En de postcodeloterijstraatprijs is gevallen op....................

Iedereen kent Vianen. Of zou het in ieder geval inmiddels wel moeten kennen. Het is dat mooie stadje met een historisch stadscentrum, liggend langs het uitgestrekte en robuuste natuurgebied dat de uiterwaarden van de Lek bieden. Wellicht is Vianen onder de lezers bekend van de jaarlijks gehouden authentieke Paardenmarkt, de spectaculaire Oldtimerdag of de immens populaire Nátionale Sleepbootdagen. In ieder geval heeft Vianen in het verleden niet onverdienstelijk gewerkt aan landelijke bekendheid door zich dagelijks te verzekeren van een toonaangevende positie binnen de filemeldingen.

Met de aanleg van een tweede brug over de Lek verdwenen helaas ook de spraakmakende files richting diverse metropolen en Vianen geraakte in een onverdiende medialuwte. Vorige week kwam daar echter onverwachts verandering in. Om Vianen kun je niet langer meer heen! En dan doel ik even niet op het bericht in het radiojournaal dat Vianen behoort tot een ‘digitaal rampgebied’ i.v.m. een lekkende gemeentewebsite. Ach, dat is slechts peanuts in vergelijking met het echte grote nieuws.

Op zaterdag twitterde het bericht in rap tempo Vianen binnen: Wé hebben bij de Postcodeloterij 15 miljoen euro gewonnen! Dat wilde zeggen, lotbezitters met postcode #### hebben met elkaar 5 miljoen gewonnen. Die postcode betreft zo’n beetje de halve ‘stad’. Allemaal weldoeners, die al jaren gewoon meedoen om al die fijne goede doelen te steunen. Als klap op de vuurpijl zou Caroline (Jawel, dé Caroline Tensen, van de teevee!) diezelfde middag  hoogstpersoonlijk de overige 10 miljoen euro komen verdelen onder de straatbewoners met ook nog eens fortuinlijke postcodelétters. Wat een consternatie! Overal werden plannen gesmeed; aan keukentafels, in de rij bij de kassa van de supermarkt, op straat en in de kantines van de sportclubs. Naarmate de tijd verstreek nam de spanning toe. Stel je toch eens voor dat je opeens een miljoen of wat te besteden hebt! Wat ga je ermee doen? Wij deden er zelf wat lacherig over, maar het was natuurlijk bittere ernst. En wat doe je áán op zo’n one-moment-of-fame op tv? Mét de arm van Caroline om je heen. Ligt de Prosecco trouwens wel koud? Persoonlijk gun ik zo’n prijs zelden aan iemand die de prijs aanneemt zonder ook maar een traantje te laten, dus hebben we nog wel verse uien in huis?

Ook het hele mediacircus was van slag, ze renden van hot naar her. Dan weer werd er getwitterd dat de straatprijs in wijk A gevallen was, dan was het opeens weer héél zeker in wijk C. Zo kwamen alle meedingende wijken aan bod. Zelfs de burgemeester werd er gek van. Op zijn vrije zaterdag sjokte hij er, als niet-inwoner, wat zuur achteraan. Hoe kon hij ooit de veiligheid van zijn burgers garanderen, als zelfs Hij het eindstation niet kende? Eindelijk, om kwart over 4, kwam Caroline het verlossende woord brengen. De nieuwe Vianese Goudkust, postcode ####  ##, was een feit. Het was zoals de caissière van de supermarkt mij bitter verzekerde; “Zie je wel, de duivel schijt altijd op de grote hoop’. Tja, geen speld tussen te krijgen.

We kwamen natuurlijk op tv, twee keer zelfs. Maar bovendien kregen we ook nog eens een buurtfeest aangeboden met optredens van Wolter Kroes, Jan Smit én Gerard Joling. Hoe gek kun je het krijgen! Laat ik onze nationale geluksbrenger Gaston trouwens niet vergeten te vermelden. Heel Vianen liep uit. Prijswinnaars stonden hand in hand met ‘verliezers’. Het regende pijpenstelen, maar wat deerde het ons. Jan Smit (dé Jan Smit, van de teevee!) had ons toch maar mooi weten te vinden! “Haaaaalloooo Viaaaneeeeh”, riep hij ons vrolijk toe. Wij joelden uitzinnig van geluk terug, versierd met net verworven oranje Postcodeloterijpet en dito sjaaltje. Broodjes worst en poffertjes waren gratis, het bier even niet. Jongens, wát een feest, wát een spektakel!

We kunnen ons geluk niet op, Vianen staat eindelijk weer op de kaart. Wie kent Vianen nu nóg niet? Woensdag a.s. is het Paardenmarkt. Mis het niet. Er worden vast extra bussen ingezet.