Wie het weet, mag het zeggen

Wie het weet mag het zeggen. Dat is een oude uitdrukking en vaak was dat ook zo. Er was althans een algemene overtuiging dat degene die iets zei in de media het ook werkelijk wist. De media waren immers voorbehouden aan echt belangrijke mensen. Zo werd ons dat in elk geval voorgehouden, door diezelfde beperkte groep mensen die het letterlijk voor het zeggen had. Later veranderde dat toen er nieuwe media bijkwamen, zoals meer commerciële tv-kanalen en vooral internet. Sinds internet is vrijwel iedereen een deskundige en iedereen die het denkt te weten, kan het zeggen. Zelfs als je het niet weet, kan je het zeggen. Niemand die het wat uitmaakt. Er is ook niemand die ook echt meer luistert.

Dat zie je ook terug in de politiek. Vroeger werd er tegen politici opgekeken, tegenwoordig kan iedere patjepeeër politicus worden. En elke leugenaar. Een gevolg van politicus zijn, is dat je het niet zo nauw neemt met de waarheid. De waarheid is flexibel en een 'ja' in verkiezingstijd kan tot een 'misschien' en zelfs wel een 'nee' na de verkiezingen omgebogen worden. Vreemd genoeg zijn het nu juist andere politici die de leugenaars erop aanspreken. Niet omdat ze gebaat zijn bij de waarheid, maar omdat ze de ander in een kwaad daglicht willen stellen. Zelf liegen ze net zo hard door, totdat ook zij gesnapt worden en dan is het zaak de schade zo veel mogelijk te beperken. Politici en liegen, is net als wielrenners met doping en het is geen wonder dat Dries van Agt zo gek is op fietsen.

Als ze gedwongen worden om de waarheid te spreken, wil dat niet zeggen dat ze dat dan ook meteen doen. Het gevolg van al die fact-checkers die er nu zijn, is vreemd genoeg dat politici nog minder de waarheid vertellen. Wilden ze eerder nog wel eens de halve (of nog iets mindere) waarheid vertellen, nu houden ze helemaal hun mond of draaien ze nog meer om de hete brij heen. "Wij zullen ons blijven verzetten tegen de overdracht van bevoegdheden naar Europa." Klinkt mooi, maar de waarheid is dat die bevoegdheden overgedragen gaan worden. Dat is al lang geleden besloten, daar heeft niemand meer iets over te zeggen. Net zoals de euro. "Wij willen uit de euro stappen." Ferme taal, maar het zal nooit gebeuren. De toekomst van Europa en de euro staan al jaren vast, daar hebben wij niets over te zeggen en daar helpt geen enkele verkiezing bij. Een stem op een anti-euro-partij, met de hoop dat we uit de euro zullen stappen, is een verloren stem.

Debatten, peilingen, je wordt ermee doodgegooid en waarom? Zijn ze wel te vertrouwen? Net zo min als politici altijd de waarheid vertellen en hun eigen agenda hebben, zo hebben omroepen, programmamakers en peilingbureaus ook zo hun eigen agenda. Wie nodig je uit als tegenstander en wie als klapvee? Vind ik Knevel en Van den Brink normaal al niet te vertrouwen, in de verkiezingstijd zet ik vraagtekens bij alles wat ze doen. Niet dat Pauw en Witteman of Frits Wester zo op hun blauwe ogen te vertrouwen zijn hoor, om over Maurice de Hond maar te zwijgen. Wie zegt dat de peilingen kloppen? Stond de SP in het begin zo hoog, de PvdA zo laag en blijft de VVD echt zo stabiel hoog? Wie het weet, mag het zeggen.

Wie weet op welke partij hij of zij moet stemmen? Stem je voor jezelf, voor het nu of voor de toekomst? De verkiezingsslogan van de VVD is "Niet doorschuiven, maar aanpakken". D66 zegt "En nu vooruit". Beide klinken goed, maar zijn hol in die zin dat je nog steeds niet weet hoe je moet aanpakken en hoe je vooruit moet. Ik denk dat iedereen niet alleen moet denken over de korte termijn, maar zeker over de lange termijn. Willen de kinderen van nu als ze groot zijn in elke kamer een breedbeeld tv, twee auto's voor de deur en drie keer per jaar op vakantie, of zijn ze ook tevreden met veel en veel minder? Gunnen ze een ander, in een ander werelddeel, ook wat in plaats van dat wij hier meer dan voldoende hebben? Iedereen met kinderen zou voor het stemmen aan hen moeten vragen hoe zij de toekomst zien, wat zij voor toekomst wensen. En iedereen die kinderen wil, zou met zijn stem rekening moeten houden met wat voor toekomst je dat kind op zou willen zadelen.