Wilde plannen...

Mijn man en ik zijn goed bezig. Boordevol plannen zitten wij. We willen ons huis wat gaan opknappen. Onder het genot van een hapje en een drankje creëren wij de geweldigste ideeën. Al brainstormend brengen wij menig avondje door op de bank.
Wij wonen in een geweldig leuk huisje in Amsterdam, midden in de Pijp, nu zo ongeveer de meest begeerde plek in Amsterdam om te wonen. En wij wonen er gewoon. Ons huis is bijna een eeuw oud. Eigenlijk is het een appartement met zolderverdieping, maar wij noemen het gewoon ons huis. De plek waar we thuis zijn.

Soms echter, moet er wat onderhoud gepleegd worden aan een huis. Sommige dingen zouden we via de huisbaas kunnen aanvragen, en daar hebben we het dan ook lang en breed over gehad. Toch hebben we besloten om het heft in eigen handen te nemen. Mijn man woont hier al bijna dertig jaar. Hij kwam hier wonen toen de Pijp nog een achterstandswijk was en betaalde daarom een lage huurprijs. Nu is het een yuppenwijk en je schrikt, als je de huidige huurprijzen hoort. Twaalfhonderd euro is een normale prijs voor een appartement als dat van ons. Wij betalen naar verhouding nog steeds maar een schijntje. En dat is maar goed ook, want wij stellen andere prioriteiten. We houden maandelijks zat geld over om leuke dingen te kunnen doen. Uit eten, naar de film, een weekendje weg, boeken en cd's kopen, kortom, het is een heerlijk idee om niet krom te hoeven liggen om je huis te kunnen betalen. Als we de woning zouden laten opknappen door de huisbaas, dan gaan we voortaan ook maandelijks meer huur betalen, en wordt zo'n verbouwing uiteindelijk nog duurder dan wanneer je zelf wat geld investeert.
Nee dus. Dat doen we niet. We gaan het zelf doen. Af en toe dan krijg ik het echt op mijn heupen en schets ik mijn enthousiaste plannen aan mijn man.

Mijn man en ik zijn goed bezig. Boordevol plannen zitten wij. We willen ons huis wat gaan opknappen. Onder het genot van een hapje en een drankje creëren wij de geweldigste ideeën. Al brainstormend brengen wij menig avondje door op de bank.
Ik ben twee keer in de positie geweest dat ik in een nieuwbouwhuis ging wonen. Dat heeft natuurlijk zijn voordelen. Je kan zelf de keuken uitzoeken, de tegeltjes, wat je op de muren wilt hebben, je kan het precies naar je eigen smaak samenstellen. Centrale verwarming met weggewerkte buizen. Zonnepanelen om energie te besparen. Een voortuin. Een achtertuin. Die je dan vervolgens moet onderhouden, naast je gezin, naast je baan en je huishouden. Dubbele beglazing. Maar toch, zo'n nieuwbouwhuis weegt wat mij betreft niet op tegen de charme van dit huis. Dit heeft al sfeer van zichzelf, bij een nieuwbouwhuis moet je zelf alles op alles zetten om er een ‚eigen' karakter aan te geven. Toen mijn ex-man en ik zo'n veertien jaar geleden een huis kochten, zagen alle huizen in de buurt er eender uit. Ook qua inrichting. Ik was blij, dat ik een donkerblauwe keuken had uitgezocht in plaats van de vanillekleurige keuken die je in de rest van de woonwijk zag. Er was niks karakteristieks aan die huizen. Stratenlang hetzelfde beeld. Ik ben dan ook nooit van dat huis gaan houden. Misschien kwam dat ook, omdat ik zo'n naar huwelijk had. Eigenlijk wilde ik niets meer met die man. Ook niet in een huis wonen. Maar zo'n huis kopen en gebouwd zien worden, gaf wel stof tot gesprekken en plannen, waardoor het leek alsof we weer samen voor een doel gingen, op één lijn stonden en een gelukkig stel leken voor de buitenwereld. Niet dus.

Geluk zit em niet in een huis. Maar geluk zit em in de mensen met wie je het huis deelt. Maar al ben je nog zo gelukkig samen, je ontkomt er niet aan dat je dan ook zo nu en dan onderhoud moet plegen aan je huis. Zo, we zijn weer terug bij het onderwerp!

Mijn man en ik zijn goed bezig. Boordevol plannen zitten wij. We willen ons huis wat gaan opknappen. Onder het genot van een hapje en een drankje creëren wij de geweldigste ideeën. Al brainstormend brengen wij menig avondje door op de bank.
Kijk, weet je wat het probleem is? Wij zijn allebei dol op lezen en hebben dan ook ongelooflijk veel boeken. Ook zijn we gek op muziek en hebben een groot aantal cd's in ons bezit. Toen ik bij mijn man introk, een kleine vier jaar geleden, hebben wij dan ook een opslagruimte moeten huren om een deel van onze boeken en cd's in op te slaan. Ook hadden we natuurlijk qua huisraad alles dubbel: pannen, servies, bestek, enfin, noem het maar op. Mijn kinderen zullen binnen afzienbare tijd op zichzelf gaan wonen, dus hebben we al die spullen ook maar bewaard, om hen er te zijner tijd een plezier mee te kunnen doen. Een opslagbox dus. De eerste tijd hebben we onszelf een ‚boek -en cd koop verbod' opgelegd, en liepen we iedere keer een boekhandel of muziekwinkel in, keken met een sip gezicht naar al die geweldige boeken die we wel zouden willen hebben en naar cd's die ons mooi leken, maar liepen we toch zonder iets te kopen de winkel weer uit. Dit hielden we niet lang vol. Met als gevolg, dat ons huis zo langzamerhand weer uit zijn voegen dreigt te barsten vanwege alle boeken en cd's.
We hebben vijf boekenkasten in ons kleine huisje. Helemaal barstensvol. Twee boekenkasten in de woonkamer, één in de slaapkamer en nog twee op de overloop van onze zolder. Kookboeken, boeken over vervoer, want daar is manlief heel erg in geïnteresseerd, thrillers, romans, wetenschappelijke boeken, cartoons, enfin, noem maar op. Daar zou best een deel van naar de opslag kunnen. Sommige boeken blader je graag nog eens door, maar er zijn ook boeken waarvan je al weet, dat je die misschien over vijf jaar nog eens zal lezen, maar voorlopig even niet. Dus onze eerste taak is, om eens al die boeken te bekijken en te beslissen wat we ermee zullen doen. Een groot deel zal echt naar de opslag moeten, want dan kunnen we verder met onze plannen. Het is wel geweldig, om zo veel boeken te bezitten. Vroeger heb ik echt gespaard om boeken te kunnen komen, want lezen was mijn grootste hobby. Ik woonde in een klein dorpje, en wij hadden geen bibliotheek maar een boekenbus. Die stond in ons dorp op woensdagmiddag en vrijdagavond. De boeken die ik op woensdag kwam lenen, bracht ik op vrijdagavond al weer terug. En dan duurde het erg lang voor mijn gevoel eer het weer woensdag was... Maar goed, daar had ik het niet over.

Mijn man en ik zijn goed bezig. Boordevol plannen zitten wij. We willen ons huis wat gaan opknappen. Onder het genot van een hapje en een drankje creëren wij de geweldigste ideeën. Al brainstormend brengen wij menig avondje door op de bank.
Als we die boekenkasten eenmaal leeg hebben, dan kunnen we die lege kasten zo lang op de studeerkamer zetten. Dan kunnen we de vloer van de overloop schilderen. Dan zetten we die kasten weer terug, met natuurlijk een hoop lege planken want veel boeken zijn inmiddels naar de opslag gebracht. Veel boeken die we beneden hebben staan, maar niet frequent lezen kunnen dan naar boven. Dan houden we beneden in de boekenkast weer ruimte over voor nieuwe boeken. Wat voor boeken zullen we dan eens kopen? Ik heb er nog wel een paar op mijn verlanglijstje staan. Mijn man ook. Enthousiast vertellen we onze wensen aan elkaar.

Mijn man en ik zijn goed bezig. Boordevol plannen zitten wij. We willen ons huis wat gaan opknappen. Onder het genot van een hapje en een drankje creëren wij de geweldigste ideeën. Al brainstormend brengen wij menig avondje door op de bank.
Het toilet moet ook worden opgeknapt. De verf komt van de muren afbladderen -tja, een huis van een eeuw oud heeft ook wel wat gebreken- en een nieuw toilet zou ook geen overbodige luxe zijn. Wij hebben nog een ouderwets doortrek-toilet met een hoge spoelbak en een doortrekker aan een touwtje. Maar ach... Het heeft toch ook wel zijn charmes. De prachtige Delftsblauwe tegeltjes op de muur vertegenwoordigen een grote waarde. Bij menig antiquair zie je deze tegeltjes voor zo'n vijftig euro per stuk in de winkel liggen. Wij hebben er een wc vol mee. Dus die tegeltjes moeten behouden blijven. Dus hooguit wat stucken en wat schilderen. De keuken zou wel nieuwe vloerbedekking kunnen gebruiken. Ons lieve kleine keukentje. Maar mijn man heeft eigenhandig keukenkastjes getimmerd en geschilderd en dat zo vernuftig gedaan, dat je de keuken bijna zou moeten slopen om er een nieuwe vloer in aan te brengen. Toch staat dit wel op het lijstje van dingen die moeten. Waar we dus ook vaak over praten samen. Ja, er staat een hoop te gebeuren.
Toen ik bij hem introk, hebben we al veel gedaan. De hele woonkamer hebben we toen onder handen genomen. Geschilderd, behangen, nieuwe vloer. Dus dat ziet er nog steeds prachtig uit. De slaapkamer, daar zijn we toen niet aan toegekomen. In een kort tijdsbestek moest ik uit mijn huis in Rotterdam en hier mijn intrek nemen. Ook had ik een nieuwe baan gevonden in Amsterdam waar ik toen al snel mee ben begonnen. En een nieuwe baan, een nieuwe woonomgeving, dat kost energie. Dus we hebben toen besloten om de slaapkamer op een later tijdstip op te knappen. De muren kunnen wel een nieuw behangetje gebruiken, de kozijnen een likje verf. Meer hoeft er eigenlijk niet aan te gebeuren. In het verleden was behangen voor mij dan ook een peuleschilletje, maar in een oud huis als dit, valt het echt niet mee. De muren zijn scheef, de plafonds zijn hoog. We weten ook al precies wat we willen. En ik ga dan ook gordijnen naaien, want dat kan ik goed. Ik kan soms rondkijken en in gedachten ons doel al hebben bereikt.

Mijn man en ik zijn goed bezig. Boordevol plannen zitten wij. We willen ons huis wat gaan opknappen. Onder het genot van een hapje en een drankje creëren wij de geweldigste ideeën. Al brainstormend brengen wij menig avondje door op de bank.
Tevreden gaan we naar bed. We pakken allebei ons nieuwe boek en gaan heerlijk liggen lezen. Daarna kruipen we voldaan tegen elkaar aan. Kijk, de plannen zijn er al vast. Maar we hebben geen haast. Morgen gaan we al uit eten, overmorgen zijn we bij vrienden uitgenodigd. Ach. We zien wel. Over twee maanden krijgen we het vast wel weer op onze heupen en gaan we weer plannen maken.

Mijn man en ik zijn goed bezig. Boordevol plannen zitten wij. Onder het genot van een hapje en een drankje creëren wij de geweldigste ideeën. Al brainstormend brengen wij menig avondje door op de bank...