Wir haben es nicht gewusst

Pater Merrin kijkt verschrikt naar wat hij net heeft opgegraven. Sinds hij in Irak met de opgravingen is begonnen heeft hij nog niet zoiets verschrikkelijks gevonden. Het is weliswaar een gewoon beeldje van de duivel, maar er is iets afschrikwekkends aan. Merrin heeft wel meer duivelsbeeldjes gezien in zijn loopbaan als archeoloog. Dit beeldje heeft echter iets dat hij nog nooit eerder had waargenomen. Het lijkt levend en Merrin voelt een zeer boosaardige sfeer om zich heen. Op dat moment steekt er een sterke wind op en Merrin ziet dat er stof van het duivelsbeeldje waait en door de wind wordt meegenomen.
Het stof is het kwaad dat over de wereld wordt verspreid en het dringt het lichaam van de twaalfjarige Regan binnen.

Vrijdag kwam het rapport van de commissie Deetman uit. Er stond in wat we eigenlijk al wisten, maar dan nog erger. 
Enige tienduizenden minderjarigen zijn tussen 1945 en nu door vertegenwoordigers van de rooms- katholieke kerk misbruikt. De commissie komt tot achthonderd misbruikers. Dat is dan alleen in Nederland, want over de hele wereld zijn kinderen misbruikt door paters en nonnen.
Er vallen me een paar dingen op als ik de conclusies van de commissie lees.

Het celibaat is niet de cruciale factor, maar maakt het risico op seksueel misbruik wel groter.
Ik vind dat gek. De meeste kinderen die door paters zijn misbruikt waren jongens.
Stel dat ik niet getrouwd was en ook niet mocht trouwen, dan nog zou ik geen zin hebben in een jongen. Ik ben namelijk hetero en tenzij je bi bent hebben heteromannen geen zin in jongens. Ook niet als ze niet mogen trouwen. In feite waren die paters en priesters dus homoseksueel en dat vind ik eigenlijk niet eens gek voor iemand die pater of priester wil worden. Homo’s hebben nu eenmaal voorkeur voor bepaalde beroepen zoals kapper, modeontwerper of priester. Op zich niets mis mee.
Nu ken ik zelf ook wat homo’s en die gaan echt niet aan kleine jongens zitten. We hebben dus eigenlijk te maken met pedofiele homo’s. Dat soort mensen krijgt tegenwoordig niet eens meer een gewoon huis in een willekeurige Nederlandse stad, laat staan dat hij in het huis van God mag vertoeven. Er schijnen nog meer dan honderd van die lui rond te lopen, maar die kunnen niet worden opgepakt omdat het misbruik verjaard is. Hoezo verjaard?
Is hun smeerlapperij verjaard voor hun slachtoffers? Ik heb volwassen mannen zien zitten huilen op televisie. Ik heb nog niet één pater, priester of bisschop zien huilen. Ja, ze hebben hun excuses aangeboden en er komt een zak met geld. Typisch rooms-katholiek. Al vanaf de middeleeuwen regelen ze zo hun zonden met God. Een biecht en een aflaat en de boel is geregeld met God. Je kunt weer gewoon naar de hemel. De slachtoffers moeten dan tot hun dood nog even in een hel leven voor ze daarheen mogen, maar de misbruikers zelf kunnen gewoon verder met hun leven.

Het tweede dat me opviel was het toezicht. Weer het toezicht. Wordt er überhaupt nog wel ergens op toegezien? We hebben al het falend toezicht bij de banken gehad, de politie helpt malloten gewoon aan een wapenvergunning en de kerk doet niets aan hun pedopriesters. Ik zie Simonis nog zitten bij Pauw en Witteman. “Wir haben es nicht gewusst,” zei hij met zijn uitgestreken smoel. Op dat moment wist ik al dat hij het wel al die tijd had geweten. Waarom?
Hij gebruikte een uitspraak die door veel oorlogsmisdadigers is gebruikt tijdens rechtszaken tegen hen. In de meeste gevallen was het een leugen.
Als Simonis gewoon had gezegd dat hij wel eens iets had gehoord, maar dat het destijds niet duidelijk was geweest dat het zo omvangrijk was, dan had ik hem misschien nog wel geloofd. Nu geloofde ik er geen flikker van. Het woord flikker is in dit verband niet toevallig gekozen, want Simonis flikte ons door net te doen alsof hij niets wist van die pedoflikkers in zijn kerk.

Maar het waren niet alleen de rooms-katholieke paters, priesters en nonnen die de fout in gingen. In protestante weeshuizen en gewone sociale instellingen gebeurde hetzelfde. Daar was helemaal geen sprake van een celibaat. Van de Nederlanders van veertig jaar en ouder is ongeveer één op de tien voor het achttiende jaar tegen haar of zijn wil seksueel benaderd door een familielid. Het is nogal wat. Het zal je familie maar zijn.
Ongeveer tegelijk met het openbaar maken van het rapport Deetman kwam bovendien het nieuws naar buiten dat een groot Europees kinderpornonetwerk is opgerold door Europol. Dat was trouwens niet het eerste netwerk dat de laatste maanden is opgerold. Het lijkt godverdomme wel of niemand meer met zijn of haar fikken van kinderen af kan blijven.
Kinderen. De meest kwetsbare groep in de samenleving. Het is nog een wonder dat er zo veel gewone, leuke, niet getraumatiseerde kinderen opgroeien. We hebben een dierenpolitie, maar het lijkt wel alsof we beter met onze dieren omgaan dan met onze kinderen.

Ik begon deze column met het begin van de film ‘the exorcist’. Het kwaad wordt over de wereld verspreid door het stof van het duivelsbeeldje en dringt het lichaam van de twaalfjarige Regan binnen. In die film neemt aan het einde de duivel bezit van excorcist Karras en deze springt dan uit het raam en breekt zijn nek waardoor de duivel hem verlaat.
Ik heb toch het idee dat het kwaad zich niet beperkt heeft tot Regan, maar dat het in heel veel mensen is gekropen. Het wordt tijd voor een enorme schoonmaakactie.