RPG Zomer: Final Fantasy IV - The After Years
Final Fantasy IV was begin jaren 90 een RPG van epische proporties. Je ging de hele wereld over, vloog naar de maan, had talloze vrienden en ze offerden zich allemaal op zodat jij de wereld kon redden van het kwaad. In The After Years volgen we de gebeurtenissen die 17 jaar later plaatsvinden.
Ik ben sinds begin 2013 bezig om mijn enorme backlog langzaam weg te werken. Via een ingenieus telsysteem en de website Howlongtobeat.com maak ik aardig wat vorderingen. Eén van de games die in mijn backlog zat was de Final Fantasy IV Complete Collection voor PSP. Aangezien ik Final Fantasy IV zelf al had uitgespeeld hoefde ik dus eigenlijk enkel maar de Interlude en The After Years te spelen. De FOK!games RPG Zomer was een mooi moment om ermee aan de slag te gaan.
Let er overigens op dat ik ervan uit ga dat je Final Fantasy IV al hebt uitgespeeld. Mogelijke verhaalstukken uit The After Years zijn spoilers voor het origineel.
Ieder zijn eigen verhaal
The After Years speelt zoals gezegd 17 jaar na de gebeurtenissen in Final Fantasy IV. Cecil en Rose hebben een zoon gekregen genaamd Ceodore. Ceodore is zo'n beetje de hoofdpersoon van de game, maar, net als in IV doen er zoveel personages mee dat je niet echt kunt spreken over één hoofdpersoon.
The After Years is opgebouwd uit meerdere hoofdstukken en oorspronkelijk is de game ook in losse afleveringen uitgegeven (onder andere voor Japanse smartphones en WiiWare). Op PSP kun je ze in willekeurige volgorde spelen, al zijn er een aantal hoofdstukken die samen de main game omvatten. De rest zou je in principe kunnen skippen, al mis je dan onwijs veel content en gameplay.
Elk personage uit de game heeft zijn eigen hoofdstuk en allemaal zijn ze onderdeel van hetzelfde verhaal. Het is een manier van vertellen die je helaas niet heel veel tegenkomt bij games maar, mits goed uitgewerkt, erg tof is.
Nu deel VI?
Qua gameplay is er niets veranderd, het is immers een directe sequel. Voor veel gamers zal dit waarschijnlijk ouderwets aanvoelen, maar na Final Fantasy XII en Final Fantasy XIII vind ik het een verademing. Het is weer zoals het hoort, écht turnbased. Grafisch ziet het er allemaal wel strakker uit, zeker op een Vita. Het scherm van Sony's veelgeplaagde handheld en deze game lijken voor elkaar gemaakt. Het is werkelijk prachtig wat er op mijn scherm getoond wordt! Wat mij betreft geeft Square Enix het zesde deel uit de Final Fantasy-serie eenzelfde behandeling.
Het nadeel van The After Years is overigens wel dat er veel random battles in zitten. Erg. Veel. Random. Battles. Soms. Om. De. Twee. Stappen. Dat is redelijk frustrerend, al is de game gelukkig nergens moeilijk. Soms verlies je een keer een boss fight omdat je niet voorbereid het gevecht aan ging, of je vergeet te saven voordat je een grot in gaat, maar daar blijft het wel bij.
Op dit moment vermaak ik me ontzettend met The After Years. Het is ontzettend tof om weer een RPG te spelen die teruggrijpt naar de Golden Ages. Het is verre van perfect, en op sommige momenten zelfs rete-irritant, maar het verhaal, de personages, de graphics, de soundtrack en de daardoor opgewekte nostalgische gevoelens geven me een warm gevoel van binnen. Vond je Final Fantasy IV tof? Check dan zeker even Interlude en The After Years!
Final Fantasy VI staat overigens ook nog op mijn backlog, maar ik wacht nog even op een Final Fantasy VI Complete Collection voor Vita, of de Virtual Console-release voor Wii U. Beide opties lijken me heerlijk: met moderne apparatuur oude games spelen.
