Columnist worden? Klik hier!

20.00 uur
Rust. Tijd voor mijn column. Om 22.59 uur is de deadline wel zo'n beetje. Dan heb ik precies een minuut om 't stukkie te plaatsen.

20.07 uur
Rust? Dat had je gedacht! Terwijl mijn dochter van drie op luide toon liederen aanheft, besluit mijn zoon om redenen die ik niet kan overzien (fles Nutrilon voor hongerige baby's - check; schone luier - check) het op een blèren te zetten. .  

20.29 uur
Zage zage wiedewiedewagen (welk kind komt nog thuis om een boterham te vragen; zet de jeugd niet meer in op een BLT of een tuna melt?). Samen met de oudste geprobeerd om de jongste te overstemmen, hetgeen slechts gedeeltelijk is gelukt - wát een volume uit een hoopje van 4 kilo.

20.30 uur
Shit, mijn column nog steeds niet begonnen. Getver, wat kan laatste moment werk toch ongelukkig uitpakken.

20.31 uur
Telefoon. Een klant. Oh, het kan niet wachten. Heb je even? Dan stop ik even een speen erin terwijl ik me daarna opsluit in de best geïsoleerde ruimte van het huis, de wc, in het donker, want de ventilator maakt ook zo'n herrie.

20.37 uur
Ja, sorry, dat was inderdaad de wc die doorspoelde, nee, ik heb niet intussen zitten poepen, ik leunde er toevallig tegenaan, ja-nee-echt, wacht ik heb een wissel, nee dit is geen smoes - oh, het is een collega, nou die kan wel even wachten.

20.49 uur
Zullen we anders morgen even verder bellen, die collega kan kennelijk toch niet wachten, hij klopt al voor de derde keer aan.

20.50 uur
Gast, cool dat je belt, wacht, we zingen samen even een liedje. Twee beren? Prima, wat jij wil; weet je ik leg de telefoon even in bed bij mijn oudste, op de luidspreker, dan hol ik even naar boven voor het speentje, ben zo terug.

20.55 uur
Daar ben ik weer, oh, je bent weggedrukt. Nou ja, je zal wel niet zo in de smaak zijn gevallen.

20.57 uur
Ho ho ho, ik heb jou niet weggedrukt, dat deed zij, nee echt, man ik ga mijn dochter van amper drie echt niet de schuld in de schoenen schuiven, waar zie je me voor aan.

21.09 uur
Weet je wat jij doet? Kom maar even voor me zitten in de wipper, terwijl ik eindelijk begin te schrijven. Wil je dat? Ja? Koediekoediekoedie?

21.13 uur
Ah, come on, vent, baby, give me a break. Meer melk, is dat wat je wil, meer melk? Hm, wie zwijgt stemt toe gaat hier niet op; wie brult stemt toe lijkt accurater.

21.16 uur
Hier, een fles, wacht als je nou zo gaat liggen, en dan pakken we hier een dekentje, dan bouwen een constructie dat jij lekker hands-free kan lurken terwijl ik lekker hands-on kan typen.

21.17 uur
Ok, niet de meest solide constructie, sorry (ik ben alleen maar sorry aan het zeggen, doe ik nou alles fout of moet ik de schuld eens bij anderen zoeken?).

21.37 uur
Een fles van 90 ml. in een 20 minuten? In mijn studententijd klokte ik 20 flesjes in ... nou ja, goed gedaan mannetje. Nu ogen dicht.

21.42 uur
Wat is dat voor gegorgel? Oh god, de boer, hoe kan ik nou de boer vergeten? Kom op, over mijn schouder, doe je best.

21.44 uur
Respect, respect voor de boer, maar waarom moet je een streep kwark in mijn nek deponeren? Ten eerste moet ik nu mijn shirt verwisselen, ten tweede zul je zo wel weer honger krijgen.

21.53 uur
By the way, hoe fermenteer jij melk binnen 7 minuten tot kwark?

21.59
M'n column. Verzin maar 's wat terwijl je nog exact een uur te gaan hebt. Ik kan alleen maar denken aan kinderliedjes, gehuil, flessen melk. Wat is er van me geworden? Ik wilde zo graag schrijven over The American Nightmare (ik geloof in een variant op The American Dream); ik schreef zo graag over misstanden in beroepsgroepen; ik wilde graag vuurtjes opstoken, discussies uitlokken en opiniërend zijn. En nu? EN NU?