Ik zei het toch!
Twee weken geleden schreef ik het volgende: “Ik heb nu 2 geluksvogeltjes van de C1000 op mijn televisie staan, maar ik vrees dat het niet genoeg gaat zijn. Oranje heeft op het moment te veel pechvogels, te veel matige spelers en te veel sterren voor te weinig posities. Dat valt zelfs met geluksvogeltjes niet tegen te houden. We vliegen er straks gewoon in de eerste ronde uit, pechvogels die we zijn.” Ik zei het toch! Nee, dat is te makkelijk om nu te roepen.
Natuurlijk heb ik gelijk, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik in mijn eigen EK-pool onderaan sta: de rest van de wedstrijden heb ik allemaal verkeerd voorspeld. Het is ook te makkelijk om te roepen dat de nederlagen van Oranje de schuld zijn van Bert van Marwijk en de opstelling waarmee hij start. Jarenlang ging het prima in deze opstelling en nu gaat het een keer mis. Dat kan. En waardoor? Door pech in de afronding tegen de Denen en twee acties van pure klasse van Mario Gomez.
Dan kun je wel roepen dat het slecht is, maar twee keer nipt verliezen kan nu eenmaal gebeuren. Helemaal op een EK, waar de onderlinge verschillen kleiner zijn dan op een WK, en helemaal in een poule als deze, met enkel landen uit de top 10 van de FIFA-wereldranglijst. Op het WK waren Japan, Kameroen en Slowakije simpele slachtoffers. Niet te vergelijken met de Duitsers en Portugezen die we hier treffen. Want ook van die Portugezen gaan we niet winnen: dat hebben we nog nooit op een eindronde gedaan. Laat staan dat we zondag ineens met minimaal 2 doelpunten verschil gaan winnen.
Iets meer dan een maand geleden schreef ik het volgende: “Ik heb alle vertrouwen in Bert van Marwijk. Vertrouwen dat hij de juiste elf opstelt en niet met een aanvallende kamikaze-opstelling met ‘de onaantastbare vijf’ komt. Voor mij is er maar één onaantastbaar: Bert van Marwijk.” Daar sta ik ook nog steeds achter. Hadden we tegen de Denen wel gewonnen als we waren begonnen met Van der Vaart, Sneijder, Robben, Van Persie én Huntelaar? Dat lijkt me niet: ook Huntelaar kreeg in die wedstrijd kansen, maar maakte ze niet af.
Ook iets meer dan een maand geleden schreef ik het volgende: “Bert van Marwijk is een pechvogel, want hij heeft zulke goede aanvallers tot zijn beschikking en daardoor kan hij nooit een keuze maken waar de rest van het land het mee eens is.” Dat is echt het grootste probleem van Van Marwijk. Niet al die goede aanvallers, maar de rest van het land: nu we verliezen wordt Van Marwijk aangewezen als de persoon die de verkeerde elf het veld instuurt. Dat is onzin, want zoals gezegd: pech in de afronding tegen de Denen en een fenomenale Mario Gomez namens de Duitsers hebben ons genekt.
Natuurlijk is het jammer dat we er nu zo goed als zeker uit liggen, maar laten we realistisch zijn: zo’n wedstrijd tegen Denemarken win je 9 van de 10 keer en tegen een spits als Gomez kun je met Heitinga en Mathijsen sowieso niet aan komen zetten. Je hebt geluk nodig om ver in zo’n toernooi te komen, helemaal zo’n klein land als Nederland, en dat geluk hebben we dit jaar niet. In 1988 zat het mee, in 2010 zat het lang mee, nu zit het tegen. Ik hoop dat Bert van Marwijk gewoon de bondscoach blijft, want een betere is er niet. En dan maar hopen op wat geluk in 2014 of 2016. In de geluksvogeltjes hoeven we het dan in ieder geval niet te zoeken.
