Een geintje van Willem-Alexander

Hij heeft zijn moeder mooi tuk, die Prins Pils.

Koninginnedag. Dan had Trix naar Amstelveen gemoeten. Nu is Amstelveen een van de lelijkste steden van ons land, dus daar wil je nog niet dood gevonden worden.  Dus Trix had er veel voor over, om daar niet naartoe te hoeven. Desnoods aftreden. Dus zo werd besloten, op het werkpaleis van Beatrix. Aftreden op 30 april. Niks Amstelveen. Naar de Nieuwe Kerk in Amsterdam, voor de benodigde folkloristische plichtplegingen. Alles liever dan Amstelveen. Daar was Trix mooi van af. Buiten de waard gerekend. Want Willem-Alexander had wel zin in een geintje. Koninginnedag wordt transgendertechnisch een paar dagen naar voren geschoven. Koningsdag op 27 april. Maar voor het eerst in 2014. En waar wordt de eerste Koningsdag gevierd? Juist. De Rijp en Amstelveen. Dus nu moet Trix alsnog naar Amstelveen. Trix met tegenzin, Wim-Lex met groot plezier: best veel watermanagement, met de Haarlemmermeer om de hoek. 1-0 voor Willem!

Zo zie je maar weer. Ons koningshuis hangt aan mekaar van list en bedrog. Sterker nog, Trix stipte tijdens de aankondiging van haar aftreden nog eventjes aan, dat ons land dit najaar 200 jaar een koninkrijk is. Vele historici zijn van mening, dat dit Koningshuis de Nederlanden op clandestiene wijze heeft bemachtigd. Verbaast me niets. Er hebben zich wel meer bedenkelijke en soms zelfs clandestiene zaken bij en rond de Oranjetjes afgespeeld.

Koningin Beatrix staat midden in de samenleving. Dat zeggen de fans van het Koningshuis. Dat ben ik wel met ze eens. Hobby nummer 1 in onze samenleving is via handigheidjes de belastingdienst te ontlopen. Daarom had die ene zus van onze vorstin een postadres op het werkpaleis van Trix. Om fiscale redenen. Daar leent Trix zich dus voor. Een postadres voor een belastingvluchtige. Terwijl Willem niet met de dochter van een tandarts mocht trouwen, naar verluidt omdat Trix het niet chique vond dat die tandarts om fiscale redenen op papier in België woonde. Dus wat de schoonpapa van onze kroonprins niet mocht, mag haar zus een jaar of tien later opeens wel. Nee, een meeloper met een moordenaarsregime, dat is een betere schoonvader voor Wim-Lex. Inderdaad, midden in de samenleving. Ik zag iemand op Facebook zeggen dat ze zich Beatrix trouwens altijd zal herinneren als de koningin die een nog hogere uitkering kreeg toen de rest van het land door de crisis flink moest inleveren. Een terechte vinger op een zere plek.

Wel een groot compliment aan Maxima. Ik heb heel lang twijfels bij haar geschiktheid gehad. Want ik vind dat de familie waarin je bent opgegroeid, een groot stempel drukt op je karakter, je fatsoen en je moreel besef. Dus ik heb mij herhaaldelijk afgevraagd of “een moordenaarsdochter nou zo’n geschikte koningin zou zijn”. Maxima heeft laten weten, dat ze heeft besloten dat haar ouders, gezien de gevoelige kwestie, niet bij de inhuldiging aanwezig zullen zijn. Daarmee laat ze impliciet zien heel goed te snappen dat haar familiegeschiedenis niet okee is. Ik kom terug op mijn jarenlang ingenomen standpunt en zal Maxima graag in mijn hart sluiten als onze koningin.

De Oranjetjes liggen wel onder een vergrootglas. Iedere misstap wordt breed uitgemeten. Nee, dat is helemaal niet zielig, het is hun vak. Ze worden daar vorstelijk voor betaald, en een groot deel van de koninklijke familie kiest ook bewust voor een bestaan in de luwte. Maar de leden van de Oranje-dynastie die er steeds voor kiezen, in de openbaarheid te treden, tsja, die mensen worden de maat genomen. Maar Beatrix heeft ook goede dingen gedaan. Hard gewerkt om de naam van ons land in het buitenland te vestigen. Ik heb haar oprechte ontsteltenis gezien bij de Bijlmerramp, bij mij om de hoek. Ik zag haar vechten tegen haar tranen toen een arbeiderswijk in Enschede in de lucht was gevlogen. Ik zag hoe ze mensen troostte na die moordaanslag in Apeldoorn. Ik zag ook, hoe knap ze overeind bleef toen haar familie door groot leed werd getroffen. Respect daarvoor.

Over Apeldoorn gesproken: nee, ik ben het lang niet altijd met de daden en uitspraken van Trix eens. De mater familias van een familie waar de oudste zoon een vakantiehuis koopt in een land dat draait op corruptie, onderdrukking en uitbuiting moet geen al te grote mond hebben van de ruwe toonzetting van discussies die worden gevoerd. Iedereen moet het recht hebben om te zeggen, schrijven of uitzenden wat hij wil. De regels daarvoor worden vastgesteld door Kamer en kabinet. Niet door de Koningin. En het gaat dus niet om wat je zegt, maar om wat je doet. Schelden mag. Geweld, echter, keur ik af. En dat geldt dus helemaal voor de moordpartij die een idioot in 2009 aanrichtte in Apeldoorn. Verschrikkelijke aanslag op de koninklijke familie. Sindsdien leven we in angst als Beatrix en haar familie in het openbaar verschijnen. Dat wil ik niet. Ik wil wonen in een land waar we onze gezagsdragers écht kunnen ontmoeten. Aanraken. Ze horen niet achter kogelvrij glas.

Maar je kan ook overdrijven als het gaat om dicht bij het volk zijn. Toiletpotten werpen. Vind ik toch wat minder, qua imagodingetje. Beatrix moet haar zoon nog één ding leren. Beeldhouwen.