Veronica, het SBS van de radio
Teren op herinneringen heeft iets triests. Zeker als die herinneringen niet van jou zijn, maar van hoe het was voordat jij ermee te maken had. Dat omschrijft wel een beetje Radio Veronica op dit moment. Vroeger, toen was Veronica nog wat, toen ze als piratenzender uitzonden van een schip op zee. Dat was pioniersradio die vernieuwend was in Nederland en die tegelijkertijd tegen het bestel aanschopte. Omdat in Nederland alles gereguleerd moest worden, werden zeezenders verboden. Dat kan toch ook niet, zomaar vanaf een schip plaatjes draaien die de jeugd leuk vindt. Het moest niet gekker worden. Nadat dit verboden was werd alle moeite gedaan om te vorkomen dat Veronica op wat voor manier dan ook in het publieke bestel terecht zou komen. Tevergeefs, want uiteindelijk krijgt de Veronica Omroep Organisatie de felbegeerde C-status. Het is het begin van het einde.
Daarna ging het bergafwaarts, met als dieptepunt de huidige incarnatie die in 2003 vorm kreeg. Een ongelukkige mix van Radio Veronica en Sky Radio, een zender die niet om zijn vernieuwing bekend staat en waar de geur van kerstbomen nooit ver weg is. De platen die ze draaien zijn voornamelijk uit de jaren 80 en 90. Op zich niets mis mee en vaak wel goede muziek, maar die belachelijke lijstjes waar ze de godganse tijd mee aankomen zijn dan weer te triest voor woorden. Toen Veronica nog van zee uitzond had het de Top 40, een hitlijst van de meeste populaire platen. De Top 40 is zo'n beetje het symbool geworden van die periode. Het is althans het enige dat er nog van over is. Elke zaterdag en zondag is er die irritante Erik de Zwart, de vleesgeworden Top 40, te horen met het Veronica Top 40 Hitdossier. Een Top 40 uit een grijs verleden met allerlei "leuke" feitjes rondom die platen. Dat je die muziek wilt draaien prima, maar waarom moet zonodig in de format van een Top-zoveel? En zeker niet een Top 40 van vijftien of meer jaar geleden.
Net zoals de Top 100 Allertijden, de Top 1000 Allertijden, de Album Top 1000 Allertijden, de Top 880 en de Top 590. De muziek is over het algemeen prima, maar hou toch niet zo krampachtig vast aan die lijstjes. Het heeft iets treurigs als volwassen mensen niet mee willen gaan met hun tijd, maar nog zo "jong en rebels" willen blijven. Net zoals die vreselijke sidekicks. Ik zit niet zo vaak in de auto, maar als dat wel het geval is dan is het vaak rond de klok van vijf uur en dan is die afschuwelijke Rob van Someren met een tweetal sidekicks op Radio Veronica. Lachen om je eigen grappen is nooit leuk, maar een drietal oudere mannen die mopjes en limericks gaan vertellen en daarbij een onderbroekenlol sfeertje maken waar brugklassers zich nog voor zouden schamen, dat is toch wel heel erg triest. De plaatsvervangende schaamte die me dan overvalt doet vaak mijn tenen kromtrekken in mijn schoenen en het is een wonder dat ik nog nooit een ongeluk heb gekregen.
"Waarom luister je dan?" Ik hoor het je zeggen. "Zet dan een andere zender op!" Zoals ik al zei, de muziek is vaak goed. Veel rock, of rockachtige platen die je lekker hard kunt zetten in de auto om even de stress eruit te knallen. Daarbij is er weinig tot geen alternatief in het tijdsbestek dat ik ernaar luister. Nog meer vergane glorie met Jeroen van Inkel op Q-music, de zichzelf zo fantastisch vindende Radio538-boemerang Ruud de Wild of de eeuwige ethervervuiling van Radio 10 Gold of Sky Radio? Nee, Schraalhans is keukenmeester op de Nederlandse radio aan het einde van de middag. Wat dat betreft gaat de radio steeds meer op de televisie lijken, al is dat vrijwel de gehele dag armoe troef.
