Schwulen und Heteros
De gay-pride, en dan met name de gay-parade, is een evenement waar ik altijd naar uitkijk. Het is alsof iedereen de juiste hormonen tegelijk de vrije loop laat. Alsof er een overvloed aan genegenheid door de stad gonst. Met een gezonde dosis hitsigheid. Homo's steken de hetero's aan, die doen de laatste jaren vrolijk mee. Zien en gezien worden, daar draait het om, op een manier dat iedereen in zijn waarde wordt gelaten. Totale acceptatie, dat is het doel.
Het journaal portretteert de optocht door de Prinsengracht gewoontegetrouw als een karikatuur. De leernichten met snor en een veter door hun reet halen de uitzending. Verder een minister misschien, wat allochtonen, Geer en Goor maar dat was het dan wel. De enorme verscheidenheid aan deelnemers en toeschouwers blijft buiten beeld.
Dit jaar heb ik gemist. Met drie vrienden had ik al maanden geleden een weekend Hamburg geboekt. Zaterdagmiddag checkten we in, ergens tussen de Reeperbahn, Altstadt en Neustadt, een fantastische locatie om de stad te ontdekken. Het meisje achter de balie wees ons op de stadskaart waar we moesten zijn om onze citytrip tot een succes te maken - een strip langs het water waar alle schwulen samen zouden komen (schwulen, ik kende het woord nog niet, is Duits voor homo's).
Hoe pro-gay ook, je voelt je als hetero toch altijd lichtelijk in je kruis getast wanneer je als schwul wordt gezien. Dat leidt tot puberale trekjes, zeker als je met 4 kerels van begin dertig bent. Voor je het weet, ga je compensatiegedrag vertonen. We klopten onszelf op de borst, zeiden dat we zeker even een kijkje zouden gaan nemen maar dat dat niet de reden van ons bezoek aan Hamburg was. We kwamen voor het goede nachtleven, voor halve liters bier, tafelvoetbal, bratwurst, nog meer bier en een club. Ach so, zei het meisje, dan is er maar een plek om te bezoeken: de Reeperbahn.
De Reeperbahn is een soort Damrak maar dan erger. Hordes hoeren, drommen döner-etende dikke Duitsers, toeterende taxi's, neon, troep op de stoep en geen gezelligheid te vinden. Een treurig, modern, sodom en gomorra. We hebben het een kans gegeven tot een uur of 1, het moment dat we een meisje in een aftands golfje genomen zagen worden omdat de kerel die op haar hing te lui was om de deur dicht doen.
De opmerking dat we ons verlies maar moesten nemen om met hangende pootjes het bed op te zoeken, deed ons plots beseffen dat er nog een heel ander feest in de stad gaande was. We dachten Amstelveld, we kregen zin in de Reguliers, we zagen ons op een boot springen, we gokten heteromeiden die lekker ontspannen zijn tussen de gay's.
Aangekomen op de strip bleek deze volledig uitgestorven. Geen schwul te vinden, geen flikker te doen, laat staan een openluchtparty zoals we dat kennen op de grachten.
Lopend naar het hotel, zagen we roze lampen, hoorden we Shirley Bassey en kwamen we weer tot leven. Eindelijk!
Nein, nur für schwulen, zei de uitsmijter. Volgend jaar ga ik Amsterdam niet uit.
