Plat Haags - Yo Mama
In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers en Harry64 op zondagmiddag het Nederlandse politieke landschap onder de loep. Driek vanuit zijn gezellige studeerkamer met een liter koffie, en TheGrandWazoo vanuit het gemoedelijke Limburg, en Harry 64 vanuit het midden des lands.
Beste Driek,
Wat een gedoe daar in de hoofdstad rondom twee ego's die een spelletje moeten besturen. Het was dus wat mij betreft niet de week van Cruijff of van die andere 'klotskop'. Nee, het was de week van Dion Graus. Een Limburger. En wat voor één. Het is de man die me nog het meest doet denken aan de goede oude tijd toen Nederland dom genoeg was om Lijst Pim Fortuyn van stemmen te voorzien. Wat hebben we toen gelachen met al die mensen die in hun leven plotseling een tweede kans kregen. Maar dat was toen. Thans valt er weinig meer te lachen. Het is een droef bestaan met mensen als Graus die inmiddels voor een vierde kans gaan. Onder de vleugels van de grote fascistische clown krijgen ze zelden ruimte om ook echt als halve garen te opereren. Dat is ook de enige reden waarom de partij nog steeds populair is. Zonder de grote fascistische clown zijn ze niets meer en kruipen ze allemaal weer terug naar hun moeder.
Maar hoe lang zal het duren voordat Graus uit de partij wordt gezet? Het is een ongeleid projectiel dat zich echter tot voor kort nog redelijk rustig heeft gehouden. Maar met het serieus overwegen van 'de perspolitie' is iedere vergelijking met de Nationaal Socialisten uit begin jaren dertig verantwoord. Om nog maar te zwijgen van de oerdomme tv-optredens waarin hij schoffeert, beledigt en de straatvechter uithangt. Ik zit me wel eens af te vragen hoe Geert kijkt naar al deze optredens. Want dat hij niet meer naar de 'linksigen' kijkt zoals Pauw en Witteman of De wereld draait door is natuurlijk onzin. De kussens op zijn bank moeten inmiddels toch helemaal aan gort gebeten zijn? Misschien moet ik Geert eens helpen om een profiel op te stellen waaraan hij of zij moet voldoen wanneer Graus dan wel een andere idioot opgevolgd dient te worden.
Het moet in elk geval iemand zijn met een totaal gebrek aan metropooldenken. Grenzen zijn voor de persoon in kwestie ontzettend belangrijk. Misschien wel het belangrijkste. Het liefst deelt hij de bevolking op in gradaties of vergelijkt hij dieren met mensen. De criminelen met een verstandelijke beperking stopt hij het liefst bij elkaar in een wijk of dorp. Ver van hem vandaan. Uit het zicht, uit het hart, uit het hoofd en uit het verstand. Begrenzen, begrenzen, begrenzen. Tucht en orde is natuurlijk het sleutelwoord tot alles. En dan het liefst tucht zonder vervolg. Met straffen klaart hij de lucht, met straffen lost hij alles op. De geur van doorgekookte spruitjes brengt hem een melancholisch verlangen naar vervlogen tijden. Na acht uur 's avonds ziet hij het liefst niemand meer op straat. Kortom; terug naar het begin van de jaren zestig toen we nog met de gulden betaalden. De gulden die symbool staat voor een zorgeloze tijd. Toen de eerste gastarbeiders zich nog slechts in de Randstad schuil hielden. Toen ze ons nog goed uitkwamen.
Het is de man in de kroeg die roept niet meer over straat te kunnen. Dat mogen we niet te licht opvatten want hij is doodsbang. Angst is de grootste voedingsbron voor de PVV. Door z'n onzekerheid en z'n angst en zijn mislukking tot het betreden van de door hem zo belangrijk geachte trappen der sociale ladder, loopt hij gebogen door het leven. Letterlijk. Kunst is waarachtig onzin. Hij begrijpt het niet en vindt daarom dat niemand het mag begrijpen. Hij is bang dat andere mensen slimmer zijn, gelukkiger zelfs. Thuisgekomen wacht z'n vrouw. Zij adoreert haar man. Als het moet maakt ze een film over hem. Of een stripboek. Wanneer iemand iets lelijks over hem zegt op het anarchistische platform dat internet heet, is zij de eerste met een vurig betoog over hoe goed haar man is en welk een schande dat zoiets over hem geschreven wordt. Hij hoeft zich bij haar nooit onzeker te voelen. Binnen de vier muren gaat het goed, maar zodra hij buiten komt overvalt hem weer de angst. Geen geur van spruitjes maar van knoflook en inheemse kruiden. De rillingen gieren over z'n rug. Terug in het café vindt hij zijn vrienden. Die hem ook zelden tegenspreken.
Het is iemand die zijn betoog ondersteunt met 'uit onderzoek is gebleken dat'. Zelden tot nooit heeft hij het onderzoek daadwerkelijk gelezen. Hij durft ook niet want dat strookt niet met het gelukzalige 'zie-je-wel' gevoel. Het moet iemand zijn die ook geen behoefte heeft aan de keerzijde van zo'n onderzoek. Om uit te zoeken hoe zo'n onderzoek tot stand is gekomen. Hij haalt z'n mening uit het ochtendblad en dat is dat. Hij vindt het heerlijk om met schokkende voorstellen te komen om raddraaiers van de maatschappij te weren. Hij geniet van de 'linksigen' die te vuur en te zwaard het tegendeel bewijzen en vervolgens door teveel emoties de bocht uitvliegen. Zie de PVV'er nu eens staan lachen. Hij geniet wanneer iemand z'n emoties niet in controle kan houden. Tegelijkertijd benijdt hij ze. Zij kennen meer emoties dan slechts de aanhoudende angst.
Nu ik het profiel zo'n beetje geschetst heb merk ik dat het slechts een kwestie is om jongetjes van mannen te onderscheiden. En verrek, Driek! Volgens mij past dit profiel jou als gegoten! Misschien toch maar eens solliciteren?
Maybe you should stay with yo' mama
She could do your laundry 'n' cook for you
Maybe you should stay with yo' mama
You're really kinda stupid 'n' ugly too
You ain't really made for bein' out in the street
Ain't much hope for a fool like you
'Cause if you play the game, you will get beat
(FZ)
