Overlast van minderheden (8): Columnisten

Zonnetje40 is een ruim maandje met verlof. Luc van Lier valt voor haar in. Met een serie over overlastgevende minderheden. Want die Marokkaantjes, die Molukse motorcriminelen, Japanners , bejaarden , pontschippers , volkszangers , Italianen , politici en voetbalvrouwen zijn heus niet de enigen die onze samenleving hinderen. Vandaag aandacht voor een groep overlastgevers van nogal zelfingenomen signatuur: de columnisten.

De columnist staat met de rug naar de samenleving, want de typisch Hollands-Calvinistische bescheidenheid is hem vreemd. De columnist heeft een groot ego, meent zich vanachter zijn bureau de verschrikkelijke impertinenties te kunnen veroorloven en blaast altijd hoog van de toren met het verkondigen van zijn doorgaans niet bijster erudiete mening. Maar ondertussen pikken zij wel onze paginaruimte, computercapaciteit en zendtijd in.

De columnist lijdt aan een zowel intellectuele als fysieke handicap. Hij is kleurenblind. Iets is bij hem altijd 100 procent zwart of honderd procent wit. De columnist poneert immer met veel bombarie zijn meningen. Nuance is aan hem niet besteed.

De columnist is een kuddedier. Hij vist bij voorkeur in de tamelijk marginale vijver van onderwerpen, waar al zijn collega’s ook reeds uit putten. Daarbij houdt de columnist zich met name bezig met het ongefundeerd tegenspreken van de door zijn collega ingenomen standpunten. Echt, columnisten zijn net pupillenvoetballertjes: ze hollen met zijn allen achter de zelfde bal aan. Dat lijkt sportief, maar de veelal uitgezakte lijven en bijbehorende dikbuikigheid zijn het levende -of in dit geval eerder levenloze- bewijs van hun ernstige mate van bewegingsarmoede.

De columnist legt doorgaans een ernstig gebrek aan heldhaftigheid aan de dag. Het is bon ton, zich laf te verschuilen achter allerlei uiterst vreemdsoortige pseudoniemen. Want zeg nou zelf: wie heet er nu écht bazbof. Of Neuspeuter. The Grand Wazoo klinkt wellicht zeer indrukwekkend, maar het is en blijft een slecht gekozen naam voor een ventje van één meter zestig. Of zo’n Zonnetje40: pure bluf; Zonnetje 45 zul je bedoelen. Of die Driek Dorknoper. Al jarenlang geen ambtenaar meer. Petertjeprik. Suggereert een grote voorliefde voor het gebruik van diverse frisdranken, maar in werkelijkheid zuipt hij slechts bier, bier en bier. Estherschrijft. Ook fout. Moet zijn Esther Typt. Of Theodor Holman. Netzoiets als Karel billenmaat. Echt, áls je kiest voor een pseudoniem, denk dan even na!

De columnist kent naast allerlei goedwillende stukjesschrijvers nog één ergere variant. De gelégenheidscolumnist. Dat is doorgaans een soort van analfabeet, van wie het werk door een redactielid dat straf heeft moet worden omgeschreven tot een begrijpelijk stukje. Als je zo’n gelegenheidscolumnist in het echt hoort spreken, merk je al snel dat er werkelijk geen enkele zin uit zijn of haar mond komt zonder een knoeperd van een taalfout. De enige reden dat deze gelegenheidscolumnisten een hoekje in een weekblad of op het internet mogen vullen, is dat ze vroeger mooie tieten had of dat hij nu nog steeds actief is in de zware criminaliteit.

De columnist bewandelt vaak inhoudelijk de weg van de minste weerstand. Zijn of haar stukjes staan bol van de stokpaardjes. Zo wordt menig column ontsierd door geneuzel over een nieuwe werkplek, door technische problemen op huiselijk vlak, zoals een Zaanse hangklok die telkens 23 keer slaat, of geklaag over de lul van de buurman in de sauna.

De columnist legt onbedoeld een grote druk op het justitie-apparaat. Maar dat valt hem eerlijk gezegd niet echt te verwijten. Veelal hebben zij een hoop gedoe, veroorzaakt door aanstellerij van degenen die de oren wordt gewassen in hun columns en tweets. Huilend naar het politiebureau rennen, met uiteindelijk als enige  resultaat dat het Openbaar Ministerie de columnist in kwestie gelijk geeft, en het zogenaamde slachtoffer aanzienlijk in geloofwaardigheid inboet. Maar die hele papierwinkel in het Paleis van Justitie wordt wel bekostigd van uw en mijn belastingcenten.

Nee, die Marokkaantjes, die Molukse motorcriminelen, die Japanners, die bejaarden, die pontschippers, die volkszangers, die Italianen, politici en die voetbalvrouwen zijn heus niet de enigen aan wier gedrag een ferm halt dient te worden toegeroepen!

Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.

Eindredactie FOK!columns