Hete passie in de treincoupé

De door mij zeer gewaardeerde journalist John Maes schreef gisteren in de Sp!ts een lollig stukje over flirten en daten in de trein. Over dat de NS vroeger in zijn passagiersblaadje al een contactrubriek had voor mensen die elkaar in de treincoupé langdurig broeierig hadden zitten aankijken. Over dat de NS dat geflikflooi voor lafbekken die in de trein hun waffel niet open durven te doen met behulp van de Social Media weer nieuw leven in wil blazen. Raar, de NS die weer eens iets met computers op durft te pakken. Als de trein vertraagd is, is het eerste wat stuk gaat, hun website. Vergeleken met de NS zijn die grapjassen van dat Diginotar nog heilig!

Toch gek. In de trein heeft iemand totaal niet de moed om die ander aan te spreken, maar dan gaat die later een beetje de romancier uithangen. "In de trein van Roosendaal naar Vlissingen smolt ik in je prachtig blauwe ogen." Jaja, de schrijver van dat berichtje weet het mooi te brengen, maar stiekem denkt hij gewoon "Scheur je kleren van je lijf en geef je aan mij! Nu!" En echt, niets is wat het lijkt. Zo zittend op zo'n treinbankje lijkt het heel wat, maar wanneer die leuke meneer opstaat, blijkt hij een onvoorstelbaar lelijke platte reet te combineren met een stel klapkuiten. Of dat meisje dat met een plechtstatig gezicht allerlei belangrijke documenten zit door te bladeren om de rest van de coupe te imponeren, maar in het dagelijkse leven werkzaam is als plankensjouwer bij de plaatselijke bouwmarkt. Dat zeg ik: niets is wat het lijkt.

Trouwens, is het ook toegestaan, via datenindetrein punt en el of zoiets, te gaan lopen slijmen over die leuke conductrice tussen Amsterdam en Haarlem, met wie je best zo af en toe een rondje om de kerk zou willen? Of dat je zegt dat de spanning langzaam toeneemt? Tot 1500 volt? En als de conducteur bij het eindstation omroept dat de deuren nog even gesloten blijven omdat er eerst gekoppeld moet worden? Hoe moet je dat dan opvatten? Is dat een oproep tot het organiseren van een enorme portie hete passie in de treincoupé? Nu doet de NS er trouwens alles aan, het personeel van al te hitsig geflirt van passagiers te vrijwaren. Ik heb nog nooit een NS'er gezien met een goed zittende broek. De benenwagen wordt werkelijk zo onaantrekkelijk mogelijk verpakt. Anderzijds merk ik, dat ik aan de lopende band sjans heb van al die conducteurs en conductrices. Ze willen allemaal mijn chipkaart zien. Om even naar mijn foto te gluren. Ik heb ze door, echt wel!

Maar goed, ik zei het al eerder: bij de NS is niets wat het lijkt. Er was een hoop herrie in de media, deze week. De NS gaat de drie Intercity's per uur tussen Amsterdam en Rotterdam opheffen. Die wordt vervangen door twee veel langzamere sneltreinen. En wat doet de NS vervolgens? Die trage sneltreinen noemen ze vanaf volgend jaar Intercity's, net als de sneltreinen die nu ook al twee keer per uur rijden. En in de pers kraait de NS, dat de reizigers er niet op achteruit gaan, want de passagiers kunnen vier keer per uur de Intercity pakken. Neem een ander in de maling. Het is een sneltrein, je noemt het een Intercity en hoppa: probleem opgelost. Hou op met die onzin! Neem een ander in de maling. Ik kan hier nu van mijzelf ook wel gaan staan beweren dat ik een fiets ben, maar daarmee heb ik ook niet opeens een stel wielen. Dus. Kijk, dat is nou het leuke van de NS: genaaid word je toch. Daar hebben ze heus geen datingsite voor nodig...