Bezuinigen is voor de overheid

In het kader van bezuinigingen heb ik de verwarming op achttien graden gezet; mijn zus is ervan overtuigd dat achttien graden best te doen is. Vreemd is dat niet, gisteravond kwam ik bij haar thuis en zij had de verwarming op vijftien graden zonder dat ze het koud had. Nu zit ik achter mijn laptop met de verwarming op achttien graden. Ondertussen heb ik door de kou een extra paar dikke sokken aangetrokken, twee shawls omgedaan en boven op mijn twee shirts een dik vest aangetrokken. Helaas mag het niet genoeg baten, mijn vingers voelen nog steeds stijf door de kou en het typen gaat moeizaam. Het doet me denken aan mijn pubertijd, toen hadden wij nog een zomerhuisje waar wij in de vakanties naartoe gingen en in de lente verkasten we daar ook regelmatig naartoe in de weekenden. In de zomer was het geweldig, in het voorjaar stierf ik het af door de kou. Om een of andere reden leek dat klotehuisje in het voorjaar niet warm te worden. Daar zat je dan met je weekendvoorraad aan kleding, allemaal over elkaar aangetrokken. Je leek wel een michelin poppetje. Toen vond ik het al een verschrikking, maar was ik nog jong en energierijk, dus ik kon het lijden. Nu ben ik ouder, heb ik ervoor gezorgd dat mijn lichaam af en toe functioneert als een bejaarde en ga ik stiekem stuk in de kou. En dat voor een bezuiniging van ongeveer honderd euro op jaarbasis.

Mijn auto is kortgeleden afgekeurd; als ik voor negenhonderd euro eraan zou laten sleutelen, zou het goed komen. Negenhonderd euro is voor mij te veel geld om aan een Matiz te spenderen, dus de auto gaat naar de sloop. En ook hier in het kader van bezuinigingen; er komt geen nieuwe auto, ik kan best fietsen. Het vervelende is, dat in de stad waar ik woon fiets- en autoverkeer gescheiden zijn. Is op zich wel veilig, maar ik ken de weg alleen met de auto. Dit zorgt voor ongeveer tweehonderd procent extra reistijd. Maar nu ik geen wegenbelasting meer hoef te betalen en geen verzekering, bespaar ik toch ongeveer driehonderdvijftig euro! De benzinekosten kwamen ongeveer neer op zestienhonderd euro. Dan had ik ieder jaar natuurlijk nog de keuring en onderhoud van ongeveer vierhonderd euro op jaarbasis. Dus een totale besparing van 2350 euro! Maar, gezien ik geen auto meer heb en dus veel meer met het openbaar vervoer zal moeten reizen, moet ik die kosten er weer bij optellen. Het basis kilometertarief ligt rond de tien cent. Ervan uitgaande dat ik 15000 kilometer zal afleggen met het openbaar vervoer, want dat deed ik ongeveer met de auto, ben ik straks qua kilometers vijftienhonderd euro kwijt. Bedenk dat ik hier het opstarttarief nog niet heb meegerekend. Laten we even grof schatten en zeggen dat ik tweehonderd keer gebruik ga maken van de NS, zij hebben een opstaptarief van drie euro en zeventig cent per retour. Dat komt neer op 2240 euro per jaar die ik kwijt ben aan het ov. Totale besparing: het grote bedrag van honderdtien euro.

Nu heb ik twee zaken aangepakt waarop ik kan bezuinigen, twee zaken die mij eigenlijk plezier deden in dit leven; warmte en het gemak van de auto. Dit alles om grofweg tweehonderd euro te besparen. Ik vraag me af of dit het wel waard is. Ik begrijp dat ik op de kleintjes moet letten, daar wil ik best aan meewerken. Wat ik alleen erg vervelend vind is, dat ik moet bezuinigen omdat anderen hun werk niet goed hebben gedaan. De totale economie is ingestort mede dankzij de overheid en  daar zijn jij en ik de dupe van. Ondertussen mag ik verder gaan bezuinigen, thuis in de kou zitten en reizen met het openbaar vervoer. Dan heb ik het overigens nog niet eens over de bezuinigingen die ik moet doen op het dagelijks levensonderhoud. De dagelijkse boodschappen, om te kunnen eten. Ik eet namelijk plofkip, omdat het goedkoper is, ik eet goedkoop gehakt waar naar alle waarschijnlijkheid paard in zit. Maar er is een ding waar ik niet op bezuinigde en daar spekte ik de overheid ook nog eens goed mee. Wellicht kan ik beter daar wat mee doen. Stoppen met roken.

Roken kost mij tweeduizend euro op jaarbasis, daarvan gaat ongeveer vijfenzeventig procent naar de overheid aan accijns en btw. Dat komt neer op vijftienhonderd euro. Ik geef de overheid vijftienhonderd euro op jaarbasis, terwijl Rutte toch maar niet over de brug komt met zijn duizend euro. Ik ben er dus klaar mee, ik stop. Van mijn kant gaat er geen extra cent meer naar de staat. En omdat ik stop met roken, leef ik ook tien jaar langer. Laat de staat die kosten dan maar dragen.

En nu zet ik die verwarming omhoog.