6 keer 4 is 20
“Wat een domme fouten zeg!” “Dat ik dat niet zag, hoe kan dat?” “Waarom weet ik niet wat dat woord betekent?” Dat waren een paar gedachten die door mijn hoofd schoten bij het nakijken van BNN’s Nationale IQ-test 2013, die gisteravond op televisie was. Want ja, ik hoopte op meer, ik had hoger ingezet, en dan viel het toch wel een beetje tegen. Het had zo mooi kunnen zijn. En dan zat ik me ook nog te ergeren aan de presentatie, maar wist ik desondanks dat ik er volgend jaar gewoon weer voor ga zitten. De IQ-test is een martelgang, maar wel eentje die ik wil blijven ondergaan.
Ik had 57 van de 60 vragen goed en volgens de scoretabel kom ik met mijn leeftijd dan uit op een IQ van 141. Dat is iets meer dan ik in voorgaande jaren gemiddeld heb gescoord, wat zo ongeveer tussen de 130 en 135 lag. Waarom viel de score van gisteravond dan toch tegen? Omdat de fouten die ik maakte eigenlijk onnodig waren en er dus nog meer in had gezeten. Het had de perfecte score kunnen zijn. Maar omdat ik niet wist wat het woord ‘voorshands’ betekende, één keer verdwaalde in de bouwmarkt en er niet op lette met welke letter twee woorden begonnen, bleef die perfectie uit. 57/60 goed en toch licht teleurgesteld, dat is wat de IQ-test dus kan doen.
Ieder jaar doe ik weer mee, om verschillende redenen. Sowieso natuurlijk om te vergelijken met anderen, wat in mijn geval goed voor het ego is. Het verschil tussen mijn broer en ik was nog nooit zo groot als gisteravond, en ook op Facebook en Twitter zag ik niemand in mijn kring die hoger scoorde dan ik. Daarnaast hou ik van tests en quizjes, dus programma’s als het Groot Dictee der Nederlandse taal en de IQ-test zijn voor mij vaste prik. Ieder jaar gaat het me er dan ook om mezelf te verbeteren, en daarmee dan dus automatisch de mensen die ik ken te ‘verslaan’.
Het enige wat me bij beide programma’s tegenstaat is de presentatie en de vorm van het programma. Over Philip Freriks heb ik al meerdere keren mijn mening geuit, niet positief overigens, maar van BNN word ik niet veel vrolijker. Patrick Lodiers denkt blijkbaar nog altijd dat presenteren neerkomt op hard schreeuwen in de camera en extreem slechte grappen maken. Dat hij dat laatste niet heeft afgeleerd na al die jaren De Lama’s blijft verbazingwekkend. En de publieksvakken indelen in leeftijdsgroepen om te kijken wie het hoogste IQ heeft is natuurlijk lachwekkend.
Overigens zegt een IQ-test natuurlijk niets over wat je gaat bereiken in het leven. Helaas voor mij, wat anders zat ik met mijn score gebakken. Ik durf, ook zonder test, wel te zeggen dat ik intelligent ben, maar dat is geen enkele verdere garantie. Het levende bewijs dat je succesvol en rijk kunt worden zónder erg intelligent te zijn zagen we gisteravond ook: Patrick ‘6 keer 4 is 20’ Lodiers dus. Kan BNN de volgende keer even een IQ-test houden onder de presentatoren om aan de hand daarvan te bepalen wie de presentatie mag doen? Dat lijkt me een intelligent plan.
