Jongens zijn gedoemd tot ADHD
Het zal je maar gebeuren, dat je in deze tijd een jongetje op de wereld zet. Of erger nog, dat je zo’n jongetje bent! De stakkers. Hedendaagse jongens zijn machteloos overgeleverd aan het totalitaire regime van aan penisnijd lijdende vrouwen en meisjes.
Vroeger was dat wel anders. Toen werd een jongen nog gewaardeerd als ‘het meest edele en meest verheven schepsel op de aardbodem’. Daar hoefde hij niets voor te doen, die status kreeg hij gewoon door als jongen geboren te worden. Sterker nog, ouders glimlachten begripvol om de streken van hun rakker. Een echte jongen. Op een dag zou hij zijn wilde haren wel kwijt raken en opgroeien tot een eerzame burger. Net als zijn vader. Op uit de hand gelopen kwajongensstreken stond hooguit een flink pak rammel. Ach, dat konden stoere jongensbillen wel hebben. Nee, dan tegenwoordig. Voor het kleinste vergrijp staan ze al in een oranje vestje papier te prikken onder de bezielende leiding van Bureau Halt. Criminaliteitspreventie noemen ze dat. Om de jongens zogenaamd te behoeden voor een verder afglijdend bestaan. Maar wat is er mis met een jongen die gewoon zijn natuur volgt?
Jongens zijn geen meisjes. Wie ooit de ‘sekseneutrale opvoeding’ heeft bedacht, zou gekielhaald moeten worden. Ouders waanden zich vooruitstrevend en modern als ze hun zonen maar genoeg met poppen, buggy’s en keukentjes lieten spelen. Een feministisch complot! De vernedering voor een jongen om met zo’n stomme roze kinderwagen de straat op te moeten. Of hun moeder te moeten helpen met meidenklussen zoals het sorteren van de was, koken en hun bijdrage leveren tijdens de afwas. Jongens moeten juist timmeren, in de vrije natuur plassen, steentjes door ruiten gooien en met elkaar ravotten. Hutten bouwen, vuurtjes stoken en vooral eindeloos veel voetballen.
Zodra die basale jongensbehoeftes de kop in worden gedrukt, gaat het mis. Daar plukken onze boys nu de zure vruchten van. De scholen zijn massaal overgenomen door vrouwen. En die weten de kwaliteiten van jongens niet op waarde te schatten. De dappere jagers van weleer worden onderdrukt en vooral negatief bejegend. Constant moeten ze het opnemen tegen de meisjes, die schijnheilig de voorbeeldige leerling en dochter uithangen. Opeens moeten jongens ook stilzwijgend urenlange theoretische betogen ondergaan, netjes schrijven en adequaat kunnen communiceren en samenwerken, met meisjes nog wel. En daar zijn jongens nu eenmaal niet op gebouwd. Want ondertussen gieren de adrenaline en testosteron door hun lijf. Daar worden jongens druk, baldadig en recalcitrant van. En in de ogen van hun opvoeders een onhandelbaar rotjoch.
Veel meer is er tegenwoordig niet nodig voor een diagnose ADHD, in de volksmond Alle Dagen Heel Druk. Maar met driemaal daags een Ritalinnetje zit het drukste jongetje van de klas als een brave Hendrik in de schoolbanken. Met een beetje geluk komt hij ’s avonds met kreukloze en brandschone kleren thuis en biedt hij zijn moeder zelfs spontaan aan om te helpen met de afwas. Een geweldige uitvinding voor het creëren van de ideale zoon/leerling.
Symptoombestrijding als antwoord op de voortschrijdende teloorgang van de jongens. Maar de jongetjes zijn door de jaren heen helemaal niet veranderd. Ons tolerantieniveau ten aanzien van jongetjesgedrag is in de loop der tijd aanzienlijk in negatieve zin veranderd. Als we jongetjes weer volop de gelegenheid geven en waarderen om wie ze zijn en wat ze doen, is er geen sprake van probleemgedrag. Weg met de anti-jongensstrekenpilletjes, laat moeders en juffen zelf maar eens een flinke dosis tolerantiedragees slikken! Boys will be boys again! Bushokje ingetrapt? Hoort er gewoon allemaal bij. Vuurwerkbommetje afgestoken in een druk winkelcentrum? Uit de hand gelopen knokpartij? Autobrandje? Ach, vertrouw er maar op dat het uiteindelijk allemaal vanzelf wel goed komt met onze kleine raddraaiertjes. Later.
