Jacques Monasch (PvdA) is gek
In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers, Luc van Lier en harry64 het Nederlandse politieke landschap onder de loep. Vandaag aandacht voor de PvdA die zijn ideologie aan de wilgen heeft gehangen en betaalbaar wonen heeft afgeschaft.
Die Jacques Monasch, volksvertegenwoordiger namens de PvdA, moet zich natuurlijk heel erg diep schamen. Na het Kamerdebat over die kwijtgemaakte spoorveiligheidsrapportage, vorige week, sloop hij nog even naar de microfoon om de behandeling van een wetsvoorstel door te drukken. Over hoe je in tijden van ernstige woningnood mensen met een laag middeninkomen hun huurhuis uit kunt treiteren. De gek.
Stelselmatig zijn er veel te weinig woningen in ons land gebouwd. Dat is de reden dat een uit de hand gelopen bezemkast-met-inbouwkeuken al gauw een tonnetje of drie kost. En de oorspronkelijk door vakcentrales en arbeidersbonden opgezette woningbouwverenigingen moesten hun betaalbare huurwoninkjes van de hand doen. Dat had de PvdA in Paars 1 t/m 3 verzonnen. Gevolg: er is nu een gebrek aan goedkope huurwoningen. En door de bankengraaicrisis ligt de huizenbouw op z’n gat. Want die banken die allerlei rare avonturen beleefden met geldgraaiende topbestuurders willen nu niet meer zo graag een hypotheekje verstrekken aan een gewoon hardwerkend burgermansgezinnetje.
Dus wat hebben de verstandelijk minderbedeelden Blok en Monasch bedacht? We treiteren iedereen die een inkomen heeft van net boven de armoedegrens zijn sociale huurwoning uit. Door eerst de privacy van betrokkenen te schenden (door de Belastingdienst aan de verhuurder te laten doorgeven, in welke inkomensklasse het gezin verkeert) en vervolgens de verhuurder de huurprijs voor het woninkje met een fors percentage te laten verhogen. En wordt dat extra geld dan besteed aan het oplossing van dat tekort aan woningen? Wordt er dan gebouwd? Nee. De verhuurders moeten van die graaihuurverhogingen eerst even twee miljard afdragen aan minister Dijsselbloem.
Dus betaalbare huizen voor de onderkant van de middeninkomens, die komen er niet. Die zijn er niet, die komen er niet. Maar dat gezin waar beide verdieners allebei een eenvoudig baantje hebben, mag wel kromliggen voor een hogere huur. Dus kiezen of delen: of veel te veel betalen voor een klein arbeidersflatje, of opdonderen en een veel te duur huis huren of kopen.
En die rijke bejaarden maar klagen over dat hun weelde iets minder wordt. En de inwoners van Blaricum en Wassenaar maar lachen: die hebben de inkomensafhankelijke zorgpremie maar mooi van tafel geluld op de golfclub, met een goed glas wijn en een partijcoryfee. Gelukkig is, om dat ontstane begrotingsgat te financieren, wel de tegemoetkoming voor chronisch zieken van tafel. Die kregen drie tientjes per maand uitgekeerd, maar dat is vanaf heden niet meer zo. Dus de eerste drie procent hebben de bepaald niet draagkrachtigsten alvast ingeleverd. De VVD viert feest en het PvdA-smaldeel in ons kabinet staat erbij en kijkt ernaar.
Natuurlijk: onze economie moet weer op gang. En ons begrotingstekort moet binnen de perken. Maar de keuzes zijn fout. De PvdA verkwanselt zijn principes. Het CDA steekt er misschien nog een stokje voor. Uitgerekend dat door mij zo verfoeide CDA.
Had ik mijn PvdA-lidmaatschap al opgezegd?
