Maxime Verhagen: fout na de oorlog

In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers, Luc van Lier en harry64 het Nederlandse politieke landschap onder de loep.

Je mag van de PVV vinden wat je wilt. Het met die partij eens zijn, of het met die partij oneens zijn. Maar die partij eerst omarmen en dan als het mis blijkt te gaan opeens zeggen dat je grote moeite met ze hebt, dat is fout. Zoals het fout dat we kennen in de oorlog. Deel 1 van een tweeluik over de idioten van het CDA. Deel 2 leest u hier.

Maxime Verhagen is een randdebiel. Een idioot. En een lafbek.

Gevoelsmatig was hij tegen regeringsdeelname van de PVV. Dus werd de PVV gedoogpartner. Het complete kabinetsbeleid behoefde vervolgens de instemming van de PVV. Zelfs de namen van de ministers en staatssecretarissen gingen keurig op een briefje langs Geert Wilders om te controleren of de beoogde bewindspersonen wel voldeden aan het eisenpakket van Geert. Rechts en racistisch, dat moesten ze wezen. En achteraf vindt Maxime Verhagen het wat raar dat iedereen dat kabinet Rutte-1 beschouwde als een kabinet van VVD, CDA én PVV.

Kijk. Dan ben je dus niet goed bij je hoofd. Dan ben je dus een idioot.

Maar erger nog: Maxime Verhagen is een lafbek. Na het bijna mislukken van formatiebesprekingen vond Verhagen dat het welletjes was geweest. Zelf heeft hij dat destijds nooit gezegd. Nee, Verhagen vond dat CDA-dwarsliggers Ferrier en Koppejan maar definitief nee hadden moeten zeggen. Jammer voor Verhagen: Ferrier en Koppejan deden wat een fatsoenlijk democraat doet: zich uiteindelijk scharen achter de mening van de meerderheid in de CDA-fractie. Volkomen terecht lieten zij zich niet voor het karretje van Maxime spannen.

Een politicus met een béétje ballen zegt zélf wat hij wil. Zegt zélf wat hij vindt. Je verschuilen achter anderen is zo’n beetje de ergste soort lafbekkerij. In het dagelijks leven, en in de politiek. Je kent dat wel, die chef die bij een ontslaggesprek tegen de medewerker die de laan wordt uitgestuurd, zegt: “Ik vind je tof, maar ja, je collega’s willen je niet, dus ik heb geen andere keuze.” Sodemieter op! Maar dat is wat de vuile rat Verhagen had gehoopt te kunnen zeggen: “Sorry Geert, je weet dat ik graag met je was blijven samenwerken, maar ja, Koppejan en Ferrier willen niet, dus we gaan het niet redden.”

Sowieso een raar verhaal van Verhagen in de Volkskrant. Nu een beetje roepen dat hij zo’n grote moeite had met de PVV. Gelul. Hij had helemaal geen moeite met Geert en zijn kornuiten. De enige reden dat Verhagen niet met de PVV als regeringspartij in zee kon, was dat zijn achterban dat nooit zou pikken. Dus nu afstand nemen is niets meer dan een praatje voor de vaak. Verhagen: honderd procent fout na de oorlog.

Na de bevrijding van ons land werden de ergste collaborateurs volkomen terecht ter dood veroordeeld. Dat was een prima oplossing. Helaas doen we dat nu niet meer, fascisten vermoorden. Heeft die Verhagen mooi mazzel.