This is The Voice of Holland
Misschien waren mijn verwachtingen te hoog. Misschien hoopte ik op meer. Al was het maar een kort berichtje: "Beste Martin, bedankt voor het meedenken, maar we gaan niets met het idee doen." Dat was voldoende geweest.
We schrijven september 2011, wanneer RTL en Talpa via Facebook op zoek gaan naar vijftig enthousiaste fans van 'The Voice of Holland' die willen deelnemen aan 'The Voice Community'. Dat wil ik wel, dus schrijf ik mij zonder aarzelen in. Een flinke vragenlijst doorkruist het scherm van mijn computer. Jee, wat willen ze veel van mij weten. Hoe vaak ik naar 'The Voice' kijk, hoeveel afleveringen ik heb gezien, welke acties omtrent 'TVOH' ik ken en nog veel meer. Het kost mij ongeveer dertig minuten om de lijst helemaal in te vullen. Ja, RTL en Talpa laten er beslist geen gras over groeien. Hier hebben ze goed over nagedacht, ze lijken écht geïnteresseerd.
Twee weken later. Ik zit in de trein wanneer de telefoon gaat. "Je bent geselecteerd, je zit bij onze selectie van vijftig fans." Het heuglijke nieuws sms ik meteen naar mijn vriendin. Nog diezelfde week volgt er een online presentatie. Een dame legt uit hoe de community in zijn werk gaat en wat er van ons wordt verwacht. Om het programma verder te kunnen verbeteren, zullen we vragen omtrent het programma beantwoorden, actief deelnemen aan discussies en vooral vrijdagsavonds online zijn. Dat gebeurt allemaal in de speciaal hiervoor ingerichte besloten Facebook-pagina. Daarbinnen kunnen we zelf topics starten. Ze zijn benieuwd naar onze input. Na de presentatie is er tijd om kennis te maken met de andere leden uit de community. Iedereen is dolenthousiast en heeft er zin in.
Ik krijg een steeds hogere pet op van RTL. Ik ben van mening dat RTL het goed heeft begrepen voor wat betreft de implementatie van social media in hun programma's. Winston Gerschtanowitz meldt trots vanuit de 'Red Room' dat #TVOH 'worldwide trending topic' is. Ja, wij Nederlanders spuien graag onze mening over wat we voorbij zien komen op televisie. Maar dat ze nu zelfs een community opzetten om het programma nog verder te verbeteren, gaat mijn verwachtingen zelfs te boven. En ik mag meedoen!
Nog voordat de community start, heb ik al wat krabbels en kreten op papier gezet, ideetjes die later nog moeten worden uitgewerkt. Mochten ze ernaar vragen, dan heb ik alvast het één en ander voorbereid. Je wordt immers niet zo vaak gevraagd om je mening, dus dit is mijn kans.
Elke vrijdagavond is het feest wanneer we met zo'n dertig actieve leden online zijn en samen naar 'The Voice' kijken. Na een aantal weken is het net één grote familie. RTL blijkt in eerste instantie vooral geïnteresseerd te zijn in de commerciële kant van de online campagnes. Maar ze willen ook van ons weten wat we van de 'ThuisCoach App' vinden. In de tweede week laat ik voorzichtig een ballonnetje op met één van mijn krabbels. Net zo snel als ik hem oplaat, wordt hij lek geprikt door één van de scherp meedenkende leden. Streep erdoor, volgende ballon. Zo laat ik in totaal drie ballonnetjes op en denk daarnaast ook actief mee over de ideeën van de andere leden binnen de community. Want ideeën zijn er genoeg.
In één van de volgende weken richt het onderzoeksbureau zich tot ons met de vraag welke ideeën wij hebben die het programma nog leuker kunnen maken. We moeten denken in kleine aanpassingen, het concept werkt immers prima. Mijn volgende ballon heb ik inmiddels uitgewerkt en wordt in de community enthousiast ontvangen. "Ik wil dat gezicht van Marco Borsato wel eens zien wanneer..." Je begrijpt, ik mag er verder niks over zeggen, anders heb ik straks John in mijn nek.
Samen omarmen we de beren op de weg en werken het idee verder uit. Meer dan honderd - veelal constructieve - reacties krijg ik op het door mij gestarte topic. De één zet vraagtekens bij de gevolgen, de ander bedenkt daar weer een oplossing voor. Zo gaat dat in een community. Samenwerken.
In het 'afscheidstopic', waar we na zes enerverende weken met weemoed afscheid nemen van elkaar, wordt het idee verscheidene keren aangehaald als mogelijke nieuwkomer voor seizoen drie. Waar zij het hebben over 'het idee van Martin', praat ik liever over 'ons' idee. We hebben het immers samen tot een topidee gemaakt. Daar zijn we het met elkaar over eens.
Als dank voor onze deelname ontvangt iedereen van RTL en Talpa een promotiepakket met een dvd, een kubus en een pen. De lol die we hebben gehad is echter onbetaalbaar. Sommige leden, waarvan er een aantal inmiddels 'vrienden' zijn geworden op Facebook, hebben zelfs kaarten gewonnen voor de liveshows.
Wanneer je om advies wordt gevraagd, ga je er ook vanuit dat je gehoord wordt. Je kunt je misschien wel voorstellen dat ik reuzebenieuwd ben geweest of ons idee seizoen drie gehaald heeft. In mei van dit jaar zie ik de eerste promo's voor de 'Blind Auditions' op televisie voorbijkomen, het onderdeel waarop ons idee van toepassing is. Ik besluit Talpa een mailtje te sturen. Na een aantal dagen ontvang ik bericht van de 'senior creative' van Talpa. Met enige verbazing lees ik zijn antwoord. Hem is gek genoeg niets bekend van de community (Talpa was één van de opdrachtgevers) en dus ook niet van het idee waar ik het over heb. Hij wil het wel graag weten, dus stuur ik hem het topic, dat ik destijds middels 'kopieer en plak' in een document heb gegoten.
Na enkele dagen ontvang ik weer bericht: "Zoals je begrijpt, hebben wij (de creatieven van Talpa) ook nagedacht over de verschillende mogelijkheden voor de nieuwe Voice." Hij legt uit waarom zij het niet verstandig vinden ons idee te implementeren. Hij schrijft dat ze zelf iets soortgelijks hebben bedacht en dat ook dat idee het niet heeft gered. Met de toon in de mail en goed onderbouwde argumenten kan ik prima leven.
Toch blijf ik met een ietwat vreemd gevoel achter. Ik vind het spijtig dat de resultaten niet aan ons zijn teruggekoppeld. Zeker gezien de tijd en moeite die we er met zijn allen hebben ingestoken. Ik vraag mij nu dan ook af: "Zijn onze stemmen wel écht gehoord?"
