Het geheim van de G-spot

Laatst las ik dat onderzoekers hadden vastgesteld dat er geen bewijzen zijn dat de G-spot bij de vrouw bestaat. Jarenlang is er onderzoek gedaan en hij blijkt niet te vinden.
Ik vraag me dan toch werkelijk af hoe die onderzoekers te werk zijn gegaan.

Volgens Gräfenberg, de ontdekker van de G-spot, is het een klein stukje weefsel dat voor het grootste deel uit zenuwuiteinden bestaat. Als dat plekje wordt gestimuleerd dan zou een spetterend orgasme het gevolg zijn.
Zo’n plekje moet toch niet zo moeilijk te vinden zijn. Zo groot is het terrein dat je moet onderzoeken niet. Je hoeft niet te zoeken naar een stalactiet in de Son Doong in Vietnam. De spelonk waarin de G-spot zich bevindt is echt niet tachtig bij tachtig meter. Hoewel die van Rita Verdonk wel aardig in de buurt zal komen.
De onderzoekers hebben meer dan negenhonderd tweelingparen tussen de 23 en 83 jaar onderzocht. Ik hoop wel dat het allemaal vrouwelijke tweelingen waren, anders vallen er al een aantal af natuurlijk. Het percentage dat aangaf een G-spot te hebben was hoger onder de jonge deelneemsters dan onder de oude deelneemsters. Dat kun je zonder zo’n onderzoek natuurlijk ook wel bedenken. Een scooter die jaren niet is gebruikt doet het na al die tijd ook niet meer en choken helpt dan niet.
De onderzoekers hebben dus gewoon vragen gesteld aan die vrouwen en als dan vaak de ene helft van een tweeling aangaf wel een G-spot te hebben en de andere helft niet, dan trok men daaruit de conclusie dat je niet kunt stellen dat de G-spot bestaat. Het is dus een papieren onderzoek geweest. Dat kan wat mij betreft wel de prullenbak in.

Zulke belangrijke levensvragen moet je natuurlijk in de praktijk onderzoeken en het onderzoek moet worden verricht door experts en niet door amateurs.
Als je Andries Knevel vraagt om een onderzoek naar de G-spot te doen, dan neemt hij het eerste de beste vliegtuig naar Egypte om de hele Sinaïberg af te zoeken naar de God-spot waar God de Tien Geboden aan Mozes heeft gegeven. Of hij gaat naar Israël om daar in de buurt van Jeruzalem naar de precieze plek van Golgotha te zoeken.
Als je het de natuurkundige professor Walter Lewin vraagt, dan zal deze beslist naar Lincolnshire in Engeland reizen om naar de plek te zoeken waar de appel op het hoofd van Newton is gevallen, omdat hij denkt dat de G voor gravitatie staat.
Dat zijn mensen die zich met heel andere levensvragen bezighouden en dus ook heel andere associaties krijgen bij het woord G-spot.
Je moet zoiets laten onderzoeken door iemand die interesse heeft in de anatomie van de vrouw. Iemand die niet zoekt in de buurt van de heuvel waarop de kruisiging plaatsvond, maar bij de heuvel die naar de Romeinse godin van de liefde is genoemd. Die heeft ook wel wat met het kruis te maken, maar in een heel andere context.

En daarom heb ik me voorgenomen om het onderzoek persoonlijk te gaan doen. Ik heb altijd al interesse in lichamelijk onderzoek gehad.
Ik doe dan ook een oproep. Vrouwen tussen de 18 en 28 jaar kunnen zich opgeven voor mijn wetenschappelijk onderzoek. Waarom geen vrouwen die jonger zijn dan 18 jaar of ouder zijn dan 28 jaar? De mens is pas echt geestelijk en lichamelijk volwassen op het 28e levensjaar. Je kunt dat goed zien bij sportmensen en vooral wielrenners. De meesten komen dan op de leeftijd waarop ze het beste gaan presteren. Boven die grens is mijn onderzoek dus niet meer nodig. En waarom niet onder de 18 jaar kunnen jullie zelf wel bedenken.

Wat staat er te gebeuren?
Ik wil het onderzoek in een aangename omgeving doen. Dus niet in een ziekenhuis of laboratorium bijvoorbeeld. Een zespersoons bungalow ergens op de Veluwe midden in de bossen lijkt me prima, want de vrouwen moeten zich prettig voelen. De zoektocht naar de G-spot zal een halfjaar duren en iedere week kan ik dan in zo’n bungalow vijf vrouwen uitvoerig onderzoeken.
Studiemateriaal is voldoende aanwezig. Ik zorg voor films en boeken. We kunnen verschillende oude technieken en onderzoeken bestuderen en dat kan het beste via een tijdlijn. We beginnen dan met de technieken binnen het taoïsme van de Chinezen. In die tijd speelden Yin en Yang een grote rol in de liefde. Op het moment van het orgasme van de vrouw zou de universele energie zijn puurste vorm kennen en Yin werd dan Jing genoemd. Tegenwoordig roepen de vrouwen meer ‘Oooh’ en ‘Aaaah’, maar dat was in die tijd dus anders. We kunnen tijdens het onderzoek proberen uit te vinden of die puurste vorm kan worden bereikt via de G-spot. Het beste lijkt me dat ik, samen met de vijf vrouwen, steeds verschillende plekjes uitprobeer gedurende de week dat ze aan het onderzoek deelnemen. Zij kunnen dan de eerste keer aanwijzen welk plekje ze zelf denken dat het meest geschikt is om het onderzoek te starten. Mocht dat nog geen voltreffer opleveren dan zoeken we gewoon verder. Het zal een uitputtingsslag worden, maar dat heb ik wel over voor de wetenschap.
Verder heb ik natuurlijk veel materiaal uit de Kamasutra. Weliswaar wordt volgens de Korda de G-spot niet genoemd in de Kamasutra, maar dat zegt niets, want het gaat in de Kamasutra meer om de technieken waarmee je het plekje kunt stimuleren en die moeten we tijdens het onderzoek zeker doornemen.
Natuurlijk mogen de studies van Gräfenberg niet ontbreken tijdens mijn onderzoek. De man heeft talloze wetenschappelijke studies verricht naar de vormen van opwinding bij de vrouw en de erogene zones. Op latere leeftijd kreeg hij de ziekte van Parkinson, maar dat vergemakkelijkte het onderzoek naar belangrijke plekjes om te stimuleren, zoals de clitoris, alleen maar.
Om de voortgang van het onderzoek vast te leggen zal ik alle handelingen op film vastleggen als bewijsmateriaal.

Ik hoop dat ik na een halfjaar intensief onderzoek kan aantonen dat de G-spot wel degelijk bestaat en waar het plekje precies zit.
Mocht het onderzoek op niets uitlopen, dan kunnen we altijd nog bij BNN een realityserie met bekende Nederlanders beginnen met de titel: Op zoek naar de G-spot.