Voed lekker zelf je kinderen op
Bij Radar zag ik een boze Antoinette Heksenberg en een meneer van Foodwatch. Ze zijn boos op de voedingsmiddelenindustrie vanwege de kindermarketing. Spongebobsnoep, Doratoetjes en Carskoekjes liggen vaak op ooghoogte van kinderen. Het is niet alleen ongezond, het is een schande.
Tijdens het programma werd een filmpje getoond waarbij twee verwende snotapen in een supermarkt allerlei kleurrijke kinderproducten in de kar flikkerden. De ouders konden er niets aan doen. Het is allemaal de schuld van Unilever en Nestlé. Ze betoveren kinderen met commercials, websites en vrolijke verpakkingen. Duizenden ongezonde producten, allemaal zo voor het grijpen in de schappen.
Als ouder sta je machteloos. Ik merk het zelf ook als ik met mijn aapjes boodschappen doe. Op het lijstje staan ijsbergsla, appels en melk, maar ik kom thuis met pi-pa-perenijsjes, Hello Kitty hagelslag en Bassie & Adriaan bananenvla met chocoladebolletjes. Laatst probeerde ik sterk te zijn en zei ik ‘nee’ tegen mijn kinderen. Ze drukten me zo op de rollerbank voor lege kratten bier en vulden ondertussen zelf de kar met paaseitjes en chips. De kracht van kindermarketing is enorm.
Herken je dit? Echt? Dan ben je een slapjanus. Radarmevrouw en Foodwatch zijn namelijk hopeloos in de war. Ter illustratie citeer ik even de man van Foodwatch: ‘Aangezien kinderen tegenwoordig veel invloed hebben op de weekboodschappen is dit voor levensmiddelenproducenten een belangrijke doelgroep.’ Ik weet niet of ik moet lachen of huilen om deze uitspraak. Kinderen die veel invloed hebben op de weekboodschappen? Als dat zo is, eten we iedere avond poffertjes met chocolademelk.
Mijn zojuist beschreven supermarktervaring was natuurlijk een leugen. Het tegenovergestelde van de waarheid zelfs. Mijn kinderen jengelen niet in de supermarkt. Ze zijn niet de baas en ze vliegen ook niet op de Dora-koekjes af. Knal die hele Appie maar vol met kleurige zoete producten met tekenfilmfiguren, mijn kinderen lopen er straal langsheen. Dat heet opvoeding. Consequent zijn. En als ze dan af en toe, zo eens per maand, wel zelf een toetje mogen uitzoeken, zijn ze dolgelukkig.
Einde column? Bijna. Hou vol. Dit laatste is belangrijk. De jankers van Foodwatch hebben een burgerinitiatief opgesteld. Ze willen 40.000 handtekeningen om hun huilverhaal in de Tweede Kamer te krijgen. Ruim tienduizend sukkels hebben hun krabbeltje al gezet. Ongetwijfeld incompetente ouders die zich in supermarkten laten rondrijden door hun kinderen. Luie mensen die te beroerd zijn hun kroost op te voeden en liever de marketingmachines van de grote boze bedrijven de schuld geven. Tegen die mensen zeg ik: laat de Tweede Kamer nou maar echte problemen oplossen. Je kinderen opvoeden mag je zelf doen.
