPG´s was op de Dreamcast, maar vooral omdat dit één van, zo niet, de beste RPG('s) is die ik ooit heb gespeeld.
Skies of Arcadia is ontwikkeld door Overworks en uitgegeven door SEGA in 2000. Later, in 2002, is er ook een port verschenen voor Nintendo GameCube genaamd Skies of Arcadia Legends. Legends was ook in ontwikkeling voor PlayStation 2, maar die versie is vlak na de release van de GameCube-versie geannuleerd.
Het verhaal draait om Vyse, luchtpiraat bij de Blue Rogues, die na een overval op een schip van de Valuan Armada een meisje van de Silver Civilization, Fina genaamd, redt. Fina is op zoek naar de Moon Crystals om te voorkomen dat deze in de handen van de Valuan Armada terechtkomen en via de Crystals de Giga’s (Gigantische technologische wezens van massavernietiging) tot leven brengen, want degene die de Giga's controleert regeert over de hele wereld. Nadat Fina haar situatie heeft uitgelegd besluiten Vyse en zijn bemanning Fina te helpen met haar zoektocht, want je bent natuurlijk geen echte luchtpiraat als je de mogelijkheid op zo’n grootse schat laat lopen.
Hoewel het vechtsysteem met typische turn-basedgevechten relatief eenvoudig lijkt zijn er twee dingen die ervoor zorgen dat je elk gevecht toch anders benadert. Als eerste heb je een Spiritbar die wordt weergegeven aan de bovenkant van het scherm. De Spiritbar heb je nodig om speciale aanvallen of magie te kunnen gebruiken. Je kunt je Spirit opladen door gebruik te maken van ofwel Focusing (waardoor meer spirit krijgt, maar wel je beurt voorbij is) of door simpelweg geen gebruik te maken van moves die Spirit nodig hebben. En geloof me, dat is moeilijk, omdat zowel magische spreuken als speciale aanvallen gebruikmaken van de Spiritbar. Het is dus van essentieel belang dat je constant je Spiritbar in de gaten houdt en deze voldoende geladen houdt. Ten tweede spelen magische elementen een belangrijke rol. Wanneer een vijand zwak is tegen een bepaald element, is het belangrijk om deze vaak te gebruiken. Hierdoor krijg je extra Magic Experience Points en wordt je Magic steeds sterker.
Dit is trouwens ook één van de weinige games waar de epilepsiewaarschuwing van te voren ook echt nodig is, want elke special move is een spectaculair festijn van kleuren en felle flitsen waar maar weinig paddo's tegenop kunnen. Naast de standaard gevechten heb je ook de mogelijkheid om luchtgevechten te voeren met je schip. Hoewel deze gevechten vooral scripted zijn, zijn ze een leuke afwisseling en bieden ze genoeg tactische keuzes om het interessant te maken. Je zou zelfs bijna kunnen zeggen dat een zekere, onlangs verschenen, game met zeeslagen hier het een en ander een beetje van afgekeken heeft.
Wat maakt Skies of Arcadia nu echt zo goed? Bijna alles klopt gewoon aan deze game: de personages komen geloofwaardig over en de game heeft een goed uitgewerkt verhaal. Dit in combinatie met sterke gameplay en voor die tijd erg mooie graphics maakt deze game tot een regelrechte topper. Helaas zijn er maar weinig mensen die deze game gespeeld hebben en dat is erg jammer.
Conclusie:
De terugkeer naar Arcadia is een welkome en nostalgische ervaring en heeft toch weer zo'n veertig uur in beslag genomen. Dit had veel langer kunnen zijn als ik alle eilandjes en schatten weer was gaan zoeken, want dan kun je er gerust twintig uur bij optellen. Skies of Arcadia is en blijft een bijzondere titel en ik ben nog steeds blij dat ik in het bezit ben van deze inmiddels zeldzame titel. Dus heb je nog ergens een Dreamcast of Gamecube, haal deze game in huis, je zult er zeker geen spijt van krijgen!
