Verbrand Leon de Winter zijn boeken!
Even met het VU-ziekenhuis gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. De heer Veerman in de buurt?”
De telefoniste liet mij met een angstige stem weten, dat bellen in het VU-ziekenhuis best link was. Deze week was er nog een klokkenluider ontslagen. Maar na enig aandringen van mijn kant werd ik alsnog doorverbonden met de voorzitter van de Raad van Toezicht, die mij nors vroeg, wat ik van hem wilde. “Ik bel je op om je te vragen of je je niet heel diep schaamt. Een longarts die -omdat mensenlevens gevaar lopen door allerlei geruzie- aan de bel trekt, wordt onder jouw verantwoordelijkheid de laan uitgestuurd omdat je niet van klokkenluiders houdt. Als je op die manier tracht om critici de mond te snoeren, dan ben je natuurlijk een machtswellusteling van het ergste soort.” Cees Veerman antwoordde met de mededeling dat het wegsturen van longarts Postmus een bijdrage aan de oplossing van de gerezen problemen in het ziekenhuis was. Erg onder de indruk was ik niet: “Schei uit. Deskundige en betrokken mensen zijn juist van levensbelang. Mensen die hun nek durven uitsteken zijn tien keer waardevoller dan een horde hielenlikkers en jaknikkers. Je hebt juist heel goede en betrokken mensen nodig, want het herstel van een goede verstandhouding tussen de Intensive Care en de Longziektenafdeling blijft toch al een kwestie van een lange adem.” Veerman vroeg mij of ik wilde kappen met mijn flauwe woordgrapjes. Ik leek verdorie Seth Gaikema wel! Tijd voor een stevig antwoord: “Zég, we gaan niet lopen schelden en beledigen! En van jou pik ik al helemaal niets. Toen je nog Minister van Landbouw was, rotzooide je al stiekem belangenverstrengeltechnisch met je eigen boerderij, dus hoe ze bij het VU-ziekenhuis jou als voorzitter van de Raad van Toezicht hebben kunnen aanstellen is sowieso onbegrijpelijk. Dus als er iemand zou moeten opsodemieteren, ben jij dat wel.” CDA-coryfee Veerman reageerde met de opmerking, dat bekwame mensen als hij in moeilijke tijden niet konden worden gemist, temeer daar het VU-ziekenhuis nu zo gemeen door de Inspectie in een kwaad daglicht was gesteld door hun verscherpte toezicht. Tijd voor de afmaker mijnerzijds: “Als het VU-ziekenhuis de goede mensen niet kan missen, had je die longarts niet moeten laten gaan. Hij heeft meer goeds in zijn pink, dan jij in je harses, malloot. En dat het ziekenhuis onder verscherpt toezicht staat, is natuurlijk niet meer dan logisch. De patiënten zijn hun leven niet zeker in die ballentent van jou. En over ballentent gesproken: gezien jouw hekel aan klokkenluiders weet ik één ding zeker. Als ik ooit last krijg van mijn klokkenspel, is jouw urologie-afdeling wel de laatste plaats op aarde waar ik naartoe zal gaan. Dat je dat effe weet!”
Echt. Bloedlink, dat VU-ziekenhuis. Vraag maar aan Leon de Winter. Die heeft zijn hersens daar laten nakijken. Door Dokter Mengele (de kleinzoon van). Stapelmesjogge heeft ‘ie het ziekenhuis weer verlaten. Ooit een groots schrijver, nu een raaskallende idioot. De Winter vindt die vechtmachine Badr Hari een “schitterende sportman” en een “parel voor de samenleving”. Dat betekent dat andere mannen de heer Hari dus met het nodige respect dienen te benaderen. Liefst door nederig zijn voeten te kussen, geloof ik. En altijd netjes met twee woorden spreken. En natuurlijk u zeggen. Moet. Van Leon de Winter. En iemand die tijdens openingsuren in een openbare gelegenheid aanwezig is, zit natuurlijk sowieso fout. Want dat mag niet van Leon de Winter. In ieder geval niet als Badr Hari in de buurt is. En nooit, maar dan ook nooit, nee, echt helemaal nooit grapjes maken. Dus ook niet over een geblondeerde stoephoer die naar Badr overstapt omdat Estelle’s vorige echtgenoot door haar inmiddels is leeggeschud. Nee, zulke grapjes mag je niet maken, want die zijn is niet besteed aan de uiterst “intelligente, charmante en geestige grote denker” Badr Hari. Vindt Leon de Winter. De geestelijk ontspoord geraakte flutschrijver is ook van mening dat Hari ondanks zes pogingen tot doodslag niet naar de gevangenis moet. Want dat zou slecht zijn voor zijn carrière en zijn toekomst als parel van de samenleving. Raar. Ik ben nooit voorstander geweest van boekverbrandingen, Want de herinnering is zo pijnlijk. Maar sinds vandaag ben ik om. Met onmiddellijke ingang ben ik fel voorstander van massale boekverbrandingen. Van het werk van Leon de Winter. Opgeruimd staat netjes.
Over opgeruimd gesproken. Zo leuk. In het getto van mijn geliefde Amsterdam -ook wel Bijlmer genoemd- werd deze week een toonaangevend lid van de wegens buitensporig geweld en afpersing zeer gevreesde motorclub Sateh Kambing doodgeschoten. Omdat het slachtoffer nul vijanden en dus uitsluitend vrienden had, droeg hij altijd een kogelvrij vest. Maar helaas. Nu even niet. Het kogelvrije vest was kort voor het schietincident door de politie in beslag genomen. De Amsterdamse politie heeft op een mooie wijze invulling weten te geven aan het begrip “supersnelrecht”. Hulde!
