PlaneetHenk is positief, voor u allen!
Goedemorgen lezer dezes, welkom in 2013. Voelt u zich ook zo genaaid door het vorige jaar? Ik ook. Daar zou ik, eventueel, een hele column aan kunnen wijden, maar laten we wel zijn; dat hebben talloze columnisten met minder talent dan ik al eerder geprobeerd. Waarom zou ik hun minderwaardige pogingen laten verbleken bij mijn literaire hoogdraverij? Neen, wederom maak ik mij los van het gepeupel, kies het moreel hogere pad en, in plaats van het afzeiken van 2012, wat we toch maar weer mooi hebben overleefd, wens ik u en wat onderwerpen een geweldig nieuwjaar.
Dat de euro in gezondheid mag bestaan, de komende twaalf maanden zonder sceptici misschien. Dat Griekenland of haar best gaat doen, of doodleuk de euro wordt uitgezet. Dat we weer trots worden op ons eigen land, dat iedereen begrijpt dat niet alles makkelijk hoort te gaan en dat we elkaar erbovenop helpen.
Scenario: In februari valt een groep Marokkanen twee Nederlandse ambulancebroeders aan die een Turk willen helpen, vijf ongewapende Antilianen springen tussenbeiden. De Marokkanen zeggen sorry en verklaren, met de ogen naar de grond gericht, dat het niet meevalt, dat integreren. De ambulancebroeders weten de Turk net op tijd naar het ziekenhuis te krijgen en geven toe zelf ook erg agressief te reageren, het zwaaien met de stungun was wellicht wat voorbarig. De Antillianen worden helden en beginnen in elk interview, van de NOS tot SBS6, met 'Ey swa, je weet, geen worries...' Elk interview wordt ook zo beindigd en ook je opa verstaat ze vlekkeloos.
Ik hoop ook zo dat we dit jaar doorkomen zonder nog een PMS-ende man in een regenjas in het bezit van een M16 en een bazooka. Stel je voor dat je tegen een omgedraaide schoolbank zit, een vriend in je armen die nog banger is dan jij. Even is er geen geluid, het huilen hoor je al niet meer. Dan twee legerschoenen die tevoorschijn komen. De loop van een pistool, einde verhaal. Komt vast ook een stukje sociale controle bij kijken, uw taak.
Oh, en dat het huidige kabinet maar blijft zitten en ons allemaal positief verrast. Dat de politieke vertrutting stopt en dat we Rutte niet laten vallen vanwege vreemd geteelde champignons bij de Albert H.
En dat we allemaal maar zonder schuldgevoel mogen blijven downloaden. Dat Brein de strijd opgeeft en dat de politiek niet via onze webcam meekijkt hoevaak we fucktimkuik.org intypen. In ieder geval, dat er betaalbare alternatieven komen, tegelijkertijd met minder sequels en prequels.
En waarom leefde iedereen zo enorm toe naar het einde van de wereld? Alsof we allemaal hoopten dat we zouden vergaan, eindelijk, uitgeput, op onze laatste tenen, de afgrond in. Gek is dat, samenvattend voor een jaar, misschien wel. Deprimerend vooral. Zullen we in de volgende twaalf maanden eens vooruitkijken dan? Met de kin omhoog?
In het kort, ik wens jullie alles toe wat in 2012 niet gebeurde en andersom. Maar, voor alles, vooral een vrolijk 2013!
