Marokkaanse klaplopers

In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers, Luc van Lier en harry64 het Nederlandse politieke landschap onder de loep. Vandaag: Nederland Exportland!

Ik snap die moffen niet. Onze tomaten gingen in de boycot, een jaar of wat geleden. Te waterig. Maar onze levensgevaarlijke killer-doctors komen prima aan de bak. Neem nou zo’n Jansen Steur. Totaal geschifte neuroloog, die terwijl hij stijf stond van de pillen met belachelijke diagnoses het leven van mensen verwoestte en in Nederland zijn vak niet meer mag uitoefenen. Dan word je geschrapt van de BIG-lijst. Maar je komt dan niet op een zwarte lijst. Dat mag niet. Wij zijn een land van witte lijsten, niet van zwarte lijsten. Een oplossing zou natuurlijk zijn, dat er een lijst komt met ex-leden van de BIG-lijst. Dat is geen zwarte lijst, nee, die is hartstikke neutraal.

De Baader-Meinhof-Kliniek in een of ander Duits provinciestadje deed of zijn neus bloedde, en gaf Jansen Steur een baan. In alle ernst. Als arts-assistent. Want Jansen Steur stond op geen enkele verboden lijst. Stekeblind, of oerstom of vuile leugenaars in dat ziekenhuis. Hoezo, niet op een lijst? Zijn naam is keer op keer in de media verschenen, zijn gezicht is bekend. Maar Jansen Steur mocht aan de slag.

Leuk ook, toen Jansen Steur werd gebeld door een Nederlandse journalist. Hij ontkende in alle toonaarden dat hij het was. En verbrak de verbinding toen de grond hem te heet onder de voeten werd. De lul. Het provincieziekenhuis heeft Jansen Steur inmiddels ontslagen. Er zat ook niets anders op: geen hond wilde nog in dat ziekenhuis behandeld worden, zelfs niet op de veterinaire afdeling.

Maar minister Schippers verdomt het, om iets aan het probleem te doen. “Ik kan niet de hele wereld rondbellen als er weer een arts wordt ontslagen”, was zo’n beetje haar uiterst zwakke betoog. Maar ja, wat wil je, van een bewindsvrouwe die zegt dat mensen veilig naar het Ruwaard van Putten Ziekenhuis kunnen. Ja. Ernaartoe kan prima. Eruit? Kleine kans. Terwijl het zo eenvoudig is. Lijstje van voormalige BIG-leden op internet en klaar is Kees.

Maar nee. Edith Schippers vindt dat te veel gedoe. We doen immers prima zaken met onze oosterburen. Neem nou die Willeke van Ammelrooy. Die cinemahoer die toen ze nog niet over de grond sleepten haar tieten in iedere Nederlandse film aan het grote publiek toonde. Die pal achter haar Marco bleef staan nadat hij stomdronken op een parkeerplaats een vrouw doodreed. Die Willeke maakt nu in dat oplichtersprogramma van Harry Mens reclame voor een kliniek in Duitsland waar je vage MRI-scans van jezelf kunt laten maken, om jezelf daarna wijs te maken dat je óf kerngezond bent, óf ernstig ziek. Wij en Duitse ziekenhuizen: het blijft een ongelukkige combinatie.

Nou ja, we zijn nu eenmaal een exportland. We exporteren levensgevaarlijke artsen, maar er is meer. We exporteren ook uitkeringen. En dat is minder erg dan het lijkt.

Gisteren had ik op Twitter een debatje met een vriendelijke journaliste. Sommige landen maken er bezwaar tegen dat Nederland uitkeringen verlaagt voor mensen die naar goedkope landen verhuizen, zoals Marokko. Zij hoopte dat Nederland niet zou zwichten. Dit keer ben ik het met die landen eens.

Om te beginnen: wanneer een uitkeringsgerechtigde besluit om naar een duur land te vertrekken, zoals Japan, hoeft die bij de Nederlandse overheid ook niet aan te kloppen voor wat eurootjes extra. Dan dient de Nederlandse staat iemand die naar een goedkoop land gaat, ook geen geld af te pakken. Want dat is meten met twee maten. Dat is diefstal. En waarom zou iemand in het buitenland geen recht hebben op een uitkering? De vraag of je recht hebt op een uitkering, moet ervan afhangen of je altijd braaf je premie en je belastingen hebt betaald. En de hoogte van uitkeringen hangt ook af van de vraag, hoelang je hebt gewerkt, wat je toen verdiende, hoelang je premie of belasting hebt betaald. Niets mis mee. Even simpel weergegeven: iemand die slechts 20 jaar in Nederland heeft gewoond en belasting betaald, heeft na zijn vijfenzestigste verjaardag ook slechts recht op de helft van het AOW-bedrag. In Nederland én daarbuiten. Ongeacht de vraag of diegene dan in de Nederlandse polder woont, in een spotgoedkoop woestijnland of een peperduur industrieland. Wel zo eerlijk.

Trouwens: mensen die nog beschikbaar moeten zijn voor de arbeidsmarkt -zoals mensen in de WW, mensen die deels zijn afgekeurd en mensen in de bijstand- mogen slechts enkele weken in het buitenland vertoeven. Anders lopen ze het risico, hun uitkering te verliezen. Dat is een andere en betere reden dan het bedrag verlagen omdat het nu eenmaal om een land met lage kosten van levensonderhoud gaat.

Ik ben niet zo dol op al die Marokkaanse klaplopers die ons sociale stelsel leegvreten terwijl hun zonen onze straten onveilig maken. Ik juich maatregelen om de instroom van allerlei nietsnutten tegen te gaan dus ook van harte toe. Dat is u, als trouwe lezer, welbekend. Maar we moeten wél eerlijk blijven. En dan kan ik niets anders dan constateren dat de regeringen van landen als Marokko  terecht protesteren tegen de pure diefstal door de Nederlandse overheid.