Neukhond

Alyssa zat een paar vakken per week bij mij in de klas. Ze had ravenzwart haar en een lichte huid. Ik snapte nooit waarom ik haar zo leuk vond. Ze was helemaal niet mijn 'type'. Want voor zover ik wist was mijn type lichter van haar en donkerder van huid. Mijn ideale vrouw kleedde zich niet zo uitdagend. Alyssa had soms op haar zwarte rokje een strak T-shirt met een kanten hemdje erover. Geen van de meisjes uit mijn klas droeg dat ooit. Ze spraken er zelfs over met elkaar en met ons. 'Een slettebak,' noemden ze haar dan. De meisjes dachten te weten wat dat was, vooral Saskia die zelf het beste te omschrijven was als slettebak. Die dook om de haverklap met een andere jongen achter het fietsenhok. Ik had me laten vertellen dat je dan zelfs met je hand in haar spijkerbroek mocht. Van Alyssa had ik nog nooit zulke verhalen gehoord. Ik dacht niet dat Alyssa een slettebak was. Ik dacht eerder dat de andere meisjes haar zo noemden, omdat ze zich een beetje bedreigd voelden door haar. Ze was onafhankelijk van de clubjes en roddels die er onderling werden uitgewisseld bij de meisjes. Ik snapte nooit wat er nou leuk aan was om daaraan mee te doen. Elke dag leek het wel of elk meisje een ander meisje haatte en vriendinnen was met de vijand van gisteren. Als ik Alyssa was geweest, had ik er ook niet aan meegedaan.

Op een zaterdagavond kwam ik haar tegen in mijn favoriete kroeg. Het was een café, een beetje achteraf gelegen, waar de barvrouw het personeel rekruteerde uit de mensen die er vaak kwamen. Het waren de types die van muziek hielden, of het nou die geweldige nieuwe plaat van REM was of Nirvana. Bijna alles kon. Alles waar ik in elk geval wild van werd. Niet die pulp van Queen of dat vreselijke Grease wat in de populairdere kroegen grijs werd gedraaid. Muziek met de grote M. Vreemd genoeg werd er vaak ook muziek gedraaid die ik bij mijn vader in de platenkast vond. Die had Pink Floyd, The Beatles en The Band op lp en allemaal werden ze daar gedraaid. Toen ik op een middag een uurtje Engels aan het spijbelen was, heb ik aan de barvrouw gevraagd of ze mijn cd van Bob Marley eens wilde draaien. Ze heeft die helemaal gedraaid. Waardoor ik natuurlijk de rest van de dag niet meer naar school ben gegaan. Ik heb lekker naar de muziek luisterend in de kroeg gezeten met een biertje. Die middag vroeg ze ook of ik wilde komen werken daar, maar mijn moeder vond dat nog niet goed. Ik mocht pas in de kroeg werken als ik zestien was.

In de kroeg staan mocht ik gelukkig al wel. Op zaterdag mocht ik altijd tot een uur 's nachts uit. Het lukte me vaak om met mijn vrienden in mijn favoriete kroeg af te spreken. Vaak zaten we daar dan een uurtje en gingen we verder naar de populaire kroegen even verderop. Ik vond het allemaal wel best. Die zaterdag liep ik aan het begin van de avond Alyssa tegen het lijf. Ze zat aan de bar toen ik binnen kwam. Aangezien ik de eerste was van mijn vrienden, ging ik op een lege kruk naast haar zitten.

"Hey," zei ik tegen haar en ik wenkte de barvrouw. Die knipoogde alleen maar naar me en gaf me een biertje.
"Hey," zei Alyssa. "Ik hoorde dat je nogal een Bob Marleyfan bent."
"Ja man, relaxte muziek. Zelfs mijn moeder vindt het cool." Even schoot ik in de paniek. Dat is natuurlijk niet echt iets om het over te hebben met een meisje. Ik had het na twee zinnen al verprutst met een coole griet. Wat moest er ooit van me worden? Waarom begin ik nou meteen over mijn moeder?
"Toffe moeder heb je dan!" zei ze en ze lachte erbij. Niet spottend maar echt, gemeend. Het gesprek ging verder. Ze vertelde dat haar ouders gescheiden waren en dat ze haar vader bijna nooit zag. Ik vertelde dat mijn pa een paar platen had die ze hier op cd hadden. Om ons heen werd het langzaam drukker. Maar eigenlijk wilde ik het niet weten. Ik was in gesprek met Alyssa en dat vond ik prima. Mijn vrienden waren ook al binnengekomen. Die hadden me allemaal even begroet en stonden met elkaar een eindje verder aan de bar.

Ineens kwam er een jongen naast ons staan. Hij had een beetje vettig haar en ik vond dat hij stonk.
"Hallo, ik heet Neukhond," zei hij tegen Alyssa.
Alyssa lachte en keek hem aan. Ik tikte hem op zijn schouder en hij keek om.
"Flikker toch op joh!" beet ik hem toe.
De jongen knipoogde naar me en ging weg.
"Wat een eikel, zeg," vond gelukkig ook Alyssa.
We namen nog een biertje en kletsten verder.

Na mijn vierde biertje moest ik enorm plassen. Het was behoorlijk druk geworden en het duurde even voor ik terug was. Mijn vrienden hadden onze lege plekken ingenomen en Alyssa was nergens meer te bekennen. Blijkbaar had ze gezegd dat ze me nog wel zou zien en dat ze een vriendin van het station zou moeten gaan halen.

Ik vond het jammer, maar al snel werd ik door mijn vrienden naar een andere kroeg meegenomen. Er waren erge en minder erge kroegen om te zijn. De ergste wilde Harry altijd graag naartoe. Ik had een schurfthekel aan die tent. Daar kwamen de jongens in de Aussies die de godganse dag op AirMax liepen. Er werd aan de lopende band kutmuziek in alle vormen en maten gedraaid. We moesten er altijd heen omdat hij 'zijn broer even gedag wilde zeggen' of 'omdat er een vriend van hem was die hij al een tijd niet gezien had'. Mijn andere vrienden wisten het vaak uit te stellen door te blijven plakken in iets leukere kroegen. Maar zo tegen het eind van de avond werkten we ons tussen het tuigvolk met trainingsjack door naar binnen.

Daar liep ik altijd zo snel als ik kon naar de bar om me vol te gieten met zoveel mogelijk bier. Tot mijn stomme verbazing zag ik Alyssa staan, in een hoek. Eerst dacht ik dat het een soort luchtspiegeling was. Ik was al behoorlijk onder invloed. Maar de gedachte aan Alyssa maakte me ineens weer een beetje nuchter. Ik kwam van mijn kruk en tikte haar op de rug. Ze keek geschrokken om.

"Alyssa, ik ..." Maar ik kon mijn zin niet afmaken. In dezelfde hoek stond ook Neukhond en zijn handen waren intiem rond haar billen gevouwen. Haar verhitte gezicht was even mijn kant op gekeerd. Voor zover ik het kon zien met een vragende blik in haar ogen. Toen pakte Neukhond haar weer vast en ze gingen verder met zoenen.

Het was half een. Ik had genoeg gehad van deze avond. Zonder nog een woord tegen iemand te zeggen ging ik op zoek naar mijn fiets.