Erop los met Mei Li Vos
Even met de Tweede Kamer gebeld: "Goedemorgen, Oplopers hier. Iemand van de Technische Dienst in de buurt?"
De vriendelijke parlementaire telefoniste verbond mij zonder veel omhaal van woorden door met de monteur van dienst, die mij vroeg, wat hij voor mij kon betekenen. "O, niets in het bijzonder. Ik wil je even bedanken voor gistermiddag. Prima stunt!" De mecanicien vertelde met een door tranen verstikte stem, dat hij zelf nu niet bepaald trots was op het incident met de door hem ingedraaide spaarlamp in het volksvertegenwoordigingsplafond. Tijd voor een paar troostende woorden mijnerzijds: "Maar er is niets ergs gebeurd, toch? Mevrouw de minister is niet eens gewond geraakt. Het enige wat duidelijk is geworden, is dat ze een verschrikkelijke huilebalk is. Er valt een lampje uit het plafond en hare excellentie staat te janken achter het spreekgestoelte in vak K. Ja, de schrik zit er goed in, als je even wordt geconfronteerd met de kans op die ellenlange wachttijden bij de spoedeisende hulp, en slechts een keer per week een schone pyjama in het herstellingsoord. Terwijl zij nu nét voor dat soort misstanden verantwoordelijk is." De technicus bedaarde wat, en begreep dat hem eigenlijk weinig tot niets te verwijten viel. Echt, eens even flink schrikken, dat kan helemaal geen kwaad voor Edith Schippers. Want zelfs ene gat in haar kop -wat ik niemand écht gun, dus ook haar niet- valt helemaal in het niet bij de ellende waarvoor zij verantwoordelijk is. Kijk maar naar Groningen. Daar raakte een peuter door medische blunders bij een routine-operatie blijvend zwaar gehandicapt. De ouders werden door de artsen als onmondige idioten behandeld, en ook de overheidsinspectie faalde in alle denkbare opzichten. Je zult er maar minister van zijn. Minister van Volksongezondheid. Nee, echt, er is niets mis mee, dat dat mens eens een keer flink schrikt. Helemaal niets! Misschien dat dat schokeffect eindelijk eens haar menselijke kant doet ontwaken. Dat ze eindelijk het licht ziet, zeg maar...
En toch komt er niet eens alleen maar wartaal uit de mond van Edith Schippers. Ze heeft ook verstandige dingen gezegd. Over het Elektronisch Patiëntendossier. Zorgverzekeraars mogen daar dus niet in kijken. Terecht. En Schippers heeft ook zeer zware straffen verbonden aan het clandestien toch bekijken van de digitale patiëntengeheimen. Doet ze toch nog íets goed! En ja, Volksgezondheid is inderdaad een heel moeilijk dossier. En iedereen heeft er een mening over.
Dus ook Mei Li Vos. Wegens incompetentie en overbodigheid op een onverkiesbaar lage plaats op de kandidatenlijst van de PvdA voor de Kamerverkiezingen van vorig jaar gezet. Maar denk niet dat ze dus haar kop houdt. Welnee, ze kakelt er nog steeds gewoon op los. Zoals over overgewicht. Dat ze daarom vindt dat alle buitenlandse fastfoodketens de deuren moeten sluiten. Raar. Want waarom is een hamburger slechter dan het ongezonde vreten dat je per kilo uit de bakken kan scheppen bij de firma Jamin? Zijn kipnuggets echt slechter dan die literpakken volle melk bij de supermarkt? Is zo'n kartonnen beker Cola (±25% suiker) slechter dan een pak appelsap (±33% suiker)? Echt, die Mei Li is werkelijk niet goed snik. En wat is de volgende stap? Een verbod op buitenlandse auto's omdat stevig doortrappen op een oer-Hollandse fiets gezonder is? Of heeft Mei Li misschien gewoon iets tegen alles wat uit het buitenland komt? Misschien dat er voor haar dan nog een tweedekanscarrière bij de PVV in het verschiet ligt.
Dan kan ze meteen aan de bak. In Utrecht. Daar heeft de gemeente opvangplekken gerealiseerd voor dakloze Oost-Europeanen. Eerlijk gezegd, begrijp ik daar zelf ook niet veel van. Want wat moeten die werkloze daklozen hier? Gewoon terugsturen naar Belgrado, Boekarest of Bratislava, beter bekend als de 3B-driehoek. Wat dat betreft ben ik het ook volkomen eens met het tegengaan van dat zogeheten uitkeringstoerisme. We hebben sowieso al moeite zat om ons sociale stelsel de komende jaren een beetje overeind te houden, zonder allerlei Oostblok-profiteurs te onderhouden. Alleen degenen die hier een tijd hebben gewerkt, dienen dezelfde WW-rechten te krijgen als hun Nederlandse collega's. Dat is eerlijk. WW op en nog steeds geen baan? Terug naar het Oosten.
In dat kader schoot ik trouwens heel erg vrolijk in de lach toen ik las dat een Roemeens muziekgezelschap tijdens een bezoek aan ons land is bestolen. Prima. Een mooie compensatie voor hoe wij als toerist daarzo worden besodemieterd. En ik houd wel van een beetje signaalfunctie. Nu nog even een zevenklapper in die trekharmonica van die Roemeense vrouw die bij mijn supermarkt voor de deur de hele dag het enige wijsje dat ze kent zit te spelen, en mijn weekend is weer goed.
