Nekletsel: twee euro

Er was kermis in de stad. Op grote hoogten keken halfmisselijke meisjes op ons neer, uit de ronddraaiende attracties liepen de stoerste jongens met zeemansbenen naar buiten, vanuit de ballen die dreven in een waterbak keken glazige kinderoogjes wanhopig naar hun ouders aan de kant, die aanwijzingen riepen hoe hun kroost als een hamstertje in die opblaasdingen hoorden te lopen. Vriendlief en ik keken naar de botsauto’s. En weer naar elkaar. Als één persoon liepen we naar de kassa en eigenlijk wisten we het allebei: dit zouden we eigenlijk niet moeten doen.

Soms is de verleiding gewoon te groot om je verstand even uit te zetten en iets wel te doen. Chili con carne eten voor een hardloopwedstrijd, het Songfestival kijken terwijl je weet dat de partijdige uitslagen je toch weer teleur zullen stellen, volledig opgetuigd naar een voetbalwedstrijd van VVV Venlo gaan, prei of spinazie eten terwijl je weet dat je een uur later ligt te creperen van de maagpijn omdat je galblaas operatief is verwijderd, gedachteloos een korstje openkrabben terwijl je zo een belangrijke afspraak hebt, alcohol blijven drinken in Eindhoven terwijl je weet dat je daardoor agressief wordt en voor de lol met je vrienden willekeurige voorbijgangers in elkaar slaat en keer op keer tegen hun hoofd blijft schoppen als ze al op de grond liggen. Sommige dingen kun je gewoon niet laten.

Vrouwen doen ook veel dingen die mannen nooit zullen begrijpen. Na iedere harsbeurt roepen ze met roodbevlekte huidjes dat ze het nóóóóit meer zullen doen, terwijl het een maand later weer precies hetzelfde zal gaan. Boven een bak chocoladeijs hangen en roepen dat ze dik wordt. Op een trouwerij zullen ze tot bloedens toe op veel te hoge hakken lopen omdat ze mooi willen zijn. Als het moment komt dat het boeket wordt gegooid, is het een standaard ritueel dat de haren eruit worden getrokken, dat de nagels in andermans huid en andere lichaamsdelen worden gezet en dat er altijd tien teleurgestelde koppies rondom de gelukkige staan, terwijl de partner van de gelukkige vrouw zich de rest van de avond doodschaamt voor wat hem nu te wachten staat. Vrouwen kunnen willens en wetens zulke onverstandige dingen doen.

Maar mannen, die kunnen er ook wat van. Is de verleiding te groot om op een feestje zijn vriendin uit te lachen, dan weet hij dat hij die avond geen seks met haar zal hebben. Laat hij de vuilnis staan? Geen seks. Staat de pleebril omhoog, zit het dopje niet op de tandpasta, noemt hij haar per ongeluk dik? Vergeet hij haar verjaardag, vergeet hij de verjaardag van haar moeder of van haar achterachterachterneef van de koude kant? Ook al is het niet zijn bewuste keuze, de consequentie blijft hetzelfde: geen seks.

Gelukkig doen niet alleen wij, gewone mensen, allemaal domme dingen waarvan we vooraf al weten dat we er waarschijnlijk spijt van zullen krijgen. Zo liet Lubbers in een interview vallen dat er toch wel kernwapens bij Volkel liggen. Had hij misschien niet moeten doen. Poetin gaat scheiden van zijn vrouw. Gaat de wereld ooit nog iets van haar horen? Ze had het misschien niet moeten doen. Edward Snowdon verlinkt de Amerikaanse geheime dienst en weet dat hij de komende jaren op de vlucht zal blijven. Had hij misschien niet moeten doen. Een paar Rotterdamse kneuzen jatten de eindexamens op een school die daarvoor bekend stond als de school met een van de slechtste schoolresultaten. Lekker succesje. Na afloop geeft een van de daders ook nog vrijwillig zijn vingerafdrukken aan de politie. Had ‘ie misschien niet moeten doen.

Vriendlief en ik kwamen van een koude kermis thuis. De botsauto’s waren even leuk: vanuit verschillende bakjes naar elkaar grijnzen, elkaar steeds opzoeken om zo hard mogelijk tegen elkaar op te beuken, en totaal vergeten dat er ook nog twaalf andere kinderen in die bakkies rondscheuren op dezelfde kleine ruimte, met het verschil dat hun hoofdjes niet ruim boven de rugleuning uitstaken. Na het ritje stapten onze lange lijven eruit en strompelden we naar elkaar toe. We hadden zojuist twee euro betaald voor nekletsel, waar we nog zeker een week plezier van zullen houden. We wisten het van tevoren, maar… misschien hadden we het eigenlijk niet moeten doen.