Ik wil mijn onschuld terug

Ik wil mijn onschuld terug. Ik wil terug naar de tijd dat ik nog onbevangen tegen dingen aan kon kijken zoals mijn kinderen nu nog kunnen. Zonder achterdocht. Zonder naar dubbele bodems te hoeven zoeken. Zonder te hoeven twijfelen aan de eerlijkheid van mensen.

Ik wil terug naar de tijd dat ik dacht dat oorlogsverslaggeving eerlijk was. Sinds ik de boeken van Joris Luyendijk en Tom Kleijn heb gelezen vraag ik me bij alles wat ik zie af of het echt is of in scene gezet omdat het beter is voor het plaatje en het beeld dat men over wil brengen. Dat daarbij de werkelijkheid geweld aangedaan wordt maakt kennelijk niet meer uit.

Ik wil terug naar de tijd dat ik niet wist dat een multinational een overschot op de betalingsbalans heeft van 100 miljard en geen idee heeft wat het ermee moet doen, terwijl werknemers in de fabriek in China zichzelf van het leven beroven omdat ze de druk niet aankunnen. De druk van geen fouten maken en lange werkdagen draaien voor een loontje waar wij nog niet eens de wekker voor uit, laat staan aan zouden zetten.

Ik wil terug naar de tijd dat moslims nog mohammedanen genoemd werden en hun religie nog als positief werd gezien en niet werd misbruikt voor terroristische of politieke doeleinden. De tijd dat je niet hoefde te twijfelen of de acties die regeringen namen tegen al dan niet vermeende terroristische doeleinden niet bedoeld waren om de eigen bevolking te controleren en onderdrukken.

Ik wil terug naar de tijd dat je kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders nog kon zien als eerlijke, zei het enigszins wereldvreemde mensen en niet als de enge afschuwelijke kindermisbruikers en mismakers die het en masse blijken te zijn. De tijd dat je mensen in de kinderopvang, de zwembaden, sportverenigingen of welke club dan ook je kinderen zonder angst durfde toe te vertrouwen.

Ik wil terug naar de tijd dat ik nog naar tv-programma's als P&W of DWDD kon kijken zonder me af te hoeven vragen waarom die gasten daar zitten.

Ik wil terug naar de tijd dat kijken naar voetballen nog leuk was en je niet het idee hebt dat je naar de ontzettend rijke werknemers van een beursgenoteerd bedrijf die hun dagtaak uitoefenen zit te kijken.

Ik wil terug naar de tijd dat je er nog op kon vertrouwen dat politici het beste met het land voor hadden.

Ik wil... Ik zou willen dat iedereen eerlijker was en meer begaan met het lot van anderen. Daar zou de wereld en mijn gemoedstoestand een stuk beter van worden.