Robert Middelvinger en Pinksteren

Plotseling kwam er uit de hemel een geluid dat leek op een enorme windvlaag en het vulde het hele huis, waar zij zaten. Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen. Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, zoals de Geest het hen gaf uit te spreken.

Handelingen 2:1-4

Zondag en maandag is het Pinksteren. Ik zou wel eens willen weten hoeveel lezers uit hun hoofd weten wat de oorsprong van het pinksterfeest is. Voor alle zekerheid zal ik het even uitleggen.
De christenen vieren Pinksteren om te herdenken dat de Heilige Geest neerdaalde uit de hemel op de apostelen. De Heilige Geest is onderdeel van de drie-eenheid. De Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Toen de apostelen vervuld waren met de Heilige Geest, waren ze in staat talen te spreken die ze daarvoor niet konden spreken. Nu was het mogelijk om het evangelie te gaan verkondigen aan alle stammen, want ze konden de mensen van de stammen in hun eigen taal aanspreken.
Maar eigenlijk heeft het pinksterfeest een nog oudere oorsprong. De Heilige Geest kwam namelijk op het moment dat het Feest van de Eerstelingen werd gevierd. Dat was een feest waarop de eerstelingen van de graanoogst en het vee werden geofferd aan God om de Pesach af te sluiten. Ze herdachten zo de uittocht uit Egypte en het einde van de slavernij. Het was dus een lentefeest en had te maken met nieuw leven. Juist op die dag kwam de Heilige Geest op aarde om de apostelen voor te bereiden op hun taak: de verspreiding van het christendom over de wereld. Het eerste wat ze deden was het dopen van drieduizend mensen. Met de doop van die drieduizend mensen was het christendom geboren. De doop bevrijdde hen van hun zonden. Ze werden dus onschuldig.

Ik vind het symbolisch dat de rechter vlak voor dit ‘Feest van de Eerstelingen’ zijn uitspraak deed. Robert Mikelson is toch de man die een groot aantal ‘eerstelingen’ van hun onschuld heeft beroofd. Achttien jaar en tbs. Over zo’n straf kun je discussiëren, maar er was iets bijzonders aan deze uitspraak, vond ik.
Eerder in het proces had Robert spijt betuigd tegenover de ouders. Ik dacht meteen dat hij er totaal niets van meende. De man heeft namelijk geen geweten. Ik heb geen zin om hier op te schrijven wat hij allemaal had uitgedacht om zijn smerigheid te verdoezelen. Hij had bovendien willens en wetens een bepaalde leeftijdscategorie uitgekozen om ontdekking te voorkomen. Alles was zorgvuldig gepland.
Hij heeft tijdens het proces aangegeven dat het hem heel veel pijn deed dat hij zo was en hij moest er zelfs om janken. Krokodillentranen natuurlijk. Als het je zoveel pijn doet dat je zo bent, dan ga je die smerigheid niet nog eens een keer met de hele wereld delen op internet.
Deze rechter had dat goed in de gaten. Het was zeer belangrijk dat hij Robert midden in zijn gezicht vertelde dat hij er net als ik geen zak van geloofde dat hij spijt had. En het bewijs dat de man gelijk had werd meteen geleverd. Robert gooide zijn glas met water naar het hoofd van de rechter, stak zijn middelvinger op en begon te schelden. Op die manier viel hij mooi door de mand. Nu werd immers duidelijk dat hij gewoon op strafvermindering uit was. Het was allemaal toneelspel geweest en de rechter was er niet ingetrapt. Hulde.
En deze rechter verdient nog meer lof, want hij liet Robert niet uit de rechtszaal verwijderen, maar liet hem het hele vonnis woord voor woord bijwonen. De ‘zielenpoot’ kon er absoluut niet tegen, maar hij moest deze gifbeker tot de laatste druppel leegdrinken. Een schrale troost voor de ouders van de kinderen, maar wel een troost.

Achttien jaar en tbs dus. Ik kan er niets aan doen, maar juist door de manier waarop de rechter Robert behandelde moest ik aan een heel andere straf denken.
Jaren geleden heb ik de film A Clockwork Orange van Stanley Kubrick gezien.
Een film over een groep verveelde tieners die in een milkbar rare drankjes dronken en die hun nachten doorbrachten met extreem veel geweld. Na een inbraak, waarbij de vrouw des huizes zodanig werd verkracht dat ze stierf en de heer des huizes invalide werd getrapt, werd de hoofdpersoon Alex gevangen gezet en behandeld. Die behandeling was zeer onorthodox. Hij werd gedwongen constant naar gewelddadige films te kijken, zodat een weerzinreflex optrad. Bovendien kreeg hij iets toegediend waarvan hij ziek werd. Hij verstijfde dan en werd kotsmisselijk. Iedere keer dat hij na deze behandeling aan seks of geweld dacht, kwam hij in die toestand van ziekte terecht. Hij kon dus niet meer tegen seks of geweld.
Maar er was een neveneffect. Tijdens de behandeling werd op een bepaald moment de negende symfonie van Beethoven op de achtergrond gedraaid en ook voor die muziek werd Alex allergisch.
Toen hij vrij kwam omdat hij genezen was verklaard, nam de heer des huizes hem gevangen. Hij sloot hem op in een kamer en in de kamer eronder had hij twee enorme geluidsboxen onder het plafond bevestigd en liet via die boxen constant de negende symfonie schallen. Dat was de wraak van de man die hij invalide had geschopt.

Ik moest aan die film denken toen de rechter de uitspraak deed en Robert zo verschrikkelijk kwaad werd. Natuurlijk is achttien jaar en tbs een aardige straf. Maar waarom niet eens wat extra? Ik neem aan dat de hele uitspraak van de rechter is opgenomen, dus ook het stuk wanneer de rechter vertelt dat hij er geen zak van gelooft dat Robert spijt heeft.
Bevestig een groot televisiescherm in de cel van Robert en laat daarop een paar keer per dag dat stukje film zien en zet het geluid lekker hard.
Of is dat niet zo’n christelijke gedachte van me zo vlak voor Pinksteren?