Wie zijn Henk en Ingrid?
Iedere dinsdagavond bespreekt Luc van Lier in zijn Media-Mangel een hoogte- of dieptepunt van het Nederlandse medialandschap. Vandaag aandacht voor de speurtocht naar de wereld van Henk en Ingrid in de Groene Amsterdammer.
Toen ik aan de voorbereidingen van deze recensie begon, was ik bang, dat ik door Henk en Ingrid voor een elitaire grachtengordel-lul zou worden versleten. Maar die angst is ongegrond. Want Henk van Ingrid leest zelf ook de Groene Amsterdammer. Dat scheelt.
Henk en Ingrid zijn de boegbeelden van de Nederlands-Populistische politiek. En de Groene Amsterdammer is op zoek gegaan naar wie dat nu eigenlijk zijn. Dat leidde tot een prachtig themanummer over democratie in al zijn facetten, over populisme, over de plaatsen waar Henk en Ingrid komen, over de dingen die ze doen. Over de Boze Blanke Burger, van wie Pim Fortuijn de eerste personificatie was. En naast Henk en Ingrid bestaan en bestonden er meer archetypes. De Hardwerkende Nederlander, om er maar eens eentje te noemen. Eén evergreen miste ik trouwens, in de opsomming van gehanteerde namen en begrippen. Jan Modaal.
De Groene tekent haarfijn het verschil tussen "het volk" en "de elite". Maar zegt ook iets over hoe die twee begrippen in elkaar overlopen. Ik zag in een prachtige cartoon de definitie van "populisme" getekend. Een tank, met daarop geen kanonsloop, maar een wijsvinger. En ik las een hilarische sfeertekening over Paul Schnabel van het Sociaal en Cultureel Planbureau, die op vrijdag zelf de telefoon opneemt, omdat hij dan zonder personeel zit. De telefoniste werkt in deeltijd. Niets voor Henk en Ingrid. Want Henk heeft een fulltime baan.
Een verhelderend overzicht van het stemgedrag. Daar wordt duidelijk, hoe en wanneer mensen strategisch stemmen, veelal op de PvdA. Een prachtige geschiedenisles over De Democratie, vanaf de oude Grieken. Over hoe in een doorgeslagen democratie ongeletterd klootjesvolk een land onbestuurbaar kan maken.
De Boze Blanke Burger is doorgaans wat minnetjes opgeleid. Dus wordt er een kijkje genomen op een paar VMBO-scholen. De Boze Blanke Burger is niet erg welstandig. Dus kijkt de Groene rond op de Beverwijkse Bazaar en bij de Blokker, en wordt de veerkracht van een achterstandswijk bekeken. In Pendrecht, een wijk in het zuiden van Rotterdam. Ik heb trouwens niet de indruk dat de Blanke Boze Burger echt heel handig is in het eten met mes en vork, getuige een kijkje in zo'n "All You Can Eat Restaurant."
Een mooi debat, tussen de columnisten Meindert Fennema en Anet Bleich over de vraag of de democratie wel of niet onder druk staat. Ik verklap de inhoud van dat debat niet. Nee, en ik verraad hier ook niet hoe dat zit met die Henk ("de Henk van") die zelf de Groene Amsterdammer leest.
Ook wordt uitvoerig gekeken naar de media voor de domme mens. Over hoe de Telegraaf leidt tot een soort geestelijke verdorring. Waar complexiteit wordt versimpeld tot een oordeel. Terechte constatering dat mensen van het kaliber van politiek commentator Kees Lunshof node worden gemist, en waarheid niet van belang is. Schotel de domme burger voor wat hij wil lezen, en je hebt een succeskrant. SBS-6 idem dito. Een hilarisch dagje op de redactie van Hart van Nederland. Een kijk op de wereld die voor nieuwsrubriek moet doorgaan. Veel ingedeukte personenauto's en mishandelde eendjes. En vooral niet te ingewikkeld, want het Journaal en het RTL-nieuws gaan de Hart van Nederland-kijker boven de pet.
Een mooie zoektocht naar de wereld van Henk en Ingrid. Ik ben benieuwd naar wat de Groene Amsterdammer volgende week te bieden heeft. Aanrader!
