Nog één keer hevige seks

Er is weer zo’n Amerikaanse nepprediker die deze vrijdag, 21 oktober 2011, tot Dag des Oordeels heeft uitgeroepen. Harold Camping heet hij en hij is al negenentachtig jaar, dus voor hem maakt het niet uit.
De man gaat ervan uit dat Jezus vandaag terugkeert op aarde, maar dat is dan ook meteen de ondergang van de aarde, dus hij kan beter wegblijven. Bovendien hebben wij Arie Boomsma al, dus wat komt hij hier eigenlijk doen?
Oorspronkelijk had Camping de terugkomst van Jezus al voorspeld voor 21 mei 2011, maar toen gebeurde er niets. Dat wijt de prediker aan een rekenfout en aan de menslievendheid van God.
Je moet verder weten dat zijn organisatie, Family Radio International, miljoenen heeft besteed aan reclame en dan doet die kutgod niets. Dat geld kwam grotendeels van zijn volgelingen dus die voelden zich bekocht, maar hoe kun je je centen terugkrijgen van iemand die je nog nooit hebt gezien? Bij gewone uitbuiters zoals bijvoorbeeld Dirk Scheringa is het al zo moeilijk, laat staan bij iemand die alleen maar in een dik boek voorkomt.
Ik geloof dan ook niet dat God het vandaag wel gaat waarmaken.

Maar omdat je het nooit zeker weet wil ik deze dag wel goed besteden zolang het nog kan.
Ik ben dus vanmorgen vroeg al met hevige seks begonnen. Mijn vrouw is er nog van in de war. Maar ja, het kon zomaar de laatste keer zijn en omdat niemand weet hoe laat die ondergang gepland is, vatte ik meteen maar de koe bij de hoorns en dempte de put voor het Gouden Kalf zou gaan verdrinken.
Maar wat doe je verder op zo’n dag? Het kan ieder moment afgelopen zijn. Wat moet je beslist doen op de dag dat de wereld vergaat en je hebt de seks al achter de rug?

Ik ga misschien nog even met een bijl op pad.
Je ziet de laatste tijd overal bij ons in de stad reclameborden met een reclame van Vliegtickets.nl. Daarop is een enorme kop van Gordon te zien. Dat is op zich wel slim van Vliegtickets.nl, want veel mensen zullen niet weten hoe snel ze Nederland uit moeten komen om vooral die kop maar niet overal in ons land te moeten zien. En men hoopt natuurlijk dat ze dan hun vluchten boeken bij Vliegtickets.nl.
Persoonlijk kan ik echt niet goed tegen die kop. Bij mijn televisie zit echter een afstandsbediening en dan kan ik hem snel wegzappen zodra hij in beeld komt, maar probeer maar eens zo’n reclamezuil weg te zappen. Dus daar ga ik dan een bijl voor gebruiken. Normaal zou ik dat niet doen, maar het maakt nu toch niet meer uit. Ik stoor me al veel langer aan die zuilen. Als jij een kippenhok in je eigen tuin wilt bouwen, moet een welstandscommissie toestemming geven. De mensen die erin zitten, kijken dan of de aanvraag niet in strijd is met de redelijke eisen van welstand. Nou, dan hebben ze bij die zuilen zeker steeds een vuiltje in het oog.
Dus: de bijl erin.

Ik denk dat ik ook nog wel even langs Britt ga. Ze heeft beloofd dat ze naakt in de Playboy gaat, maar die is nog niet uit. Ik zou dus graag nog even zelf zo’n foto maken. Dat lijkt me fucking vet.
Waarom Britt? Ik heb een zwak voor Britt. Je kunt zeggen dat het een dom blondje is en dat onderstreept ze zelf nog eens in dat liedje van haar, maar ik vind haar eerder naïef en spontaan. Vooral spontaan. Het is gewoon haar lieftallige mondje al uit, voordat haar hersens het hebben goedgekeurd. Heerlijk. En grappig spontaan ook. Misschien vindt ze me wel een knappe jongeman, want sinds De Wereld Draait Door weten we dat ze de leeftijd van mannen niet zo heel goed kan schatten.
Mocht ik er nog toe komen om naar Britt te gaan, dan kan ik beter wel even die bijl wegbrengen, want daar heeft die lieve schat slechte herinneringen aan.

Als het vandaag toch de laatste dag is, dan zou ik ook nog graag even mijn middelvinger opsteken naar Geert Wilders, Mark Rutte en vooral Maxime Verhagen. En dan zou ik er spottend aan toevoegen: “Nu valt er niet veel meer te redden in Europa, hè?”
Geert is tegen die reddingsacties, maar accepteert ze wel, dus dan ben je een beetje de bedrijfspoedel van de Rutte en Verhagen. Opzitten en pootjes geven.

Als het nog niet te laat is, dan zou ik ook nog wel een keertje Kip Marengo willen klaarmaken en eten. Dat is een van mijn lievelingsgerechten. Het werd voor de eerste keer klaargemaakt voor Napoleon nadat hij de slag bij Marengo ternauwernood had gewonnen. Natuurlijk horen er dan wat glaasjes rode wijn bij. En na het eten koffie met Grand Marnier, zodat je toch in een goede bui bent als alles eraan gaat.

Maar zijn dat wel de dingen die je moet doen op de Dag des Oordeels?
Zou je niet beter met die volgelingen van Camping ergens op een berg kunnen gaan zitten? Met een bijbel in de hand en al biddend maak je misschien meer kans op de hemel dan wanneer je hevige seks hebt. Zeker als je ook nog eens dicht bij de man bent die voorbestemd is om gered te worden door Jezus.
Ach welnee. Gelul natuurlijk. Als er één groep mensen is die niet gered gaat worden door een verlosser dan zijn het wel mensen die denken dat zij uitverkoren zijn door God en andere mensen niet.

Maar wat nu als het vandaag wel de Dag des Oordeels is, maar dat die groep volgelingen van de prediker niet gered gaat worden? Dan zou er toch een andere groep moeten zijn die wordt gered? Die groep weet dat misschien niet eens. En hier schiet me iets te binnen.
Er is wel een andere groep mensen. Een groep die nog steeds aangroeit. Een groep die het niet meer pikt en de duivelse banken wil aanpakken en dus op Gods genade kan rekenen. Een groep vastberaden mensen die zich in veel landen tegen het Gouden Kalf keren en die verandering willen.
Ik ga snel naar mijn vrouw en leg haar alles uit. We pakken ons tentje van de zolder, gooien het achter in de auto en rijden met een noodgang richting Malieveld in Den Haag om ons bij de enige groep te voegen, die beslist gered gaat worden als alle gebouwen, inclusief de banken, om gaan vallen: de Occupy-beweging. Als ik jullie was zou ik hetzelfde doen.