Meer dan 200

Even met Pauw en Witteman gebeld: "Goedemorgen, Oplopers hier. De heer Pauw in de buurt?" Ik bleek de verkeerde helft van het vermaarde duo aan de lijn te hebben. Witteman. Nu ik hem toch sprak, zag ik mijn kans schoon om hem ook nog even door middel van een vraagje aan het denken te zetten: "Mag dat wel? Witteman? Bij die o zo politiek correcte omroep? Moet je eigenlijk geen Negerman zijn?" De heer Witteman legde het mij even uit. In het kader van het verplichte multiculturele aspect hebben ze in het presentatieduo iemand die eroplosneukt als een neger. Jeroen Pauw. Dus vroeg ik de oude heer Witteman, mij even door te verbinden met de promiscue ijdeltuit in kwestie. Die vroeg mij wat ik van hem wilde. "Niets, Jeroen. Ik moet er niet aan denken, eerlijk gezegd. Maar wat ik je vragen wilde, voel je je erg gepakt door je ex-collega's van RTL?" De heer Pauw vertelde mij, dat hij meer dan 200 keer had gezegd dat hij niets kwijt wilde over het aantal minnaressen dat hij had versleten. Maar dat was eruit geknipt. Ik vond dat niet erg overtuigend: "Jij, als ervaren riooljournalist, wéét toch, dat je met flink suggestief vraagwerk mensen bijna alles kunt laten zeggen? En dat met een beetje handig knippen, je de waarheid aardig naar je hand kan zetten? Dat met handig uitgezochte televisiefragmenten zelfs de briljantste mensen kunnen worden neergezet als een eersteklas sukkel? Waarom trap je er dan zelf met open ogen in?" Stilte aan de andere kant van de lijn. Dus ik vervolgde: "Kijk, Jeroen, je had bij de opnames van dat multiplechoice-programma gewoon op het juiste moment je bek moeten houden. Niet nu bij mij aan de telefoon, maar toen, in de studio." Jeroen antwoordde, dat hij totaal was overdonderd door de vraag met hoeveel vrouwen hij het bed had gedeeld. En dat hij zich had laten verleiden tot het antwoord, dat dat er meer dan 200 waren geweest. En dat hij enorm veel spijt had van zijn loslippigheid. Dat hij zichzelf wel voor zijn kop kon slaan. Dik 200 keer, zelfs. Tijd voor de genadeklap: "En weet je, wat ik heb gezien, tijdens die rare uitzending, Jeroen? Je wordt kaal!" Hysterisch gejammer barstte los aan de andere kant van de lijn. Zo. Die zit.

Wie ook zit, is Willem Holleeder. Negen jaar, wegens gewelddadige afpersing of iets in die geest. Willem wil niet dat een film over de beestachtige ontvoering van Freddy Heineken en zijn chauffeur wordt vertoond in de bioscoop. Want Holleeder vreest imagoschade. Imagoschade! Het lukt me de hele dag al niet. Koffiedrinken zonder te knoeien. Bij de Coffee Company aan de Ceintuurbaan lopen ze af en aan met vaatdoeken en dweilen. Maar probeer jij maar eens een kop koffie te drinken als je iedere drie tellen onbedaarlijk in de lach schiet. Imagoschade. Holleeder. Gangster-Willem met zijn veel te grote smoel en -naar in de Amsterdamse prostitutiewereld wordt verteld- zijn veel te kleine pikkie vreest imagoschade. 99,99982 procent van de Nederlandse bevolking weet wat voor smerig stuk schorem die Holleeder is, maar Holleeder vreest imagoschade. Voor een film waarin nog eens wordt nagespeeld hoe Willem en zijn kornuiten een mensonterende ontvoering pleegden, en daarna als een stel laffe honden naar het buitenland vluchtten. Imagoschade. Ik ben meer dan 200 minuten bezig geweest om deze alinea op te tikken. Ik kan de letters niet zien als de tranen over mijn wangen biggelen. Holleeder die zich zorgen maakt over zijn imago... Zo schattig... Zo aandoenlijk...

Net als de dierenpolitie. Ook heel schattig en aandoenlijk. Bedacht door de Limburgse vrouwenmepper Dion Graus. Om dierenmishandeling tegen te gaan. Zodat varkensboeren kunnen worden aangepakt als ze slecht voor hun beesten zorgen. Nu blijkt, uit stukken die door De Pers openbaar zijn gemaakt, dat die dierenpolitie zich helemaal niet met zulke serieuze zaken bezig mag houden, maar zich slechts met huisdieren mag bemoeien. Dus of de cavia wel regelmatig schoon water krijgt. Of de hond wel iedere dag om klokslag 4 uur zijn Frolic krijgt. Dan ben je smeris, en sta je volkomen voor lul. Aanbellen en aan degene die opendoet vragen wanneer de goudvis voor het laatst in bad is geweest. Hoe suf wil je het hebben... En dan aan je collega's vertellen dat je deze week meer dan 200 huisinspecties hebt verricht... Trouwens, moet je in het park een hond die een weggegooide bal niet meteen terug komt brengen dan op de bon slingeren? Maar goed, het kan altijd nóg lulliger, qua smeris. In de Friese plaats Twijzel reed een agent tijdens een opfriscursus zijn politiewagen in puin. Plus de auto van een medeweggebruiker. Kijk, die mag in de kantine op het politiebureau voorlopig niet bij de grote jongens aan tafel. Die wordt verbannen naar het schaftlokaal van de agenten De Hond, Visch, Konijn, Vink en De Vogel. En zijn rijbewijs mag ‘ie per kerende post terugsturen naar het CBR.

Over post gesproken. TNT. Van de pakketjes. Heeft in Hoofddorp het duurzaamste gebouw van heel Europa in gebruik genomen. Logisch, dat duurzaam. De prijzen zijn behoorlijk duur, en ook de tijd die ze nodig hebben voor de bezorging is van lange...
Juist...
Duur!