Dodelijke date 17

Ik bekeek de inhoud, de letters dansten op het papier net als de personen om mij heen. Ik zag kleine afbeeldingen. Mo duwde een pen in mijn handen en met zijn linkerhand ging hij tussen mijn benen. Een schokgolf van genot vloeide door mijn aderen. Mijn bloed kookte. Ik tekende wat niet veel later wat krabbels bleken te zijn.
‘Dat moet beter, schat’, zei hij zacht. Ik liet mij achterover vallen.
‘Verdomme, ik zei nog zo: niet te veel. Stomme koe!’ hoorde ik Mo tegen de vrouw schreeuwen. Dat was het laatste wat ik hoorde.

Toen ik mijn ogen geopend had en mijn omgeving weer waarnam, zag ik dat ik niet meer in de ruimte lag waar ik de laatste dagen in gelegen had. Deze ruimte was luxer. Het bed breder en zachter. En Mo zat weer op de rand van mijn bed. En meer dan ooit had ik zin een mens te vermoorden, hem te zien lijden, afschuwelijk lijden. Ik bedacht hoe ik dit zou doen, wie ik ervoor nodig had. 
‘Niemand, niemand!’ schreeuwde het in mijn hoofd. 
‘Mocht ik wraak nemen, dan zal de persoon in kwestie nooit weten door wie of wat het geraakt wordt.’ 
Mijn gedachten stopten niet meer. En dan toch, na een paar minuten, werd het stil in mijn hoofd. Helemaal stil, en juist deze stilte maakte mij rustig terwijl ik me heel erg bewust was. Waar ik precies was, wist ik niet. In een stad? Dorp. Het klonk als een dorp, ik hoorde niets buiten, ik ging er vanuit dat er een buiten was. Dat er geen dorp of stad was, wist ik niet.

‘Je moet opstaan’, zei Mo. Ik deed wat hij vroeg. Hij sloeg direct een gewaad over mij heen en begeleidde mij de kamer uit. Ik kon door het gewaad, dat hij helemaal over mij heen ook over mijn hoofd had geslagen, zien. Ik keek naar boven en zag geen plafond, maar een soort materiaal dat op plastic leek. Ik werd mij ervan bewust dat ik in een heel grote hal was waar dit, waar ik in liep, gebouwd was. Links en rechts zag ik deuren. Ik schatte dat ik al 40 deuren was gepasseerd. Ik probeerde alles wat mijn ogen tegenkwamen en mijn oren hoorden in mijn geheugen te graveren door superbewust te zijn. De gangen waren lang en de hand van Mo die mijn bovenarm stevig vasthad begon te irriteren. Ik had niet veel meer dan lingerie aan. We stopten. Ik kon achterom kijken en zag dat er nog twee mannen meeliepen en de vrouw die mij iedere keer eten gebracht had. Een deur, ergens midden in een gang, ging open. Hij liet mijn arm los en duwde mij de kamer in. Ik trok het gewaad van mijn hoofd en lichaam en zag een jonge vrouw op de rand van een bed zitten. Ze had lang blond golvend haar. Een opvallende knappe vrouw. Ik zag direct dat ze gehuild had.

‘Ik ben Martha van Salingen’, zei ik en stak mijn hand naar haar uit. Ze gaf mij haar hand maar kneep niet echt. Er stonden twee bedden. Ze was verdrietig. Ik ging naast haar zitten. In totaal stonden er twee bedden in deze ruimte.
‘Ik ben Xandra de Weelder.’
‘Hoe ben je hier terecht gekomen Xandra en hoe oud ben je?’
‘Ik ben eenentwintig en ik was hier op vakantie. De vierde dag leerde ik een jongen kennen van hier. Een local dus. Binnen vier dagen was ik smoorverliefd op hem. In een dronken bui, nu vier avonden geleden, vroeg hij of zijn vriend mij een zoen mocht geven. Ik was erg dronken, het maakte mij niet uit.’ 
Ik zag dat ze mooi was en een mooi jong figuur bezat.
‘Weet je Xandra, we vertellen ons verhaal aan elkaar. Probeer zo gedetailleerd als mogelijk te zijn. Wanneer ik van jou moet vertellen, dat ik dat juist doe, snap je?’
‘Helemaal. Zal ik mijn verhaal dan eerst vertellen?’ vroeg ze met een zachte stem. Ik zag aan haar lichaam, gezicht, dat zij al heel wat te verduren had gehad. Ze was vervuild en rook een beetje. Ik kende het luchtje. ‘Oude liefde’ noemde ik het maar, bij gebrek aan wasgelegenheid.
‘Die jongen, vriend van hem, van mijn vakantievriend dus, zoende mij. Hij stak gelijk zijn tong naar binnen. Iets wat ik niet wilde. Toen ik er wat van zei, merkte ik dat zijn vriend die mij alleen even wilde zoenen zijn hand al in mijn broek had. Sterker nog, zijn vingers zaten al in mij. Maar, omdat ik zo dronken was, merkte ik er niet veel van. Ik zag het maar voelde het niet goed. Ik sputterde tegen en kreeg een klap van mijn vriend tegen mijn hoofd. Toen ik weer bijkwam, lag zijn vriend mij uitgebreid te neuken. Ik was helemaal uitgekleed. Ik huilde, het deed zeer, nu voelde ik de pijn wel. Ik dacht dat ik op een warm waterbed lag, zoals ik dat thuis ook heb. Maar het was geen waterbed. Mijn vriend lag onder mij en nu begreep ik direct wat er zo zeer deed aan de onderkant van mijn lichaam. Hij zat er ook in, samen met zijn vriend. Ik lag ertussen en wilde het uitgillen. Ik heb mij nog nooit zo machteloos gevoeld en zo vies ook. Ik was niet gewassen van onder, niets. Het stonk maar ze gingen gewoon door. Als een stel geile honden.’ 
Ze begon hard te huilen.
‘Het is goed, het is goed.’ 
Ik pakte haar hoofd en drukte het tegen mijn borsten. Het huilen werd snel rustiger. ‘Zeg mij hun namen, hoe ze eruit zagen. Welke vrienden eromheen hingen. Wat je verder nog gehoord hebt.’ 
Ze meldde het mij allemaal. We zagen geen pennen, laat staan papier.

‘Nu ik, Xandra. Ik ben Martha van Salingen. Ik kwam hier ongeveer twee weken geleden aan met mijn vriend Mo, afkorting van Mohamed, Habibi. Of dat zijn echte naam is weet ik niet. Ik ben zesenvijftig jaar, heb twee kinderen, Cinthia, zij is tweeëndertig en Ralf is 30 en heeft het syndroom van Down. Mijn man ging al snel na de geboorte van Ralf weg. Mijn kinderen kennen hem niet. Ik wilde na zo veel jaren weer eens een man in mijn leven toelaten. Dat werd Mo dus. Wij waren verliefd en lagen dagenlang in bed. Het was gewoon heel goed tussen ons. Ik ben vermogend. Mo en zijn bende willen mij alles ontnemen. Mijn apotheek, huis, alles. Wanneer hij met mij klaar is zal ik niets meer hebben. Dat is zijn doel, Xandra. Hebben jouw ouders geld?’
‘Mijn ouders zijn bij een auto-ongeluk gestorven toen ik zestien was, vijf jaar geleden dus. Mijn moeder heeft nog een jaar als een kasplantje geleefd. Ik heb daarna de stekker eruit getrokken. Ik was enig kind. Ik heb deze vakantie helemaal zelf betaald en verdiend. Daarna ben ik bij pleeggezinnen geweest.’
‘Dus bij de één pakt deze organisatie direct het geld en bij de ander is je lichaam het verdienmodel. Ik ben veel te oud om veel te verdienen met mijn lijf.’
‘Maar je ziet er zo goed uit, Martha. Je bent een heel mooie vrouw.’
‘Mijn god, wat ben jij een lieverd.’ 
Ik streelde haar door haar lange blonde lokken.

De deur werd met een harde zwaai geopend.