Het Zondagse Orakel - Rutger vs Joan
Teundepopulist - Reaguurder is Cohens probleem, niet GeenStijl en LvanLier - Weiger PowNed de toegang!
Twee columns over hetzelfde onderwerp. Met toch twee enigszins tegenstrijdige conclusies. Maar waar ik me wel degelijk in beide conclusies kan vinden.
Om met Luc mee te gaan: Rutger Castricum is inderdaad een heel vervelend jongetje. Vroeger veel gepest en qua opleiding heeft hij de zwakst mogelijke opleiding gekozen om in ieder geval nog ergens in te slagen. En nu heeft hij van zijn frustraties zijn beroep gemaakt: mensen die wel wat bereiken in het leven probeert hij zoveel mogelijk in de zeik te zetten.
De manier waarop deze mongool bij Naema Tahir voor de deur stond was meer dan tekenend. Ik vond dat haar man het niet helemaal slim aanpakte en de wijze waarop zij nadien een en ander verwoorden bij Pauw en Witteman vond ik ook over de top. Maar vergeet niet dat die idioot bij hen aan de voordeur stond. Ik maak ook zelf wel uit wie ik aan mijn voordeur te woord sta en die mislukte, brallende nep-journalist is voor mij echt wel de laatste die ik aan de deur wil hebben. Bij mij zou er ofwel een microfoon, of een camera, of het smoelwerk van Rutgertje zijn verbouwd.
Sorry. Ik neem het Naema Tahir en haar man niet kwalijk. Ik had hem op zijn bek geslagen.
Maar ik ben het ook met Tim eens. We vreten deze onzin wel met z’n allen!
Beroerde televisie bestaat bij de gratie van de kijker. Asociale televisie bestaat ook bij de gratie van de kijker. Als driekwart van Nederland liever afstemt op een goed discussieprogramma, goede journalistiek, een mooie film of liever naar culturele hoogstandjes zou willen kijken, zou de gehele omroepwereld zich daar echt wel op storten. Veel kijkers betekent veel reclame-inkomsten en dus veel meer geld. RTL zou meteen GTST van de zender flikkeren en Hart Van Nederland had geen schijn van kans meer.
Maar er wordt nu eenmaal liever naar die onzin gekeken. Hoe asocialer, hoe beter. Als Barbie blanke vla van de ballen van Sterretje likt, vliegen de kijkcijfers van die Haagse kuttenkoppen omhoog. Als Rutger Castraat aan de tieten van Albayrak zou zitten, zou hij de held van half Nederland zijn. Als Wilders met een website een half werelddeel beledigd heeft hij er drie zetels bij.
Lieve mensen. Opgelegd fatsoen is fout. Maar onfatsoenlijk gedrag aanmoedigen, doen we in dit geval toch echt zelf.
Zonnetje40 – Indiana Joan
Ik lift even mee op je column Trudy. Niet zozeer om je column te becommentariëren, maar vooral om te ageren tegen de onzinnige reacties die ik de hele week al hoor en lees over de overwinning van Joan.
Laat me voorop stellen dat ik de opzet van het Nationale Songfestival stukken beter vond dan alles wat de TROS de laatste dertig jaar heeft weten te verzinnen. Je houdt van het concept of niet, maar het zag er gewoon goed uit. Daarnaast sloot het ook naadloos aan bij het concept van Eurovisie Songfestival, waar ook een vakjury en de kijkers stemmen. Alles beter dan het van een dementerende Vader Abraham af laten hangen, om uiteindelijk zijn achterlijke nichtje met haar lesbische manager te sturen.
Verder vond ik de kwaliteit van de deelnemende liedjes en artiesten niet echt slecht. Ook hier valt over smaak niet te twisten, maar dat neemt niet weg dat dit beslist geen prutsers waren.
Kijk. Je hoeft geen wereldtopper te zijn om het Eurovisie Songfestival te winnen. Het publiek herkent echter wel degelijk een goed lied en een goede stem. Bij het songfestival gaan ze ofwel voor gruwelijke over-the-top-onzin, of ze gaan voor kwaliteit.
Een goed lied heeft echt maar drie of vier akkoordjes en een pakkende melodielijn nodig. De meeste nummers die u en ik feilloos meezingen als ze op de radio komen, zijn niets meer dan dat. Net zoals het liedje van Joan. Ik vind het echt een leuk liedje, waarvan de melodie sowieso meteen blijft hangen.
En laten we wel zijn. Bij het Eurovisie Songfestival hoeft het maar maximaal een uurtje of twee te blijven hangen om het winnende nummer te worden.
O ja. Het gezeur over de indianentooi. Daar hoor je feitelijk meer over dan over het liedje zelf.
Die kleding kan ze veranderen. Haar uitstekende stem, haar talent en het leuke liedje blijven. Maar daar hoor je zeikend Nederland dan weer niet meer over. Terwijl dat leuke liedje het best wel eens goed zou kunnen doen.
Oké. Ik ben ook geen fan van het Eurovisie Songfestival. Toch kijken tientallen miljoenen Europeanen er met veel plezier naar. Tientallen miljoenen Europeanen genieten er een paar uurtjes per jaar van.
Maar hé. Wij kijken met half Nederland iedere werkdag naar fucking Prutser Castricum. Waar halen wij in vredesnaam het lef vandaan om de rest van Europa te veroordelen?
